توصیه هایی برای والدین:
به گزارش گروه آموزش خبرگزاری دانا بسياري از اوليا براي كمك به كودك خود در آموختن رياضيات، سعي میکنند به روشهای گوناگون متوسل شوند تا مفاهيم پیچیدهی رياضي را به او بياموزند. براي اينكه كودك بهترين كمك را دريافت كند، بايد هدف را ايجاد اشتياق هرچه بيشتر در نظر گرفت و سعي كرد تا آنجا كه ممكن است فشار را كاهش داد. انگیزهی يادگيري را با نشان دادن كاربرد گسترده رياضي در زندگي روزمره و اينكه خود اوليا احساس منفي خود را از رياضي به كودك القا نكنند، میتوان قویتر ساخت.
* سعي كنيد احساس شخصي شما نسبت به رياضي، شناخت كودك را از دنياي اعداد و محاسبات تحت تأثیر قرار ندهد. زمان روشهای آزاردهندهای براي آموزش مفاهيم رياضي سپریشده و نگاه جديد سعي در هر چه بيشتر کاربردیتر ساختن اين آموزش دارد تا آموختههای كودكان با جهان واقعيت سازگارتر باشد.
* با كاربرد روزمره رياضي در زندگي، كودك به اهميت اين مهارت پي خواهد برد. مثلاً به هنگام پرداخت صورتحساب خريد يا اندازهگیری متراژ منزل يا محاسبه وزن مواد غذايي در آشپزي، میتوان كودك را به كمك طلبيد. با توضيح شغلهای مختلف مثل مهندسان، داروسازان و ستاره شناسان، دیدگاه او به كاربرد رياضي گستردهتر خواهد شد.
* با صداي بلند حساب كردن در منزل يا فروشگاه، كه روند محاسبه را به كودك نشان میدهد نيز روش مؤثری است. مثلاً، وقتي كودك از شما تقاضاي شيريني میکند با گفتن اينكه " خوب، اگر از اين پنج شيريني يكي را تو بخوري و يكي هم خواهرت بخورد براي من و پدرت چند تا باقي میماند؟" از او بخواهيد كه او هم با صداي بلند حسابش را به شما بگويد. مهمتر از جواب درست يا نادرست او، روالي است كه او براي رسيدن به جواب استفاده میکند.
* بسته به علاقه كودك و البته نظر معلم او، گاهي و نه هميشه، ماشینحساب و نرمافزارهای رایانهای براي ايجاد هيجان نسبت به مفاهيم رياضي و محاسبات مفيد خواهد بود.
* يك ساعت عقربهای براي كودك تهيه كنيد. گاهي از او سؤالاتی در مورد زمان بپرسيد. مثلاً: " اگر برادرت ساعت 4 بيايد، چند دقیقهی ديگر بايد منتظر باشيم؟"
* از كودك بخواهيد وزن اشيا، لوازم منزل، كتاب و ... را حدس بزند. خود شما هم حدس بزنيد و بعد با ترازو تعيين كنيد كه کدامیک نزدیکتر حدس زده است. يك روش ديگر جمع زدن اندازهی قد يا وزن اعضاي خانواده است تا معلوم شود درمجموع قد يا وزن خانواده شما چقدر است. اين روش براي تمرين جمع اعداد سه يا دورقمی مناسب است.
* بازیهای خریدوفروش با مقدارهای مختلف پول كودك را با مفهوم پول و محاسبه آن آشنا میکند. بازیهایي مثل مونو پولي، هنوز براي بسياري از اوليا و كودكان جالب است. يك بازي ديگر هم پيشنهاد میشود: با كمك يك طاس اعداد، اعضاي خانواده عددي را بين يك و شش به دست میآورند و برابر آن سكه معيني -مثلاً یکتومانی - دريافت میکنند، وقتي مجموع سکهها به رقمي قابل تعويض رسيد، آن را با اسكناس يا سکهی پرارزشتر، معاوضه میکنند. وقتي بودجه فرضي تمام شد، كسي كه بيشترين ميزان پول را به دست آورده است، برنده میشود. در مثالي ديگر، میتوان كودك را با بودجهای معين براي خريد لوازم يك وعدهغذا بهحساب دعوت كرد و ديد كه چطور بودجهبندی را میآموزد و آيا حدسهای او قابل انجام است؟ و اگر چنين بود بر همان اساس خريد انجام بشود.
* يك روش براي آشنايي وي با مفهوم حجم، وزن و نسبت اين است كه با كمك ظروف اندازهگیری از او بخواهيد مقادير برنج، حبوبات يا مايعات را براي تهیهی غذا پيمانه كند.
گاهي اوليا نگران توان يادگيري فرزندشان هستند. در اين شرايط، معلمان بهترين داوري را عرضه میکنند زيرا امكان مقايسه كودك را در كنار همكلاسان ديگر و شرايط مختلف مدرسه دارند. علائمي مانند مشكل در یادآوری ارقام، اشتباه نوشتن اعداد مثلاً 7 با 8 يا 3 با 2، كلافه شدن و بیقراری هنگام كار با ارقام، ناتواني در دنبال كردن دستورالعملهای ساده رياضي، ناتواني در درك مفاهيم ذهني مثل بزرگتر و کوچکتر يا قبل و بعد يا كم سن تر و مسنتر و اضطراب بالا در مورد تكاليف رياضي كه اگر همه يا اغلبشان در يك كودك ديده شود بايد با معلم كودك صحبت نمود. چون قبل از آنكه تشخيص اختلال يادگيري مطرح شود بايد اين احتمال كه شايد كودك تحتفشار زیادتر از حد توان است يا نيازمند تمرینهایی مانند آنچه در بالا ذكر شد است، رد شود. سرانجام ممكن است اوليا و معلم، به اين نتيجه برسند كه كمك روانپزشکی براي كودك لازم است.
* سعي كنيد احساس شخصي شما نسبت به رياضي، شناخت كودك را از دنياي اعداد و محاسبات تحت تأثیر قرار ندهد. زمان روشهای آزاردهندهای براي آموزش مفاهيم رياضي سپریشده و نگاه جديد سعي در هر چه بيشتر کاربردیتر ساختن اين آموزش دارد تا آموختههای كودكان با جهان واقعيت سازگارتر باشد.
* با كاربرد روزمره رياضي در زندگي، كودك به اهميت اين مهارت پي خواهد برد. مثلاً به هنگام پرداخت صورتحساب خريد يا اندازهگیری متراژ منزل يا محاسبه وزن مواد غذايي در آشپزي، میتوان كودك را به كمك طلبيد. با توضيح شغلهای مختلف مثل مهندسان، داروسازان و ستاره شناسان، دیدگاه او به كاربرد رياضي گستردهتر خواهد شد.
* با صداي بلند حساب كردن در منزل يا فروشگاه، كه روند محاسبه را به كودك نشان میدهد نيز روش مؤثری است. مثلاً، وقتي كودك از شما تقاضاي شيريني میکند با گفتن اينكه " خوب، اگر از اين پنج شيريني يكي را تو بخوري و يكي هم خواهرت بخورد براي من و پدرت چند تا باقي میماند؟" از او بخواهيد كه او هم با صداي بلند حسابش را به شما بگويد. مهمتر از جواب درست يا نادرست او، روالي است كه او براي رسيدن به جواب استفاده میکند.
* بسته به علاقه كودك و البته نظر معلم او، گاهي و نه هميشه، ماشینحساب و نرمافزارهای رایانهای براي ايجاد هيجان نسبت به مفاهيم رياضي و محاسبات مفيد خواهد بود.
* يك ساعت عقربهای براي كودك تهيه كنيد. گاهي از او سؤالاتی در مورد زمان بپرسيد. مثلاً: " اگر برادرت ساعت 4 بيايد، چند دقیقهی ديگر بايد منتظر باشيم؟"
* از كودك بخواهيد وزن اشيا، لوازم منزل، كتاب و ... را حدس بزند. خود شما هم حدس بزنيد و بعد با ترازو تعيين كنيد كه کدامیک نزدیکتر حدس زده است. يك روش ديگر جمع زدن اندازهی قد يا وزن اعضاي خانواده است تا معلوم شود درمجموع قد يا وزن خانواده شما چقدر است. اين روش براي تمرين جمع اعداد سه يا دورقمی مناسب است.
* بازیهای خریدوفروش با مقدارهای مختلف پول كودك را با مفهوم پول و محاسبه آن آشنا میکند. بازیهایي مثل مونو پولي، هنوز براي بسياري از اوليا و كودكان جالب است. يك بازي ديگر هم پيشنهاد میشود: با كمك يك طاس اعداد، اعضاي خانواده عددي را بين يك و شش به دست میآورند و برابر آن سكه معيني -مثلاً یکتومانی - دريافت میکنند، وقتي مجموع سکهها به رقمي قابل تعويض رسيد، آن را با اسكناس يا سکهی پرارزشتر، معاوضه میکنند. وقتي بودجه فرضي تمام شد، كسي كه بيشترين ميزان پول را به دست آورده است، برنده میشود. در مثالي ديگر، میتوان كودك را با بودجهای معين براي خريد لوازم يك وعدهغذا بهحساب دعوت كرد و ديد كه چطور بودجهبندی را میآموزد و آيا حدسهای او قابل انجام است؟ و اگر چنين بود بر همان اساس خريد انجام بشود.
* يك روش براي آشنايي وي با مفهوم حجم، وزن و نسبت اين است كه با كمك ظروف اندازهگیری از او بخواهيد مقادير برنج، حبوبات يا مايعات را براي تهیهی غذا پيمانه كند.
گاهي اوليا نگران توان يادگيري فرزندشان هستند. در اين شرايط، معلمان بهترين داوري را عرضه میکنند زيرا امكان مقايسه كودك را در كنار همكلاسان ديگر و شرايط مختلف مدرسه دارند. علائمي مانند مشكل در یادآوری ارقام، اشتباه نوشتن اعداد مثلاً 7 با 8 يا 3 با 2، كلافه شدن و بیقراری هنگام كار با ارقام، ناتواني در دنبال كردن دستورالعملهای ساده رياضي، ناتواني در درك مفاهيم ذهني مثل بزرگتر و کوچکتر يا قبل و بعد يا كم سن تر و مسنتر و اضطراب بالا در مورد تكاليف رياضي كه اگر همه يا اغلبشان در يك كودك ديده شود بايد با معلم كودك صحبت نمود. چون قبل از آنكه تشخيص اختلال يادگيري مطرح شود بايد اين احتمال كه شايد كودك تحتفشار زیادتر از حد توان است يا نيازمند تمرینهایی مانند آنچه در بالا ذكر شد است، رد شود. سرانجام ممكن است اوليا و معلم، به اين نتيجه برسند كه كمك روانپزشکی براي كودك لازم است.