سینا محمدی نژاد یکی از مجریان این طرح با بیان اینکه سرطان پستان شایعترین سرطان در بین زنان است، گفت: ژنcyclin D۱ یکی از انواع ژنهاست که بیان بالای آن ارتباط مستقیمی با تومورزایی دارد. در بیش از ۵۰ درصد از موارد سرطان پستان، بیان بالای این ژن مشاهده شده است.
وی در ادامه افزود: کریسین در مهار رشد سلولهای سرطانی نقش مؤثری دارد و باعث کاهش بیان ژن cyclin D۱ میشود، به همین دلیل این مطالعه با هدف بررسی اثر این ماده به صورت خالص و نانوکپسوله شده با پلیمر پلی لاکتید گلیکولید- پلی اتیلن گلیکول (PLGA-PEG) بر روی رده سلولی سرطان پستان T-۴۷D و بیان ژن cyclin D۱ تعریف و دنبال شد.
وی تاکید داشت: با وجود ویژگیهای منحصر به فرد کریسین، جذب پایین این ماده، سوخت و ساز سریع و دفع سریع آن از بدن مانعی در برابر اثرات درمانی ویژه آن به حساب میآید. این در حالی است که استفاده از نانوحاملهای پلیمری زیست تخریب پذیر ضمن رفع این مشکلات، حلالیت آنها را افزایش داده و رهاسازی هدفمند آنها را فراهم خواهد کرد.
طبق نتایج حاصل شده به طور کلی میتوان گفت اثر بخشی دارو در غلظتهای پایینتر و همچنین بهبود در دارو رسانی در داروهای ضد سرطانی با فراهمی زیستی (bioavailability) پایین از نتایج کلی استفاده از این ترکیب در حالت نانوکپسوله شده است. فراهمی زیستی عددی متعارف برابر با درصد یا بخشی از یک دوز دارو است که به صورت فعال به گردش خون سیستمیک میرسد.
محمدی نژاد عنوان کرد: طبق آزمایش سنجش MTT برای تیمار سلولهایی T-۴۷D، که با غلظتهای مختلف ترکیب گیاهی کریسین خالص و نانوکپسوله شده در PLGA-PEG در زمانهای متفاوت صورت گرفت، این ماده سلولهای سرطان پستان T-۴۷D را وابسته به غلظت و زمان مهار میکنند. البته اثرات داروی نانوکپسوله شده بیشتر از حالت خالص است. همچنین میزان بیان ژن cyclin D۱ تحت اثر این ترکیب کاهش مییابد.
وی بیان کرد: این طرح در مراحل اولیه قرار دارد و مطالعات انجام شده تنها بر روی یک رده سلول سرطانی و یک ژن صورت گرفته است. جهت استفاده از نتایج این طرح در تولید نانوداروی مدنظر نیاز است مطالعات وسیعتری بر روی ژنها مختلف، ردههای سلولی سرطانی متفاوت و مدلهای حیوانی گوناگون صورت گیرد.
این پژوهش از همکاری دکتر نصرت اله ضرغامی، دکتر ابوالفضل اکبرزاده، اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی تبریز، سینا محمدی نژاد، دانشجوی کارشناسی ارشد بیوتکنولوژی پزشکی این دانشگاه و همکارانشان حاصل شده که نتایج آن در مجله ASIAN PACIFIC JOURNAL OF CANCER PREVENTION (جلد ۱۶، شماره ۹، سال ۲۰۱۵، صفحات ۳۷۵۳ تا ۳۷۵۸) به چاپ رسیده است.