به گزارش خبرگزاری دانا، علاقمندان به بشقاب پرنده ها این روزها در شبکه های اجتماعی تصاویری منتشر کرده اند که در آن برجستگی عجیبی به عنوان یک موجود فضایی علامتگذاری شده است.
مریخ نورد کنجکاوی این تصاویر را به تازگی از سطح این سیاره گرفته و حالا سر و صدای زیادی در میان محققان علوم فضایی ایجاد کرده است.
در این تصویر برجستگی مورد نظر در حالتی دیده می شود که گویی فعالیتهای کنجکاوی را زیر نظر قرار داده است.
علاقمندان به مقوله بشقاب پرنده ها پیشتر نیز تصاویری منتشر کرده بودند که در آنها برجستگی هایی با اندامهایی شبیه انسان در سطح مریخ دیده می شود.
مریخ نورد روباتیکی کنجکاوی در چند سال اخیر همواره خبرساز بوده و درک ما از مریخ را دگرگون کرده است. اما جالب این است که رسیدن این روبات به مریخ خود داستان هیجان انگیزی است.
آزمایشگاه علمی مریخ (Mars Science Laboratory) یا MSL و مریخ نوردش یعنی «کنجکاوی» (Curiosity) پیشرفته ترین و در عین حال جاه طلبانه ترین مأموریت ناسا در این سیاره را به مرحله اجرا درآورده اند.
هدف اصلی این مریخ نورد تشخیص این نکته است که آیا در مریخ امروز یا دیروز شرایط مناسبی برای ادامه حیات وجود داشته یا نه؟ اما این تنها برنامه اصلی روبات کنجکاوی نیست. این
مریخ نورد محیط سیاره مرموز را نیز به دقت بررسی می کند تا دانشمندان از این طریق بر دانش خود درباره مریخ بیفزایند.
اندازه این مریخ نورد به آن امکان حمل تجهیزات مختلف آزمایشگاهی را داده است. روبات با استفاده از این تجهیزات که در نوع خود پیشرفته ترین تجهیزات رصدی و شناسایی در دنیا به شمار می آیند سطوح صخره ای مریخ را مورد آنالیز قرار می دهد. در واقع این روبات می تواند با استفاده از بازوی ۲ متری خود هر آنچه را در که تیرس خود قرار دارد برداشته و مورد تجزیه و تحلیل قرار دهد.
مریخ نورد کنجکاوی در حد و اندازه یک خودروی شاسی بلند کوچک بوده و با ۳ متر طول، ۲.۸ متر عرض و ۲.۱ متر ارتفاع ۹۰۰ کیلوگرم وزن دارد و با چرخهایی که ۵۰.۸ سانتیمتر قطر دارند بر روی مریخ حرکت می کند.
مهندسان آزمایشگاه پیش رانش جت ناسا این مریخ نورد را به گونه ای طراحی کرده اند که قابلیت عبور از موانعی تا ارتفاع ۶۵ سانتیمتر را داشته باشد. همچنین باید گفت که این روبات روزانه تا ۲۰۰ متر حرکت می کند.
انرژی مورد نیاز کنجکاوی از یک ژنراتور ترموالکتریکی رادیوایزوتوپی تأمین می شود که از این طریق الکتریسیته مورد نیاز روبات از واکنش پلوتونیوم ۲۳۸ به دست می آید.
کاوشگر MSL در ۲۶ نوامبر سال ۲۰۱۱ و درحالی که بودجه ۲.۵ میلیارد دلاری صرف ساخت آن شده بود به فضا پرتاب شد. این کاوشگر در ۶ آگوست سال ۲۰۱۲ به مریخ رسید. فرود کنجکاوی بر روی سطح این سیاره یکی از تاریخی ترین لحظات فعالیت کاری ناسا محسوب می شد. این بخش از مأموریت از چنان هیجان و اضطرابی برخوردار بود که آژانس فضانوردی آمریکا از عنوان «۷ دقیقه اضطراب» برای توصیف آن استفاده کرده است.
دانشمندان ناسا با توجه به وزن قابل توجه این روبات به این نتیجه رسیده بودند که روش سنتی استفاده از بالشتکهای ضربه گیر در حین فرود کارایی چندانی نخواهد داشت. آنها در مقابل به سراغ مانورهای پیچیده ای رفتند تا روبات کنجکاوی فرودی بی خطر بر روی این سیاره داشته باشد.
استفاده از چتر نجات مخصوص اوج این برنامه ریزی بود زیرا این چتر باید در برابر ۲۹ هزار و ۴۸۰ کیلوگرم مقاومت می کرد.
