پنج هزار و 666 روستای بدون شبکه آبرسانی، از سال 1392 تا 15 مردادماه امسال به جمع روستاهای دارای آب آشامیدنی سالم و پایدار پیوستند.
به گزارش خبرگزاری دانا، با آبرسانی به این پنج هزار و 666 روستا، چهار میلیون و 271 هزار تن از جمعیت روستایی کشور از نعمت آب آشامیدنی سالم و پایدار برخوردار شدند.
این سطح از آبرسانی به روستاها هیچ گاه در کشور سابقه نداشته و آبرسانی به این تعداد روستا در طول چهار سال یک رکورد به حساب می آید؛ به عنوان نمونه، در حالی فقط پارسال 2 هزار و 958 روستا از از نعمت آب برخوردار شد که در نخستین سال دولت نهم – که مدعی حمایت از محرومان بود - فقط به 157 روستا آبرسانی شد.
دولت های مختلف، با توجه به اولویت های واقعی خود – نه آنچه اعلام می کردند - رویکردهایی متفاوت نسبت به آبرسانی روستاها داشته اند؛ به عنوان نمونه دولت های نهم و دهم در برخی سال ها به طور کلی ردیفی در بودجه به آبرسانی روستایی اختصاص نداد.
پس از سال 1392 و تغییر دولت، ردیفی برای آبرسانی به روستاها در قانون بودجه پیش بینی شد؛ در نخستین بودجه دولت یازهم (بودجه 1393) سه هزار میلیارد ریال در قالب یک ردیف خاص برای آبرسانی به روستاها در نظر گرفته و با همراهی مجلس تصویب شد؛ بودجه پیشنهادی برای این امر در سال 1394 و 1395 نیز روندی صعودی به خود گرفت تا اینکه در بودجه امسال (1396) این رقم به 11 هزار میلیارد ریال افزایش یافت.
با تغییر این رویکرد، عملیات آبرسانی به روستاها سرعت پیدا کرد. بر پایه آمارها، در سال 1385 شمار 157 روستا، در سال 1386 تعداد 189 روستا، در سال 1387 شمار 252 روستا و در سال 1388 تعداد 271 روستا از آب بهره مند شدند.
آبرسانی به 314 روستا در سال 1389، 580 روستا در سال 1390 و 415 روستا در سال 1391 صورت گرفت.
در سال 1392 به 476 روستا با جمعیت 362 هزار و 743 نفر، در سال 1393 به 824 روستا با جمعیت 695 هزار و 554 نفر و در سال 1394 به 942 روستا با جمعیت 825 هزار و 493 نفر آبرسانی شد و بالاخره این میزان در سال 1395 به 2 هزار و 958 روستا با جمعیت یک میلیون و 943 هزار و 217 نفر رسید.
این سطح از آبرسانی به روستاها هیچ گاه در کشور سابقه نداشته و آبرسانی به این تعداد روستا در طول چهار سال یک رکورد به حساب می آید؛ به عنوان نمونه، در حالی فقط پارسال 2 هزار و 958 روستا از از نعمت آب برخوردار شد که در نخستین سال دولت نهم – که مدعی حمایت از محرومان بود - فقط به 157 روستا آبرسانی شد.
دولت های مختلف، با توجه به اولویت های واقعی خود – نه آنچه اعلام می کردند - رویکردهایی متفاوت نسبت به آبرسانی روستاها داشته اند؛ به عنوان نمونه دولت های نهم و دهم در برخی سال ها به طور کلی ردیفی در بودجه به آبرسانی روستایی اختصاص نداد.
پس از سال 1392 و تغییر دولت، ردیفی برای آبرسانی به روستاها در قانون بودجه پیش بینی شد؛ در نخستین بودجه دولت یازهم (بودجه 1393) سه هزار میلیارد ریال در قالب یک ردیف خاص برای آبرسانی به روستاها در نظر گرفته و با همراهی مجلس تصویب شد؛ بودجه پیشنهادی برای این امر در سال 1394 و 1395 نیز روندی صعودی به خود گرفت تا اینکه در بودجه امسال (1396) این رقم به 11 هزار میلیارد ریال افزایش یافت.
با تغییر این رویکرد، عملیات آبرسانی به روستاها سرعت پیدا کرد. بر پایه آمارها، در سال 1385 شمار 157 روستا، در سال 1386 تعداد 189 روستا، در سال 1387 شمار 252 روستا و در سال 1388 تعداد 271 روستا از آب بهره مند شدند.
آبرسانی به 314 روستا در سال 1389، 580 روستا در سال 1390 و 415 روستا در سال 1391 صورت گرفت.
در سال 1392 به 476 روستا با جمعیت 362 هزار و 743 نفر، در سال 1393 به 824 روستا با جمعیت 695 هزار و 554 نفر و در سال 1394 به 942 روستا با جمعیت 825 هزار و 493 نفر آبرسانی شد و بالاخره این میزان در سال 1395 به 2 هزار و 958 روستا با جمعیت یک میلیون و 943 هزار و 217 نفر رسید.
