به گزارش خبرگزاری دانا، در نشستی که در ابتدای ماه جاری میلادی در وین برگزار شد، دانشمندان کشورهای آلمان، آمریکا، اتریش و جمهوری چک طرحی را ارائه داده‌اند که بر اساس آن می‌شود از بافت‌های زنده بدن این سه کرگدن باقی مانده در طبیعت استفاده کرد. استفاده از فن‌آوری یاخته‌های بنیادی، عمل لقاح مصنوعی و در نتیجه تولید مثل این کرگدن‌ها را می‌تواند چند برابر کند.
در این طرح قرار است نمونه‌های گامت (سلول‌های جنسی بالغ و قابل تکثیر) و همینطور سلول‌های بنیادی پرتوان از بدن این سه کرگدن برداشته شود. ممکن است در آینده بتوان سلول‌های بنیادی را به شکل اندام خاصی هم پرورش داد.
این نخستین باری است که از فن‌آوری یاخته‌های بنیادی در جهت حفظ بقای جانوران استفاده می‌شود؛ بنابراین موفقیت در آن به معنای پیشرفت بسیار مهمی در حفظ جانورانی است که نسل آنها در معرض انقراض قرار دارد؛ انقراضی که اغلب مسبب آن انسان‌ها هستند.
این گروه از دانشمندان و جانورشناسان که در وین گردهم آمده بودند، عقیده دارند که تنها راه باقی مانده برای حفظ نسل کرگدن‌های سفید، فن‌آوری سلول‌های بنیادی است. یکی از دانشمندان ژاپنی شرکت‌کننده در این گردهمایی، دکتر کاتسوکو هایشی، توانسته از سلول‌های بنیادی پوست موش‌های آزمایشگاهی، موش‌های تازه‌ای پرورش دهد. حالا تیمی از دانشمندان از سراسر جهان در تلاش‌اند که همین الگو را بر روی کرگدن‌ها اجرا کنند.
بعد از مرگ نولا، کرگدن سفید ۴۱ ساله باغ وحش سن‌دیگو در آمریکا و نابیر ۳۲ ساله در باغ وحش پراگ در سال ۲۰۱۵، حالا فقط سه راس از این کرگدن در جهان باقی مانده است.
این سه راس باقی مانده، یکی نر و دو ماده، در منطقه محافظت شده‌ای در کنیا زندگی می‌کنند. سن و سختی‌های جفت‌گیری، تولید مثل طبیعی برای این سه راس باقی مانده را تقریبا غیر ممکن کرده است. هر چند از نمونه‌های دی ان ای دوازده کرگدن سفید در بانک دی ان ای در سن دیگو و برلین نگهداری می‌شود. متخصصان از اطلاعات ژنتیکی موجود در این دی ان ها برای برگرداندن این جانوران به حیات وحش استفاده می‌کنند.
