مدیر تولید بازی رایانهای «شتاب در شهر» با اشاره به اینکه تولید یک بازی خوب و با کیفیت به مبلغی حدود ۴۰۰ میلیون تومان نیاز دارد گفت: یک ناشر برای تولید یک بازی رایانهای خوب و باکیفیت به مبلغی برابر با ۳۰۰ میلیون تومان نیاز دارد که ۱۰۰ میلیون هم برای تبلیغات آن هزینه میکند. این بازی در بهترین زمان و خوشبینانهترین حالت، ۵۰ هزار نسخه میفروشد و درآمد حاصله به ۱۰۰ میلیون تومان میرسد حالا ناشر اختلاف فاحش ۳۰۰ میلیونی را چگونه میخواهد جبران کند؟
احمدی در پاسخ به اینکه آیا بازیهای رایانهای هم، چون کتاب از شبکه توزیع جداگانهای برخوردارند گفت: بازی با کتاب، تفاوت دارد و یک کالای دیجیتال است. در نتیجه ناشران بازیهای رایانهای از مرحله تولید تا آمادهسازی کالا برای توزیع را برعهده دارند.
ناشران بازیها تنها بنکداری نمیکنند!
وی تأکید کرد: ناشران بازیهای رایانهای باید علاوه بر تولید محصولات خوب و باکیفیت، بستهبندی شکیلی برای کارهایشان در نظر بگیرند و روی آن تبلیغ کنند. آنها به نوعی صفر تا صد ماجرا را برعهده میگیرند و تنها کاری که بر دوش آنها نیست، کار بنکداری و عمدهفروشی است. معلوم است وقتی سود، یک چهارم هزینه تولید است خود را به دردسر نمیاندازند.
مدیر شرکت آروینتک با اشاره به اینکه بازیسازان و شرکتهای خصوصی نمیتوانند اصلاح بازار را به دست بگیرند، گفت: معضلات بازار بازیهای رایانهای با تلاش بخش خصوصی، به تنهایی قابل حل نیست.
وی با اشاره به نقش حمایتهای دولتی تأکید کرد: بنیاد ملی بازیهای رایانهای باید وارد عمل شود و به گونهای سیاستگذاری کند که ناشران سود بیشتری ببرند و اختلاف قیمت میان تولید و فروش بازیها، این اندازه زیاد نباشد.
۹۵ درصد بازیهای بازار غیرمجاز است!
به گفته احمدی، یکی از اقدامات بنیاد ملی بازیهای رایانهای که موجب بالارفتن سود ناشران میشود، جمع کردن بازیهای غیرمجاز است. وقتی ۹۵درصد بازیهایی که فروخته میشود، غیرمجاز است چگونه میتوان انتظار داشت ناشران باقی بمانند و کار کنند.
او به شرایط بسیار بد بازیسازی کامپیوتری در ایران اشاره و بیان کرد: در شرایط کنونی بسیاری از شرکتهای بازیسازی با مشکل مالی روبهرو هستند و وضعیت مالی بازیسازها بسیار وخیم است. این شرایط، تنها گریبانگیر بازیسازان نیست بلکه ناشران را هم مبتلا کرده است.