به گزارش خبرگزاری دانا به نقل از روابط عمومي معاونت ميراث فرهنگي، محمد رحمت پور با اشاره به اينكه اين مجموعه در فاصله بين سال هاي 1350- 1209 هجري شمسي از سوي چند تن از محققين خارجي و ايراني مورد بررسي و تحقيق قرار گرفته است گفت: براساس بررسي هاي باستانشناختي اين مجموعه از هزارۀ دوم پيش از ميلاد تا دوران تيموريان (3200 سال) مسكوني بوده و اوج شكوفايي آن مربوط به دوره اشكاني است.
به گفته وي كاوش هاي باستان شناسي صورت گرفته در اين محوطه از سال 1379 تا سال 1386 طي هفت فصل، منجر به كشف تالار آجري با قطعات گچبري منقوش به اشكال حيواني، گياهي و هندسي، بناي آجري چليپايي شكل و دو اطاق تو در تو در ضلع غربي و شمالي، مجموعه بناهاي خشتي و سنگي، برج ديده باني مدور با سنگ لاشه و ملات گچ ، بقاياي معماري اشكاني متشكل از مجموعه اي از اطاقها و قطعات سفال هاي كتيبه دار متعلق به 61 ميلادي و سفال هاي مربوط به دوره اشكاني، ساساني، ايلخاني و تيموري شده كه برخي از آثار در سايت موزه اين مجموعه به نمايش درآمده است.
محمد رحمت پور با اشاره به اينكه قلعه ضحاك ، قلعه اي صعب العبور است كه تنها از راه غربي آن مي شود وارد آن شد گفت: به نظر مي رسد سازندگان قلعه براي جلوگيري از هجوم دشمنان آن را در چنين منطقه اي ساخته اند. ضمن اينكه سعي شده ديواره هاي قلعه را مرتفع تر بسازند تا راه عبور و مرور بيگانگان سخت شود.
اين مسئول با اشاره به اينكه مرمت و حفاظت قلعه همزمان با كاوش ها آغاز و تا كنون ادامه داشته است. مرمت و استحكام بخشي ديوار دژ اصلي با مصالح مشابه، مرمت 2 واحد برج و ديوارهاي متعلق به آن،تعمير ديوارهاي جانبي پس از خاكبرداري به منظور تشخيص سازه، تعمير ديوارهاي تالار مكشوفه واقع در منتهي اليه مجموعه، بازسازي برج مخروبه با سنگ و ملات در شمال مجموعه و در نزديكي رودخانه قرانقو و در مسير راه پياده بازديد كنندگان و ... از اقدامات مرمتي اين بنا اعلام كرد.
به گفته رحمت پورريال راه اندازي سايت موزه به منظور نمايش اشياي به دست آمده از كاوش ها، احداث تعداد زيادي پلكان با ملات سيمان در مسير اصلي ورودي قلعه و پلكان هاي سنگي در صخره ها براي گردشگران، نصب حايل در پرتگاهها و ايجاد پل فلزي بر روي رودخانه قرانقو به منظور تامين امنيت بازديد كنندگان، انتقال برق تا پاي قلعه، آماده سازي مسير بازديد كنندگان با آسفالت جاده، انتخاب سرمايه گذار براي ايجاد خدمات رفاهي و استقرار دو نگهبان دايمي از ديگر اقدامات صورت گرفته در اين مجموعه محسوب مي شود.
قلعۀ ضحاك واقع در 20 كيلومتري جنوب شرق شهرستان هشترود و در ارتفاع 2300متري از بستر رودخانه كه مردم محلي به آن زهك مي گويند به شماره 429 در فهرست آثار ملي به ثبت رسيده است.
به گفته وي كاوش هاي باستان شناسي صورت گرفته در اين محوطه از سال 1379 تا سال 1386 طي هفت فصل، منجر به كشف تالار آجري با قطعات گچبري منقوش به اشكال حيواني، گياهي و هندسي، بناي آجري چليپايي شكل و دو اطاق تو در تو در ضلع غربي و شمالي، مجموعه بناهاي خشتي و سنگي، برج ديده باني مدور با سنگ لاشه و ملات گچ ، بقاياي معماري اشكاني متشكل از مجموعه اي از اطاقها و قطعات سفال هاي كتيبه دار متعلق به 61 ميلادي و سفال هاي مربوط به دوره اشكاني، ساساني، ايلخاني و تيموري شده كه برخي از آثار در سايت موزه اين مجموعه به نمايش درآمده است.
محمد رحمت پور با اشاره به اينكه قلعه ضحاك ، قلعه اي صعب العبور است كه تنها از راه غربي آن مي شود وارد آن شد گفت: به نظر مي رسد سازندگان قلعه براي جلوگيري از هجوم دشمنان آن را در چنين منطقه اي ساخته اند. ضمن اينكه سعي شده ديواره هاي قلعه را مرتفع تر بسازند تا راه عبور و مرور بيگانگان سخت شود.
اين مسئول با اشاره به اينكه مرمت و حفاظت قلعه همزمان با كاوش ها آغاز و تا كنون ادامه داشته است. مرمت و استحكام بخشي ديوار دژ اصلي با مصالح مشابه، مرمت 2 واحد برج و ديوارهاي متعلق به آن،تعمير ديوارهاي جانبي پس از خاكبرداري به منظور تشخيص سازه، تعمير ديوارهاي تالار مكشوفه واقع در منتهي اليه مجموعه، بازسازي برج مخروبه با سنگ و ملات در شمال مجموعه و در نزديكي رودخانه قرانقو و در مسير راه پياده بازديد كنندگان و ... از اقدامات مرمتي اين بنا اعلام كرد.
به گفته رحمت پورريال راه اندازي سايت موزه به منظور نمايش اشياي به دست آمده از كاوش ها، احداث تعداد زيادي پلكان با ملات سيمان در مسير اصلي ورودي قلعه و پلكان هاي سنگي در صخره ها براي گردشگران، نصب حايل در پرتگاهها و ايجاد پل فلزي بر روي رودخانه قرانقو به منظور تامين امنيت بازديد كنندگان، انتقال برق تا پاي قلعه، آماده سازي مسير بازديد كنندگان با آسفالت جاده، انتخاب سرمايه گذار براي ايجاد خدمات رفاهي و استقرار دو نگهبان دايمي از ديگر اقدامات صورت گرفته در اين مجموعه محسوب مي شود.
قلعۀ ضحاك واقع در 20 كيلومتري جنوب شرق شهرستان هشترود و در ارتفاع 2300متري از بستر رودخانه كه مردم محلي به آن زهك مي گويند به شماره 429 در فهرست آثار ملي به ثبت رسيده است.