عضو کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی گفت: براحتی اطلاعات مخزنی فاز ۱۱ پارس جنوبی را به شرکتی هدیه کردیم که شریک قطری‌ها در پارس جنوبی است، اگر توتال این اطلاعات را علیه منافع ملی ایران بکار بگیرد چه کسی پاسخگوست؟
به گزارش خبرگزاری دانا،«هدایت الله خادمی» عضو کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم اظهار داشت: پاتریک پوپان (مدیرعامل شرکت توتال) طی دو هفته گذشته دوبار درباره تبعیت شرکت تحت مدیریتش از قوانین آمریکا صحبت کرده است و به ایران این پیام را مخابره کرده است که باید صبر کنید.
وی افزود: این اظهارات از دو حالت بیشتر خارج نیست٬ یا این شرکت فرانسوی واقعا تحت فشار آمریکاست و اینگونه می‌گوید و یا مثل گذشته قصد دارد با افزایش چانه زنی‌های خود٬ امتیازات بیشتری از ایران طلب کند.
نماینده مردم ایذه و باغملک در مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: برخی از مدافعان قراردادهای جدید نفتی معتقد بودند که با جذاب کردن شرایط سرمایه گذاری برای شرکت‌های خارجی٬ می‌توان قدرت اقتصادی را در تسلیم کردن اراده های سیاسی به کار گرفت ، حال باید به این سوال پاسخ بدهند که اگر توتال و شرکت‌های نفتی دیگر از چنین قدرتی برخوردار هستند چرا توتال خود را مطیع منویات رئیس جمهور جدید آمریکا معرفی میکند.
وی اینگونه ادعاها را بیشتر در بُعد فانتزی دانست و گفت: مدیران شرکت‌های بزرگ نفتی حاضر نیستند به ایران سفر کنند زیرا می‌دانند در صورت مهر شدن نشان جمهوری اسلامی ایران روی گذرنامه‌هایشان با مشکلات عدیده‌ای روبرو می‌شوند، مدیرعامل فعلی بی پی رسما از سفر به ایران کناره گیری کرده است و برای توافق با ایران گروه دیگری را مامور سفر به ایران کرده است.
عضو کمیسیون انرژی مجلس دهم خاطرنشان کرد: حتی اگر قراردادهای امتیازی را روبروی شرکت‌های بزرگ نفتی قرار دهیم آن‌ها مناسبات سیاسی و معادلات جهانی را در اولویت قرار می‌دهند و پیرو سیاست‌های کشورها و پیمان هایشان هستند، این در حالی است که مدافعان IPC می‌گویند قراردادها به حدی جذاب است که شرکت‌های نفتی می‌توانند سدشکنی کنند؛ حال باید به این مدافعان گفت صف شکنی که مدنظر شما بود به اظهارات صریح مدیرعامل توتال ختم شده است؟
وی ادامه داد: در تعجبم که دلیل تاکید روی توتال چیست و یادم است گفته می‌شد با تفاهم نامه فاز 11 توتال صف شکنی میکند، خب امروز که صف شکن بزرگ سرمایه گذاری در ایران خود را مطیع آمریکا معرفی کرده است پس دیگر نمی‌توان به شرکت‌های دیگر امید داشت؛ تراشیدن این توجیهات به ضرر خودمان تمام شده است در حالی که باید نوع نگاهمان به این شرکت نگاهی عادی می‌بود نه فرشته نجات و صف شکن.
خادمی با بیان اینکه "بهتر است کمی با خودمان صریح تر باشیم و قبول کنیم مشکل اصلی ورود سرمایه گذار خارجی نوع قرارداد نیست بلکه سیاست‌های دولت‌های غربی است"، گفت: کشورهای غربی علاقه دارند از برجام به عنوان نسخه‌ای استفاده کنند که ایران را به عنوان بازار صادراتی خود هدف بگیرند و نه اینکه مقصد سرمایه گذاری کنند.
این نماینده مجلس در پاسخ به اینکه "در بازا نفت امروز سیاست بر اقتصاد چیرگی دارد یا اقتصاد بر سیاست"، گفت: نمی توان نتیجه واحدی از این موضوع گرفت زیرا بزرگی و اهمیت مسائل سیاسی بر تصمیمات اقتصادی تاثیر گذار است ولی با توجه به بسیج غرب برای تضعیف ایران٬ اراده‌های سیاسی بر اراده های اقتصادی برتری دارد و این عین خوش خیالی است که فکر کنیم با قراردادهای جدید نفتی٬ اراده سیاسی غرب تضعیف می‌شود.
وی افزود: قطری‌ها سهامدار بخشی از شرکت توتال هستند و روزی که فاز 11 در قالب تفاهم نامه HOA با این شرکت امضا شد کمی تعجب برانگیز بود زیرا فاز 11 مرزی ترین فاز گازی ایران است و قطعا این موضوع به سود قطر نیست؛ ما خیلی راحت اطلاعات تولید و برداشت و چاه هایمان را به توتال دادیم و حالا این شرکت با اطلاعات مهمی که در دست دارد می‌گوید شاید قراردادی با ایران امضا نکنیم.
خادمی در تشریح تفاهمنامه (HOA) به امضا رسیده گفت: برای انعقاد قراردادهای نفتی٬ شرکت‌ها طی تفاهم نامه‌هایی اطلاعات میدان را دریافت کرده و بر اساس آن MDP یا همان طرح توسعه اولیه میدان خود را ارائه می‌کنند که اگر با تایید کارفرما همراه بود به امضای قرارداد منتهی می‌شود، این تفاهم نامه‌های اولیه یا MOU است که در نوع نخست٬ کشور میزبان هیچ تعهدی به طرف مقابل ندارد و می‌تواند همزمان با چند شرکت این تفاهمنامه را امضا کند ولی در HOA میدان قفل شده و در انحصار شرکت نفتی قرار می‌گیرد، این بدان معناست که کشور میزبان حق ندارد اطلاعات این میدان را در اختیار شرکت دیگری قرار دهد مگر آنکه بعد از به توافق نرسیدن با آن شرکت٬ سراغ شرکت‌های دیگر برود.
وی افزود: برای تولید بهینه از یک میدان مشترک٬ طرف‌های برداشت کننده بشدت به اطلاعات طرف مقابل نیاز دارند تا بدانند آن‌ها چه می‌کنند و از چه لایه‌هایی با چه چاهی برداشت می‌کنند، این اطلاعات مخزنی در نوع خود بسیار ذی قیمت است و ما براحتی این اطلاعات را به شرکتی هدیه کردیم که شریک قطری‌ها در پارس جنوبی است، اگر توتال این اطلاعات را علیه منافع ملی ایران بکار بگیرد چه کسی پاسخگوست؟
خادمی تصریح کرد: فاز 11 پارس جنوبی از سال 79 تا 88 معطل توتال بود و از سال 88 تا به امروز هم معطل چینی‌ها و عدم تصمیم گیری وزارت نفت؛ 16 سال است که منتظریم و هیچ کس به این موضوع اشاره نمی‌کند که چرا باید منتظر باشیم و فقط وقت تلف کنیم، با بهانه‌های توتال هم باز هم کار توسعه مهمترین فاز پارس جنوبی به درازا خواهد کشید و قصه تلخ این فاز ادامه خواهد داشت.
عضو کمیسیون انرژی مجلس دهم اذعان داشت: رفتار اخیر توتال و بهانه تراشی‌های آن نشانه روشنی از اشتباه بزرگ وزارت نفت است که گاه و بیگاه به تمجید شرکت‌های نفتی می‌پرداخت، وقتی مسئولان این وزارتخانه در رسانه‌ها٬ سخنرانی‌ها٬ همایش‌ها و ... دائما از عقب ماندگی صنعت نفت ایران می‌گویند و مدینه فاضله خود را شرکت‌های خارجی عنوان می‌کنند مشخص است که طرف مقابل از این شرایط سوءاستفاده کرده و از موضع بالا با وزارت نفت برخورد میکند.
وی خاطرنشان کرد: هرگاه به خارجی‌ها چه شرقی و چه غربی دل بسته‌ایم ضربه‌اش را خورده‌ایم و بهتر است با نگاهی واقع گرایانه به سمت جذب سرمایه گذاری حرکت کنیم و نه بت تراشی کرده و به ذلیل کردن توان خودمان در مقابل شرکت‌های خارجی بپردازیم.
وی افزود: این اظهارات از دو حالت بیشتر خارج نیست٬ یا این شرکت فرانسوی واقعا تحت فشار آمریکاست و اینگونه می‌گوید و یا مثل گذشته قصد دارد با افزایش چانه زنی‌های خود٬ امتیازات بیشتری از ایران طلب کند.
نماینده مردم ایذه و باغملک در مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: برخی از مدافعان قراردادهای جدید نفتی معتقد بودند که با جذاب کردن شرایط سرمایه گذاری برای شرکت‌های خارجی٬ می‌توان قدرت اقتصادی را در تسلیم کردن اراده های سیاسی به کار گرفت ، حال باید به این سوال پاسخ بدهند که اگر توتال و شرکت‌های نفتی دیگر از چنین قدرتی برخوردار هستند چرا توتال خود را مطیع منویات رئیس جمهور جدید آمریکا معرفی میکند.
وی اینگونه ادعاها را بیشتر در بُعد فانتزی دانست و گفت: مدیران شرکت‌های بزرگ نفتی حاضر نیستند به ایران سفر کنند زیرا می‌دانند در صورت مهر شدن نشان جمهوری اسلامی ایران روی گذرنامه‌هایشان با مشکلات عدیده‌ای روبرو می‌شوند، مدیرعامل فعلی بی پی رسما از سفر به ایران کناره گیری کرده است و برای توافق با ایران گروه دیگری را مامور سفر به ایران کرده است.
عضو کمیسیون انرژی مجلس دهم خاطرنشان کرد: حتی اگر قراردادهای امتیازی را روبروی شرکت‌های بزرگ نفتی قرار دهیم آن‌ها مناسبات سیاسی و معادلات جهانی را در اولویت قرار می‌دهند و پیرو سیاست‌های کشورها و پیمان هایشان هستند، این در حالی است که مدافعان IPC می‌گویند قراردادها به حدی جذاب است که شرکت‌های نفتی می‌توانند سدشکنی کنند؛ حال باید به این مدافعان گفت صف شکنی که مدنظر شما بود به اظهارات صریح مدیرعامل توتال ختم شده است؟
وی ادامه داد: در تعجبم که دلیل تاکید روی توتال چیست و یادم است گفته می‌شد با تفاهم نامه فاز 11 توتال صف شکنی میکند، خب امروز که صف شکن بزرگ سرمایه گذاری در ایران خود را مطیع آمریکا معرفی کرده است پس دیگر نمی‌توان به شرکت‌های دیگر امید داشت؛ تراشیدن این توجیهات به ضرر خودمان تمام شده است در حالی که باید نوع نگاهمان به این شرکت نگاهی عادی می‌بود نه فرشته نجات و صف شکن.
خادمی با بیان اینکه "بهتر است کمی با خودمان صریح تر باشیم و قبول کنیم مشکل اصلی ورود سرمایه گذار خارجی نوع قرارداد نیست بلکه سیاست‌های دولت‌های غربی است"، گفت: کشورهای غربی علاقه دارند از برجام به عنوان نسخه‌ای استفاده کنند که ایران را به عنوان بازار صادراتی خود هدف بگیرند و نه اینکه مقصد سرمایه گذاری کنند.
این نماینده مجلس در پاسخ به اینکه "در بازا نفت امروز سیاست بر اقتصاد چیرگی دارد یا اقتصاد بر سیاست"، گفت: نمی توان نتیجه واحدی از این موضوع گرفت زیرا بزرگی و اهمیت مسائل سیاسی بر تصمیمات اقتصادی تاثیر گذار است ولی با توجه به بسیج غرب برای تضعیف ایران٬ اراده‌های سیاسی بر اراده های اقتصادی برتری دارد و این عین خوش خیالی است که فکر کنیم با قراردادهای جدید نفتی٬ اراده سیاسی غرب تضعیف می‌شود.
وی افزود: قطری‌ها سهامدار بخشی از شرکت توتال هستند و روزی که فاز 11 در قالب تفاهم نامه HOA با این شرکت امضا شد کمی تعجب برانگیز بود زیرا فاز 11 مرزی ترین فاز گازی ایران است و قطعا این موضوع به سود قطر نیست؛ ما خیلی راحت اطلاعات تولید و برداشت و چاه هایمان را به توتال دادیم و حالا این شرکت با اطلاعات مهمی که در دست دارد می‌گوید شاید قراردادی با ایران امضا نکنیم.
خادمی در تشریح تفاهمنامه (HOA) به امضا رسیده گفت: برای انعقاد قراردادهای نفتی٬ شرکت‌ها طی تفاهم نامه‌هایی اطلاعات میدان را دریافت کرده و بر اساس آن MDP یا همان طرح توسعه اولیه میدان خود را ارائه می‌کنند که اگر با تایید کارفرما همراه بود به امضای قرارداد منتهی می‌شود، این تفاهم نامه‌های اولیه یا MOU است که در نوع نخست٬ کشور میزبان هیچ تعهدی به طرف مقابل ندارد و می‌تواند همزمان با چند شرکت این تفاهمنامه را امضا کند ولی در HOA میدان قفل شده و در انحصار شرکت نفتی قرار می‌گیرد، این بدان معناست که کشور میزبان حق ندارد اطلاعات این میدان را در اختیار شرکت دیگری قرار دهد مگر آنکه بعد از به توافق نرسیدن با آن شرکت٬ سراغ شرکت‌های دیگر برود.
وی افزود: برای تولید بهینه از یک میدان مشترک٬ طرف‌های برداشت کننده بشدت به اطلاعات طرف مقابل نیاز دارند تا بدانند آن‌ها چه می‌کنند و از چه لایه‌هایی با چه چاهی برداشت می‌کنند، این اطلاعات مخزنی در نوع خود بسیار ذی قیمت است و ما براحتی این اطلاعات را به شرکتی هدیه کردیم که شریک قطری‌ها در پارس جنوبی است، اگر توتال این اطلاعات را علیه منافع ملی ایران بکار بگیرد چه کسی پاسخگوست؟
خادمی تصریح کرد: فاز 11 پارس جنوبی از سال 79 تا 88 معطل توتال بود و از سال 88 تا به امروز هم معطل چینی‌ها و عدم تصمیم گیری وزارت نفت؛ 16 سال است که منتظریم و هیچ کس به این موضوع اشاره نمی‌کند که چرا باید منتظر باشیم و فقط وقت تلف کنیم، با بهانه‌های توتال هم باز هم کار توسعه مهمترین فاز پارس جنوبی به درازا خواهد کشید و قصه تلخ این فاز ادامه خواهد داشت.
عضو کمیسیون انرژی مجلس دهم اذعان داشت: رفتار اخیر توتال و بهانه تراشی‌های آن نشانه روشنی از اشتباه بزرگ وزارت نفت است که گاه و بیگاه به تمجید شرکت‌های نفتی می‌پرداخت، وقتی مسئولان این وزارتخانه در رسانه‌ها٬ سخنرانی‌ها٬ همایش‌ها و ... دائما از عقب ماندگی صنعت نفت ایران می‌گویند و مدینه فاضله خود را شرکت‌های خارجی عنوان می‌کنند مشخص است که طرف مقابل از این شرایط سوءاستفاده کرده و از موضع بالا با وزارت نفت برخورد میکند.
وی خاطرنشان کرد: هرگاه به خارجی‌ها چه شرقی و چه غربی دل بسته‌ایم ضربه‌اش را خورده‌ایم و بهتر است با نگاهی واقع گرایانه به سمت جذب سرمایه گذاری حرکت کنیم و نه بت تراشی کرده و به ذلیل کردن توان خودمان در مقابل شرکت‌های خارجی بپردازیم.
