گردشگرانی که شمار آنها به صورت مرتب در حال افزایش است با فرارسیدن نوروز
به سوی استان های با طبیعت سرسبز سرازیر می شوند.
گردشگران با راهنمایی
رسانه ها، آشنایان، دستگاه های دولتی و مردم به سوی مکان های بکر می روند و گاه
چند شبانه روز را به صورت گروهی در مکانی اتراق می کنند.
تمایل به این گونه
گردشگری رو به فرونی است. در کنار جنبه های مثبت بازدید گردشگران می توان به جنبه
های منفی و خطرناک آن نیز اشاره کرد که مهمترین آن، تخریب بیش از پیش طبیعت است.
***چگونه گردشگران طبیعت را
تخریب می کنند؟
مهمترین و طولانی ترین
تعطیلات ایران به گونه ای انتخاب شده که به صورت ناخودآگاه بیشترین آسیب به طبیعت
رسانده می شود.
در این موقع از سال،
طبیعت در زمان نونهالی خود به سر می برد و همزمان با شکفتن گل ها، غنچه های
درختان، علف های نحیف و زاد و ولد پرندگان و حیوانات، صدها هزار انسان به این
طبیعت در معرض آسیب هجوم می برند.
با وجودیکه بسیاری از
افراد در این مدت از گذراندن وقت خود در طبیعت لذت می برند اما در سوی دیگر این
ماجرا هزینه سنگین این لذت را طبیعت پرداخت می کند.
برخی افراد بدون در نظر
گرفتن جنبه های حفاظتی طبیعت به شکستن شاخه های درختان، ریشه کنی برخی گیاهان
کمیاب، تخریب سبزه ها و گلزارها، آلوده کردن آب رودخانه ها، آتش افروزی در جنگل و
طبیعت و به جاگذاری زباله های پلاستیکی و دیرتجزیه شونده می پردازند.
یکی از مهمترین آسیب
هایی که به طبیعت وارد شده احداث راه های آسفالت روستایی است که باعث شده خودروها
به راحتی به قلب جنگل ها بروند.
توسعه راه های روستایی،
این کارکرد پنهان و منفی را داشته است که به طبیعت استان خسارت زیادی وارد شود چون
خودروها و گردشگران بی توجه به حفظ محیط زیست می توانند به هرنقطه بکری سفر کنند.
بی توجهی به محیط زیست
را زیان بار است رسانه ها باید منتقد وضعیت کنونی باشند.
***فرهنگ مراقبت از طبیعت
ریشه های فرهنگی سنتی
مردم رابطه خوبی با طبیعت دارد و مردم در گذشته احترام بسیار بالایی برای طبیعت
قائل بودند.
از بین بردن یک درخت،
گناه دارد و در آخرت باعث عذاب افراد می شود.
از بین بردن هر درخت
باعث آسیب رسیدن به انسان در همین دنیا نیز می شود و فرزندان افراد خطاکار از
پیامدهای این کار در امان نیستند.
بازگشت به فرهنگ پیشین
حفاظت از طبیعت کار خیلی سختی نیست و تنها لازم است این فرهنگ خفته را بیدار کرد.
هزینه طبیعت گردی برخی
خانواده ها بسیار سنگین است و البته بخش اصلی این هزینه ها را طبیعت پرداخت می کند.
در مجموع به نظر می رسد
اگرچه صنعت گردشگری رو به گسترش است و نمی توان از جنبه های مثبت آن صرف نظر کرد
اما بدیهی است بدون توجه به حفظ طبیعت و فرهنگ استفاده از آن، چنین صنعتی نیز دوام
نخواهد داشت.
می توان گونه خوش خیم
طبیعت گردی را تشویق کرد که به جا ماندن صدها کیلوگرم ظرف پلاستیکی و یک بارمصرف ،
پوست میوه وغذای مانده در پی نداشته باشد و آتش در طبیعت پس از ترک منطقه خاموش
شود و به شاخه های درختان، سبزه ها، گل ها، پرندگان و حیوانات آسیب رسانده نشود.