ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه با امضای فرمانی اجرای موافقت نامه خط لوله گاز جریان ترکیه را ابلاغ کرد.
به گزارش خبرگزاری دانا، این فرمان پوتین در پورتال اطلاعات حقوقی روسیه منتشر شده است.
موافقت نامه ساخت خط لوله گاز جریان ترکیه دهم اکتبر سال گذشته به امضای طرف های روسی و ترک رسید و دومای روسیه نیز آن را تایید کرده بودند.
مطابق توافق امضا شده، این خط لوله در مرحله تکمیل شده هر سال 14 میلیارد متر مکعب گاز را از روسیه برای مصرف داخلی به ترکیه و همچنین 50 میلیارد متر مکعب دیگر را به بازارهای مصرف اروپایی منتقل خواهد کرد.
براساس طرح تنظیم شده، دو شاخه خط گازی هر کدام با توان پمپ 15 میلیارد و 750 میلیون متر مکعب گاز ساخته خواهد شد و فاز دوم نیز شامل دو مسیر به مجموع توان انتقال 32 میلیارد متر مکعب است که پس از کسب توافق روسیه با کشورهای اروپایی خریدار گاز اجرایی می شود.
هزینه احداث فاز اول طرح خط لوله گاز جریان ترکیه 3.3 میلیارد یورو برآورد شده است.
در همین حال شرکت گازپروم اعلام کرده است که 350 میلیون یورو برای اجرای طرح به شکل وام در اختیار شرکت «ساوت استریم ترانسپورت بی» پیمانکار طرح خط لوله جریان ترکیه قرار می دهد.
دولت های روسیه و ترکیه این توافقنامه را تایید کرده اند و در مجلس دو کشور نیز تصویب شده است و هیچ مانع قانونی برای اجرای آن وجود ندارد.
عملیاتی شدن این طرح می تواند برای روسیه امیدی باشد تا از وابستگی به خط لوله کنونی مسیر اوکراین که با این کشور اختلاف های زیاد سیاسی هم دارد رهایی یابد، زیرا تاکنون سه بار جریان انتقال گاز به اروپا در فصل سرد سال های 2006، 2008 و 2009 قطع شده است، بنا بر مسکو نمی خواهد جایگاه 40 درصدی خود در تامین گاز این حوزه را از دست بدهد و اروپایی ها در پی جایگزین برآیند.
روسیه سالانه حدود 130 میلیارد مترمکعب گاز از طریق خطوط انتقال گاز اوکراین، این منبع انرژی به اروپا صادر می کند.
به گزارش رسانه ها، همزمان با تلاش اروپایی برای تنوع بخشی به منابع تامین نیازهای گازی، روسیه نیز در صدد ایجاد مسیرهای مناسب تر گاز رسانی است تا همچنان نقش مهم خود را در این عرصه و کسب درآمدهای ارزی حفظ کند.
از سوی دیگر، آنکارا هم که می خواهد از مزیت حلقه وصل بین روسیه و اروپا بهره های روزافزون اقتصادی بگیرد، در صدد است، ضمن حفظ روسیه به عنوان تامین کننده 60 درصد گاز مصرفی ترکیه، نقش مرکزی در ترانزیت گاز به اروپا را نیز داشته باشد تا افزون بر ارتقای جایگاه راهبردی خود، در صورت نیاز از این حربه به عنوان اهرم فشار علیه قاره سبز بهره بگیرد.
براساس اطلاعات انتشار یافته، طرح خط لوله امضا شده بین مسکو و آنکارا با خروج از روسیه، گذر از دریای سیاه و شبه جزیره بالکان وارد بخش اروپایی ترکیه می شود تا گاز را به یونان و سپس بازارهای هدف دیگر منتقل کند.
نیازهای متقابل ترکیه و روسیه نه تنها در قالب این قرارداد تازه امضا شده بلکه در سال های گذشته حتی با وجود اختلاف نظرهای شدید بر سر بحران سوریه، برای آنکارا و مسکو نیز آشکار بوده است.
موافقت نامه ساخت خط لوله گاز جریان ترکیه دهم اکتبر سال گذشته به امضای طرف های روسی و ترک رسید و دومای روسیه نیز آن را تایید کرده بودند.
مطابق توافق امضا شده، این خط لوله در مرحله تکمیل شده هر سال 14 میلیارد متر مکعب گاز را از روسیه برای مصرف داخلی به ترکیه و همچنین 50 میلیارد متر مکعب دیگر را به بازارهای مصرف اروپایی منتقل خواهد کرد.
براساس طرح تنظیم شده، دو شاخه خط گازی هر کدام با توان پمپ 15 میلیارد و 750 میلیون متر مکعب گاز ساخته خواهد شد و فاز دوم نیز شامل دو مسیر به مجموع توان انتقال 32 میلیارد متر مکعب است که پس از کسب توافق روسیه با کشورهای اروپایی خریدار گاز اجرایی می شود.
هزینه احداث فاز اول طرح خط لوله گاز جریان ترکیه 3.3 میلیارد یورو برآورد شده است.
در همین حال شرکت گازپروم اعلام کرده است که 350 میلیون یورو برای اجرای طرح به شکل وام در اختیار شرکت «ساوت استریم ترانسپورت بی» پیمانکار طرح خط لوله جریان ترکیه قرار می دهد.
دولت های روسیه و ترکیه این توافقنامه را تایید کرده اند و در مجلس دو کشور نیز تصویب شده است و هیچ مانع قانونی برای اجرای آن وجود ندارد.
عملیاتی شدن این طرح می تواند برای روسیه امیدی باشد تا از وابستگی به خط لوله کنونی مسیر اوکراین که با این کشور اختلاف های زیاد سیاسی هم دارد رهایی یابد، زیرا تاکنون سه بار جریان انتقال گاز به اروپا در فصل سرد سال های 2006، 2008 و 2009 قطع شده است، بنا بر مسکو نمی خواهد جایگاه 40 درصدی خود در تامین گاز این حوزه را از دست بدهد و اروپایی ها در پی جایگزین برآیند.
روسیه سالانه حدود 130 میلیارد مترمکعب گاز از طریق خطوط انتقال گاز اوکراین، این منبع انرژی به اروپا صادر می کند.
به گزارش رسانه ها، همزمان با تلاش اروپایی برای تنوع بخشی به منابع تامین نیازهای گازی، روسیه نیز در صدد ایجاد مسیرهای مناسب تر گاز رسانی است تا همچنان نقش مهم خود را در این عرصه و کسب درآمدهای ارزی حفظ کند.
از سوی دیگر، آنکارا هم که می خواهد از مزیت حلقه وصل بین روسیه و اروپا بهره های روزافزون اقتصادی بگیرد، در صدد است، ضمن حفظ روسیه به عنوان تامین کننده 60 درصد گاز مصرفی ترکیه، نقش مرکزی در ترانزیت گاز به اروپا را نیز داشته باشد تا افزون بر ارتقای جایگاه راهبردی خود، در صورت نیاز از این حربه به عنوان اهرم فشار علیه قاره سبز بهره بگیرد.
براساس اطلاعات انتشار یافته، طرح خط لوله امضا شده بین مسکو و آنکارا با خروج از روسیه، گذر از دریای سیاه و شبه جزیره بالکان وارد بخش اروپایی ترکیه می شود تا گاز را به یونان و سپس بازارهای هدف دیگر منتقل کند.
نیازهای متقابل ترکیه و روسیه نه تنها در قالب این قرارداد تازه امضا شده بلکه در سال های گذشته حتی با وجود اختلاف نظرهای شدید بر سر بحران سوریه، برای آنکارا و مسکو نیز آشکار بوده است.
