به گزارش خبرگزاری دانا، دکتر علی اکبر پورفتحاله درباره کمپین «پویش اهدای خون از یلدا تا نوروز»، توضیح داد: یکی از چالشهایی که همه مراکز اهدای خون به دلیل وابستگیشان به اهدا کنندگان با آن مواجهاند، مسئله تغییرات فصلی است. فصل زمستان هم یکی از فاکتورهای تاثیرگذار در اهدای خون است، بطوریکه معمولا در فصل سرما دچار کمبود اهدای خون میشویم و کمترین میزان اهدای خون را هم در اسفند ماه تجربه میکنیم. البته دلیل این موضوع نزدیک شدن به ایام نوروز، افزایش ترافیک و سرمای هوا است که باعث میشود با کمبود خون مواجه شویم.
وی افزود: بنابراین پویش زمستانی اهدای خون از یلدا تا نوروز طراحی شد. فاز اول این پویش در شب یلدا آغاز و بخش دوم آن هم در دهه فجر انجام شد. بخش سوم آن هم در چهارشنبه آخر سال برگزار میشود و به هموطنان توصیه میکنیم تا با شعار «سرخی تو از من» در مراکز اهدای خون حضور یابند و با پویش «نه به ترقه» حرکت مثبتی را در کشور انجام دهند.
وی ادامه داد: بر این اساس همه مراکز انتقال خون در چهارشنبه آخر سال فعال خواهند بود و از مردم دعوت میکنیم تا به صورت خانوادگی به مراکز اهدای خون مراجعه کنند تا اهدای خون به فرهنگی خانوادگی تبدیل شود. بنابراین مراکز اهدای خون تا زمانی که مراجعه کنندهای باشد، فعال هستند. مرکز وصال هم تا ساعت ۱۰ شب فعال است و اگر بعد از آن هم مراجعه کنندگان حضور داشتند تا پایان مراجعات، فعال خواهد بود.
«سرخی من از تو» با ایثار خون در روزهای پایانی سال
در همین حال، روابط عمومی سازمان انتقال خون ایران اعلام کرد: چهارشنبه آخر سال که از راه می رسید، محبت در دلهایمان جوانه می زد. انگار چهاردیواری ها فرو می ریخت و زندگی از خانه به کوچه و محله می آمد. میزان حرارت آتش هایی که بر فرازش شادمانه به پرواز در می آمدیم، کمتر از حرارت دلهایمان بود که عشق و امید در آن می جوشید. سالها که می گذشت شکوه شادی به تدریج جای خود را به اضطراب خطر می داد. صدای ترقه می آمد و تپش مضطربانه قلب های رنجور، خورشید محبت و عشق در پس ابرهای سیاه آزار و نفرین گم می شد، اما امید همچنان زنده بود. امید به ایثار و نوعدوستی ملتی که خانه هایشان را در بطن جامعه ساخته اند، هیچگاه دستخوش تردید نشد.
امسال حادثه ها و بلایا بر سر امید مردم آوار شدند. پلاسکو فرو ریخت؛ جوانان خدومی از میانمان رخت بربستند اما مردم بیش از هر زمانی احساس همبستگی نمودند. جرقه عشق به همنوع یکبار دیگر در دلهای شهروندان زبانه کشید. هر کس به راهی رفت، عده ای به صفوف اهداء خون پیوستند نیاز به خون خیلی زود برطرف شد، نیاز به عشق همچنان پا بر جا ماند. سازمان انتقال خون با پویش از یلدا تا نوروز تلاش نمود که این عشق را همچنان پویا نگه دارد. سرچشمه جوشان عشق در رگ های اهداکنندگان در جریان بود و مصرف کنندگان این ماده حیاتی را همچنان به آینده امیدوار نگه می داشت. اکنون به پایان سال نزدیک می شویم به روزهای منتهی به تعطیلات نوروز، روزهایی که همه درگیر دید و بازدید هستند مشغله آغاز روزی نو و سالی نو که شاید اهداء خون را به محاق فراموشی سپارد.
از این رو است که با شما عهد بسته ایم در هفته منتهی به پایان سال با تمام امکانات پذیرای قدوم عاشقانه اهداکنندگان عزیز خون باشیم. عهد بسته ایم که سرخی عشق را برای تعطیلاتی بدون دغدغه به میزان کافی ذخیره نمایم. پیمانمان با شما پایان دادن به ایجاد صداهای ناهنجار و آزار دهنده و بازگشت به شور " سرخی من از تو" باشد. عهد بسته ایم که به یاد آتشنشانان شهیدمان که در حادثه پلاسکو جلوه ایثار را به مقابل دیدگانمان گستراندند، از خطر ورزی و انفجار خودداری کنیم و با ایثار خون خود به نیازمندان، مریدان آن تمثال های ایثار و گذشت که بر آتش زدند، باشیم.
وی افزود: بنابراین پویش زمستانی اهدای خون از یلدا تا نوروز طراحی شد. فاز اول این پویش در شب یلدا آغاز و بخش دوم آن هم در دهه فجر انجام شد. بخش سوم آن هم در چهارشنبه آخر سال برگزار میشود و به هموطنان توصیه میکنیم تا با شعار «سرخی تو از من» در مراکز اهدای خون حضور یابند و با پویش «نه به ترقه» حرکت مثبتی را در کشور انجام دهند.
وی ادامه داد: بر این اساس همه مراکز انتقال خون در چهارشنبه آخر سال فعال خواهند بود و از مردم دعوت میکنیم تا به صورت خانوادگی به مراکز اهدای خون مراجعه کنند تا اهدای خون به فرهنگی خانوادگی تبدیل شود. بنابراین مراکز اهدای خون تا زمانی که مراجعه کنندهای باشد، فعال هستند. مرکز وصال هم تا ساعت ۱۰ شب فعال است و اگر بعد از آن هم مراجعه کنندگان حضور داشتند تا پایان مراجعات، فعال خواهد بود.
«سرخی من از تو» با ایثار خون در روزهای پایانی سال
در همین حال، روابط عمومی سازمان انتقال خون ایران اعلام کرد: چهارشنبه آخر سال که از راه می رسید، محبت در دلهایمان جوانه می زد. انگار چهاردیواری ها فرو می ریخت و زندگی از خانه به کوچه و محله می آمد. میزان حرارت آتش هایی که بر فرازش شادمانه به پرواز در می آمدیم، کمتر از حرارت دلهایمان بود که عشق و امید در آن می جوشید. سالها که می گذشت شکوه شادی به تدریج جای خود را به اضطراب خطر می داد. صدای ترقه می آمد و تپش مضطربانه قلب های رنجور، خورشید محبت و عشق در پس ابرهای سیاه آزار و نفرین گم می شد، اما امید همچنان زنده بود. امید به ایثار و نوعدوستی ملتی که خانه هایشان را در بطن جامعه ساخته اند، هیچگاه دستخوش تردید نشد.
امسال حادثه ها و بلایا بر سر امید مردم آوار شدند. پلاسکو فرو ریخت؛ جوانان خدومی از میانمان رخت بربستند اما مردم بیش از هر زمانی احساس همبستگی نمودند. جرقه عشق به همنوع یکبار دیگر در دلهای شهروندان زبانه کشید. هر کس به راهی رفت، عده ای به صفوف اهداء خون پیوستند نیاز به خون خیلی زود برطرف شد، نیاز به عشق همچنان پا بر جا ماند. سازمان انتقال خون با پویش از یلدا تا نوروز تلاش نمود که این عشق را همچنان پویا نگه دارد. سرچشمه جوشان عشق در رگ های اهداکنندگان در جریان بود و مصرف کنندگان این ماده حیاتی را همچنان به آینده امیدوار نگه می داشت. اکنون به پایان سال نزدیک می شویم به روزهای منتهی به تعطیلات نوروز، روزهایی که همه درگیر دید و بازدید هستند مشغله آغاز روزی نو و سالی نو که شاید اهداء خون را به محاق فراموشی سپارد.
از این رو است که با شما عهد بسته ایم در هفته منتهی به پایان سال با تمام امکانات پذیرای قدوم عاشقانه اهداکنندگان عزیز خون باشیم. عهد بسته ایم که سرخی عشق را برای تعطیلاتی بدون دغدغه به میزان کافی ذخیره نمایم. پیمانمان با شما پایان دادن به ایجاد صداهای ناهنجار و آزار دهنده و بازگشت به شور " سرخی من از تو" باشد. عهد بسته ایم که به یاد آتشنشانان شهیدمان که در حادثه پلاسکو جلوه ایثار را به مقابل دیدگانمان گستراندند، از خطر ورزی و انفجار خودداری کنیم و با ایثار خون خود به نیازمندان، مریدان آن تمثال های ایثار و گذشت که بر آتش زدند، باشیم.