به گزارش خبرگزاری دانا،طبق نظر بریتل حالت تدافعی ناشی از عدم توانایی در پذیرش مسئولیت است. هنگامی که شخص رفتاری تدافعی دارد، یا مسئولیت کارهای خویش را نمی پذیرد و یا بیش از حد تمام مسئولیتها را بر عهدهی خویش میداند. در هر دو مورد، این رفتارها کاملاً مخرب روابط هستند.
بریتل میگوید، حالت تدافعی شدید، همچون نابینایی مزمن است. افرادی که با یکدیگر رابطه دارند، باید تا حدودی سازگار باشند. اما نکته اینجاست که اگر فرد نابینا باشد، میتواند از عهدهی برخی امور برآید، حتی مبلمان را جابهجا کند و احتمالاً خط برل را یاد بگیرد. اما مشکل افرادی که حالت تدافعی دارند این است که رفتار آنها شایسته نیست و مهمتر اینکه، رفتارشان روابطشان را نیز تحت تاثیر قرار میدهد.
در واقع این تاثیر به قدری موثر است که انستیتوی گاتمن رفتار دفاعی را یکی از قاتلین روابط پیشبینی میکند. بریتل معتقد است، این امر ناشی از آن است که، وقتی یکی از طرفین رابطه حالت تدافعی دارد، فضایی برای حضور طرف مقابل باقی نمیگذارد، که منجر به نابودی رابطه میگردد.
چرا حالت تدافعی به خود میگیریم و چگونه میتوان آن را برطرف ساخت؟
ریشه اینگونه مشکلات عموماً به گذشتهی فرد بازمیگردد. بریتل معتقد است که افرادی که در بحثها حالت تدافعی به خود میگیرند در محیطی پرورش یافتهاند که احساس میکردند دائماً باید خود را به دیگران اثبات کنند.
او میگوید، ما حالت تدافعی به خود میگیریم، چون احساس میکنیم به ما حمله شده است. شاید واقعاً حملهایی در کار نباشد، اما اینگونه احساس میکنیم. با این وجود یاد میگیریم که کاملاً امنیت نداریم یا اصلاً امنیت نداریم. پس حالت تدافعی به خود میگیریم.
شناخت ریشه حالت تدافعی نیز به تقلیل این حالت کمک میکند. در عین حال، افرادی که با یکدیگر رابطه دارند نیز میتوانند به طرف مقابل خود کمک کنند تا طی فرایند صبر، درک و پذیرش مسئولیت این حس را تحت کنترل خود درآورند. بریتل معتقد است، بهترین روش برای غلبه بر این عادت ناخوشایند، پذیرش مسئولیت اموری است که واقعاً باید برعهده شماست و نه بیش و کمتر از آن.
همچنین با برقراری ارتباطات استوار و قابل اطمینان میتوان حالت تدافعی را تحت کنترل درآورد.
با فردی قابل اعتماد که عاشقش هستید، رابطه برقرار کنید و اجازه دهید که نقش آینه را برایتان ایفا کند و از این بابت سپاسگذار باشید.
منبع : brite.co
بریتل میگوید، حالت تدافعی شدید، همچون نابینایی مزمن است. افرادی که با یکدیگر رابطه دارند، باید تا حدودی سازگار باشند. اما نکته اینجاست که اگر فرد نابینا باشد، میتواند از عهدهی برخی امور برآید، حتی مبلمان را جابهجا کند و احتمالاً خط برل را یاد بگیرد. اما مشکل افرادی که حالت تدافعی دارند این است که رفتار آنها شایسته نیست و مهمتر اینکه، رفتارشان روابطشان را نیز تحت تاثیر قرار میدهد.
در واقع این تاثیر به قدری موثر است که انستیتوی گاتمن رفتار دفاعی را یکی از قاتلین روابط پیشبینی میکند. بریتل معتقد است، این امر ناشی از آن است که، وقتی یکی از طرفین رابطه حالت تدافعی دارد، فضایی برای حضور طرف مقابل باقی نمیگذارد، که منجر به نابودی رابطه میگردد.
چرا حالت تدافعی به خود میگیریم و چگونه میتوان آن را برطرف ساخت؟
ریشه اینگونه مشکلات عموماً به گذشتهی فرد بازمیگردد. بریتل معتقد است که افرادی که در بحثها حالت تدافعی به خود میگیرند در محیطی پرورش یافتهاند که احساس میکردند دائماً باید خود را به دیگران اثبات کنند.
او میگوید، ما حالت تدافعی به خود میگیریم، چون احساس میکنیم به ما حمله شده است. شاید واقعاً حملهایی در کار نباشد، اما اینگونه احساس میکنیم. با این وجود یاد میگیریم که کاملاً امنیت نداریم یا اصلاً امنیت نداریم. پس حالت تدافعی به خود میگیریم.
شناخت ریشه حالت تدافعی نیز به تقلیل این حالت کمک میکند. در عین حال، افرادی که با یکدیگر رابطه دارند نیز میتوانند به طرف مقابل خود کمک کنند تا طی فرایند صبر، درک و پذیرش مسئولیت این حس را تحت کنترل خود درآورند. بریتل معتقد است، بهترین روش برای غلبه بر این عادت ناخوشایند، پذیرش مسئولیت اموری است که واقعاً باید برعهده شماست و نه بیش و کمتر از آن.
همچنین با برقراری ارتباطات استوار و قابل اطمینان میتوان حالت تدافعی را تحت کنترل درآورد.
با فردی قابل اعتماد که عاشقش هستید، رابطه برقرار کنید و اجازه دهید که نقش آینه را برایتان ایفا کند و از این بابت سپاسگذار باشید.
منبع : brite.co