به گزارش خبرگزاری دانا، گزارش روند تحقق بسته آینده نگاری و مرجعیت علمی در آموزش پزشکی نشان می دهد که منطقه ۱۰ کلان آمایشی علوم پزشکی دارای ۳۴ قطب علوم پزشکی است و دانشگاه علوم پزشکی تهران با ۱۵ قطب در صدر قرار دارد.
تمایز رسالت و عملکرد قطب ها و دانشگاه های علوم پزشکی بر اساس اولویت های ملّی و مزیت ها و توانایی های منطقه ای در این گزارش بر این نکته تاکید می کند که مزیت و توانایی های منطقه ای شامل هیات علمی مرتبط، گروه های آموزشی مرتبط، برنامه های آموزشی منجر به مدرک مرتبط، مراکز پژوهشی مرتبط، قطب های علمی مصوب مرتبط و تولیدات علمی مرتبط است.
همچنین این مزیت و توانایی های منطقه ای شامل نظام نوآوری مرتبط (مراکز رشد و پارک های دانش و فناوری)، بخش صنعت و خدمات مرتبط و مراکز مرتبط علوم، تحقیقات، و فناوری نیز است.
اولویت های ملّی در کنار ماموریت های ویژه برای دانشگاه های علوم پزشکی تعریف شده است و بر اساس آن دانشگاه های علوم پزشکی به ۱۰ منطقه کلان آمایشی تقسیم شده اند.
منطقه آمایشی اول: گیلان، مازندران، گلستان، بابل، سمنان و شاهرود با ماموریت توسعه دانش گیاھان دارویی، توسعه پزشکی خانواده، توسعه دانش و مطالعات سرطان
منطقه آمایشی دوم: تبریز، ارومیه، اردبیل و مراغه با ماموریت توسعه دانش داروسازی و صنایع مرتبط، توسعه دانش علوم زیست محیطی، توسعه دانش مرتبط با حوادث ترافیکی و جاده ای، توسعه دانش مرتبط با علوم روانپزشکی و روانشناسی متناسب با فرهنگ کشور
منطقه آمایشی سوم: کرمانشاه، همدان، کردستان و ایلام با ماموریت توسعه آموزش های مهارتی نظام سلامت (نیروهای حد واسط)، توسعه الگوهای خصوصی سازی در آموزش عالی سلامت، توسعه دانش داروسازی سنتی، توسعه دانش زیست فناوری کاربردی
منطقه آمایشی چهارم: اهواز، لرستان، دزفول، آبادان، بهبهان با ماموریت توسعه علوم زیست محیطی با تاکید بر آلاینده ها، توسعه علوم سرطان با تاکید بر سرطان کودکان، توسعه علوم سلامت باروری و تولید مثل
منطقه آمایشی پنجم: شیراز، هرمزگان، بوشهر، فسا، جهرم، لار، گراش، یاسوج با ماموریت توسعه دانش بیوتکنولوژی و طب بازساختی، توسعه دانش طب سنتی، توسعه برنامه پزشک خانواده، توسعه دانش های زیست دریایی، توسعه دانش مرتبط با ایمنی محیط زیست، توسعه دانش بین رشته ای مرتبط با علوم انسانی و علوم پزشکی
منطقه آمایشی ششم: زنجان، قم، اراک، قزوین، البرز با ماموریت توسعه علوم قرآن، حدیث و طب، توسعه دانش تعیین کننده های اجتماعی سلامت ، توسعه الگوی گسترش دانش های میان رشته ای، توسعه الگوهای خصوصی سازی در آموزش علوم پزشکی با تمرکز بر علوم پایه
منطقه آمایشی هفتم: اصفهان، یزد، کاشان، شهرکرد با ماموریت توسعه دانش پرستاری، توسعه دانش فناوری اطلاعات سلامت، توسعه علوم مامایی و باروری، توسعه الگوهای اعتبار بخشی برنامه ای در آموزش علوم پزشکی
منطقه آمایشی هشتم کرمان، زاهدان، رفسنجان، جیرفت، زابل با ماموریت: توسعه دانش مدلسازی در علوم سلامت، توسعه دانش آینده نگاری در نظام سلامت، توسعه مطالعات اعتیادشناسی، توسعه بسترها و زیرساخت آموزش مرتبط با مطالعات حیوانی، توسعه دانش مرتبط با علوم سلامت در بلایا
منطقه آمایشی نهم: مشهد، بیرجند، گناباد، سبزوار، خراسان شمالی، نیشابور با ماموریت توسعه دندانپزشکی و علوم مرتبط، توسعه دانش هنر و سلامت، توسعه علوم تغذیه، توسعه دانش طب تسکینی، توسعه دانش علوم اعصاب
منطقه آمایشی دهم: تهران، شهید بهشتی، ایران، بقیه الله، توانبخشی و بهزیستی، شاهد با ماموریت توسعه دانش اخلاق حرفه ای، توسعه دانش پزشکی هسته ای در کشور، توسعه دانش طب سالمندی در کشور، توسعه دانش آموزش پزشکی، توسعه علوم مدیریت سلامت، توسعه دانش طب نظامی و عوامل بیولوژیک، توسعه علوم رفتاری و سلامت روان، توسعه دانش طب هوا فضا و زیرسطحی، توسعه علوم توانبخشی
اولویت های ملّی در کنار ماموریت های ویژه و قطب های علمی نشان می دهد که هر منطقه از چند قطب برخوردار است.
پراکندگی قطب های علمی در مناطق آمایشی به گونه ای است که کلان منطقه آمایشی یک و کلان منطقه آمایشی چهار هیچ قطبی ندارند.
کلان منطقه های آمایشی شش، هشت و نه هر کدام یک قطب آموزشی و پژوهشی و کلان منطقه های آمایشی دو و سه نیز هر کدام ۲ قطب دارند.
کلان منطقه آمایشی پنج، ۴ قطب، کلان منطقه آمایشی هفت ۵ قطب و کلان منطقه آمایشی ده تعداد ۳۴ قطب دارند.
همچنین دانشگاه های علوم پزشکی زنجان، کرمانشاه، همدان، زاهدان، بقیه ا...(عج) و مشهد هر کدام یک قطب، دانشگاه های علوم پزشکی یزد و تبریز هر کدام ۲ قطب، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان ۳ قطب، دانشگاه علوم پزشکی شیراز ۴ قطب و دانشگاه علوم پزشکی ایران ۷ قطب دارند.
دانشگاه های علوم پزشکی شهیدبهشتی با ۱۱ قطب و تهران با ۱۵ قطب در صدر بیشترین تعداد قطب علمی آموزشی پژوهشی در میان دانشگاه های علوم پزشکی هستند.
بر اساس گزارش روند تحقق بسته آینده نگاری و مرجعیت علمی در آموزش پزشکی، ۱۸ قطب علمی در سال ۱۳۷۹ تاسیس شدند و پس از آن ۱۳ قطب علمی در سال های ۸۶ تا ۹۱ تاسیس شد.
همچنین ۲۰ قطب علمی جدیدالتأسیس در چهارماهه اول ۹۲ نیز نشان از رشد قطب های علمی دارد.
