کارشناس ارمنستانی:
به گزارش خبرگزاری دانا، مارکاروف روز یکشنبه در مصاحبه با پایگاه ارمنستانی «Tert ای ام» افزود: هر دو کشور در مورد توانمندی و ابزارهای لازم برای توسعه همکاری ها اطلاعات کافی دارند و اکنون نیز به نظر می رسد، می توانیم در مورد استمرار پروژه های مهم مذاکره کنیم.
وی گفت: در تازه ترین اقدام، پروژه سرمایه گذاری دو کشور برای ساخت راه آهن مجدداً در دستور کار قرار گرفته و به عنوان یک طرح سرمایه گذاری معرفی شده است.
مارکاروف در رابطه با دیگر بخش های مناسبات تهران و ایروان نیز اظهار کرد: موضوع پل انرژی از ایران به سمت ارمنستان و سپس دیگر کشورها مطرح شده است. به عبارتی توان زیادی برای گسترش روابط اقتصادی وجود دارد که اراده سیاسی نیز پشتیبان آن است و اکنون مهم ترین اولویت اجرا کردن پروژه ها به شمار می رود.
وی همچنین در پاسخ به این پرسش که آیا مانعی برای تحقق پروژه ها وجود دارد و مولفه تاثیرگذاری روسیه در این زمینه چگونه است؟ اظهار کرد: ارمنستان به عنوان یک کشور مستقل همه تصمیم ها در روابط دوجانبه را خود می گیرد. هرچند بخشی از زیرساخت های انرژی ما متعلق به روسیه است، ولی اکنون صحبتی در این زمینه جریان ندارد.
مارکاروف تاکید کرد که مذاکرات در این باره ادامه دارد و ایروان درصدد یافتن راه حل مناسبی است، زیرا اجرای این طرح نه تنها برای ارمنستان بلکه برای کلیه کشورهای منطقه که در آن مشارکت کنند، سودمند است.
وی همچنین در پایان تاکید کرد: رویکردهای ایران و ارمنستان در قبال مناقشه قره باغ نیز با هم مطابقت دارد و به عبارت دیگر تهران این موضوع را اعلام کرده است که این مساله راه حل نظامی ندارد و باید از طریق مسالمت آمیز حل و فصل شود.
در جریان سفرسه شنبه هفته گذشته روحانی به ایروان افزون بر مذاکره با سرژسرکیسیان رئیس جمهوری ارمنستان، پنج سند همکاری بین دو کشور امضا شد که می تواند ارزش روابط اقتصادی را از سطح کنونی سالانه حدود 300 میلیون دلار بسیار افزایش دهد.
این سندها در زمینه های استفاده مشترک از دروازه مرزی «نوردوز – مغری»، همکاری در شرایط اضطراری، همکاری های بین موزه ای، گردشگری و ورزشی است.
روابط دو کشور شامل حوزه های مختلفی از جمله انرژی، حمل و نقل، حفاظت از محیط زیست، علمی و فرهنگی می شود که برنامه های گسترده ای نیز برای گسترش آن از سوی تهران و ایروان تدارک دیده شده است.
دو کشور همچنین برنامه های راهبردی مختلفی دارند و در سال 1995 نیز قرار داد ساخت خط لوله گاز از ایران به ارمنستان امضا شده است.
ارمنستان با حدود 30 هزار کیلومتر مربع مساحت و سه میلیون نفر جمعیت در منطقه قفقاز که پس از فروپاشی شوروی در سال 1991 استقلال یافت، با موقعیت راهبردی ویژه، از غرب با ترکیه، شمال گرجستان، شرق جمهوری آذربایجان (جمهوری قرهباغ) و در جنوب ایران و جمهوری خودمختار نخجوان (جزئی از جمهوری آذربایجان) هم مرز است.
وی گفت: در تازه ترین اقدام، پروژه سرمایه گذاری دو کشور برای ساخت راه آهن مجدداً در دستور کار قرار گرفته و به عنوان یک طرح سرمایه گذاری معرفی شده است.
مارکاروف در رابطه با دیگر بخش های مناسبات تهران و ایروان نیز اظهار کرد: موضوع پل انرژی از ایران به سمت ارمنستان و سپس دیگر کشورها مطرح شده است. به عبارتی توان زیادی برای گسترش روابط اقتصادی وجود دارد که اراده سیاسی نیز پشتیبان آن است و اکنون مهم ترین اولویت اجرا کردن پروژه ها به شمار می رود.
وی همچنین در پاسخ به این پرسش که آیا مانعی برای تحقق پروژه ها وجود دارد و مولفه تاثیرگذاری روسیه در این زمینه چگونه است؟ اظهار کرد: ارمنستان به عنوان یک کشور مستقل همه تصمیم ها در روابط دوجانبه را خود می گیرد. هرچند بخشی از زیرساخت های انرژی ما متعلق به روسیه است، ولی اکنون صحبتی در این زمینه جریان ندارد.
مارکاروف تاکید کرد که مذاکرات در این باره ادامه دارد و ایروان درصدد یافتن راه حل مناسبی است، زیرا اجرای این طرح نه تنها برای ارمنستان بلکه برای کلیه کشورهای منطقه که در آن مشارکت کنند، سودمند است.
وی همچنین در پایان تاکید کرد: رویکردهای ایران و ارمنستان در قبال مناقشه قره باغ نیز با هم مطابقت دارد و به عبارت دیگر تهران این موضوع را اعلام کرده است که این مساله راه حل نظامی ندارد و باید از طریق مسالمت آمیز حل و فصل شود.
در جریان سفرسه شنبه هفته گذشته روحانی به ایروان افزون بر مذاکره با سرژسرکیسیان رئیس جمهوری ارمنستان، پنج سند همکاری بین دو کشور امضا شد که می تواند ارزش روابط اقتصادی را از سطح کنونی سالانه حدود 300 میلیون دلار بسیار افزایش دهد.
این سندها در زمینه های استفاده مشترک از دروازه مرزی «نوردوز – مغری»، همکاری در شرایط اضطراری، همکاری های بین موزه ای، گردشگری و ورزشی است.
روابط دو کشور شامل حوزه های مختلفی از جمله انرژی، حمل و نقل، حفاظت از محیط زیست، علمی و فرهنگی می شود که برنامه های گسترده ای نیز برای گسترش آن از سوی تهران و ایروان تدارک دیده شده است.
دو کشور همچنین برنامه های راهبردی مختلفی دارند و در سال 1995 نیز قرار داد ساخت خط لوله گاز از ایران به ارمنستان امضا شده است.
ارمنستان با حدود 30 هزار کیلومتر مربع مساحت و سه میلیون نفر جمعیت در منطقه قفقاز که پس از فروپاشی شوروی در سال 1991 استقلال یافت، با موقعیت راهبردی ویژه، از غرب با ترکیه، شمال گرجستان، شرق جمهوری آذربایجان (جمهوری قرهباغ) و در جنوب ایران و جمهوری خودمختار نخجوان (جزئی از جمهوری آذربایجان) هم مرز است.