نتایج این مطالعه نشان داد، تغییرات اندکی که اسید سیالیک بر سلول ها می گذارد، می تواند فعالیت و عملکرد مغزی را مختل کند تا جایی که این تغییرات با اختلال در مهارت هایی مانند یادگیری یا ضعف حرکتی بروز می کند.
پرفسور « Ronald L. Schnaar » از بخش علوم اعصاب دانشگاه جان هاپکینز و سرپرست این پروژه می گوید: «اسید سیالیک را می توان بخشی از زبان مولکولی سلول ها دانست که به برقراری ارتباط با مولکول های اطراف خود می پردازد. این مولکول کارکردی همانند زبان در گفتار دارد.»
محققان در این مطالعه ژن های موش ها را دستکاری کردند. موش هایی که با تغییرات کوچکی مانند چسبیدن اسید سیالیک به سطح سلول ها دستکاری شده بودند با موش های عادی و معمولی مورد مقایسه قرار گرفتند.
موش هایی که تغییر در ژن ها را دریافت کرده بودند، نسبت به سایرین (موش های معمولی) با مشکلات عصبی و مغزی قابل توجهی مواجه شدند. محققان معتقدند، این مطالعه نشان می دهد که مولکول های کوچکی مانند اسید سیالیک به شکل قابل توجهی با سلول ها در ارتباط بوده و بر عملکرد مغزی و رفتاری انسان ها تاثیر می گذارند.
محققان امیدوارند این مطالعه بتواند راه حل جدیدی برای درمان اختلالات مغزی باشد.
