به گزارش خبرگزاری دانا،محمدعلی خطیبی در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به میزان وابستگی اوپکی و ها غیر اوپکی ها به درآمدهای حاصل از فروش نفت خود گفت: اوپکی ها و غیر اوپکی ها برای ایجاد روند افزایشی قیمت ها ممکن است طی یک، دو یا حتی سه دوره یا بیشتر میزان تولیدات و عرضه خود را کاهش دهند تا هدف خود درباره افزایش قیمت را محقق کنند.
او با بیان اینکه تولیدات نفت لیبی و نیجریه نیز باید وارد سهمیه بندی شود، ادامه داد: این دو کشور اوضاع سیاسی و اقتصادی متزلزلی دارند، اما به محض اینکه میزان تولیدشان به حد سهمیه بندی معین شده برسد، تولید خود را تثبیت کرده و افزایش نمی دهند. البته از ارزیابی های موجود می توان نتیجه گرفت، که این دو کشور در صورت اجازه افزایش تولید، به دلیلی مشکلات سیاسی و اقتصادی داخلی خود، قادر به تولید بیش از سهمیه خود نیستند و حتی ممکن است به تولید زیر ظرفیت و سهمیه خود نیز نرسند.
به گفته نماینده اسبق ایران در اوپک، تولید نفت شیل برای ۸ ماه متوالی افزایش داشت، و این رویه موجب کاهش قیمت نفت متعارف شد.مدیریت تولید و عرضه نفت بسیار دشوار است. چرا که همواره با افزایش تولید میزان عرضه رشد و قیمت ها کاهش می یابد. شاخص اصلی مورد نظر اوپکی ها و غیر اوپکی ها قیمت است . برای دستیابی به قیمت هایی درکانال ۶۰ دلار ممکن نیاز باشد تا چندین مرحله اقدام به کاهش عرضه کرد تا ذخایر نفتی موجود در دنیا کاهش یابد.
خطیبی اضافه کرد: در سال ۲۰۰۸ قیمت نفت یکباره کاهش قابل توجهی را تجربه کرد که با یک مرتبه کاهش عرضه نتوانستیم زمینه افزایش قیمت را فراهم کنیم و به اجبار این روند کاهشی برای دو و سه مرتبه تکرار شد. به این ترتیب باید گفت مکانیزم اصلی اوپکی ها و غیر اوپکی ها قیمت است و اگر نتوانیم به محورهای اصلی آن برسیم به این معنا است که در این زمینه موفق عمل نکردیم.
به عقیده این کارشناس بین الملل نفت، برخی معتقد بودند که در صورت کاهش قیمت ها شیل اویل ها از بازار مصرف خارج می شوند، اما دولت آمریکا با حمایت های مالیاتی و همچنین ارتقاء فناوری تولید این نوع از نفت، تولید آن را اقتصادی کرد. بنابراین به جرات می توان گفت برای دستیابی به قیمت های بالا ۵۰ تا ۶۰ دلار راهی جز کاهش مجدد تولید نفت نداریم.
به گزارش خبرنگار مهر، دو روز پیش اوپکی ها و غیر اوپکی در سن پترزبوگ روسیه گردهم آمدند تا ضمن بررسی روند پایبندی کشورهای عضو و غیر عضو اوپک به نظام سهمیه بندی تولید، وضعیت دو کشور لیبی و نیجریه که پیش از این از رعایت کاهش تولید نفت خود مستثنی بودند، بررسی کنند.
او با بیان اینکه تولیدات نفت لیبی و نیجریه نیز باید وارد سهمیه بندی شود، ادامه داد: این دو کشور اوضاع سیاسی و اقتصادی متزلزلی دارند، اما به محض اینکه میزان تولیدشان به حد سهمیه بندی معین شده برسد، تولید خود را تثبیت کرده و افزایش نمی دهند. البته از ارزیابی های موجود می توان نتیجه گرفت، که این دو کشور در صورت اجازه افزایش تولید، به دلیلی مشکلات سیاسی و اقتصادی داخلی خود، قادر به تولید بیش از سهمیه خود نیستند و حتی ممکن است به تولید زیر ظرفیت و سهمیه خود نیز نرسند.
به گفته نماینده اسبق ایران در اوپک، تولید نفت شیل برای ۸ ماه متوالی افزایش داشت، و این رویه موجب کاهش قیمت نفت متعارف شد.مدیریت تولید و عرضه نفت بسیار دشوار است. چرا که همواره با افزایش تولید میزان عرضه رشد و قیمت ها کاهش می یابد. شاخص اصلی مورد نظر اوپکی ها و غیر اوپکی ها قیمت است . برای دستیابی به قیمت هایی درکانال ۶۰ دلار ممکن نیاز باشد تا چندین مرحله اقدام به کاهش عرضه کرد تا ذخایر نفتی موجود در دنیا کاهش یابد.
خطیبی اضافه کرد: در سال ۲۰۰۸ قیمت نفت یکباره کاهش قابل توجهی را تجربه کرد که با یک مرتبه کاهش عرضه نتوانستیم زمینه افزایش قیمت را فراهم کنیم و به اجبار این روند کاهشی برای دو و سه مرتبه تکرار شد. به این ترتیب باید گفت مکانیزم اصلی اوپکی ها و غیر اوپکی ها قیمت است و اگر نتوانیم به محورهای اصلی آن برسیم به این معنا است که در این زمینه موفق عمل نکردیم.
به عقیده این کارشناس بین الملل نفت، برخی معتقد بودند که در صورت کاهش قیمت ها شیل اویل ها از بازار مصرف خارج می شوند، اما دولت آمریکا با حمایت های مالیاتی و همچنین ارتقاء فناوری تولید این نوع از نفت، تولید آن را اقتصادی کرد. بنابراین به جرات می توان گفت برای دستیابی به قیمت های بالا ۵۰ تا ۶۰ دلار راهی جز کاهش مجدد تولید نفت نداریم.
به گزارش خبرنگار مهر، دو روز پیش اوپکی ها و غیر اوپکی در سن پترزبوگ روسیه گردهم آمدند تا ضمن بررسی روند پایبندی کشورهای عضو و غیر عضو اوپک به نظام سهمیه بندی تولید، وضعیت دو کشور لیبی و نیجریه که پیش از این از رعایت کاهش تولید نفت خود مستثنی بودند، بررسی کنند.