برخلاف نظر ویژه وزیر نفت برای توسعه سریع فازهای باقیمانده پارس جنوبی برای جلوگیری از ضرر ۵ میلیارد دلاری در سال، روند پیشرفت فاز ۱۳ همچنان کند است.
به گزارش خبرگزاری دانا، وزارت نفت معتقد است چیزی که از دولت دهم برایش ارث مانده است پروژه‌های درهم پارس جنوبی است. بر اساس آمار خود شرکت نفت و گاز پارس، فاز ۱۳ پارس جنوبی با پیشرفت ۶۴ درصد تحویل دولت یازدهم شد ولی وزیر نفت با اولویت بندی پروژه‌های پارس جنوبی، این فاز را از مدار توسعه خارج کرد در حالی که قرار بود همه فارهای پارس جنوبی بجز فاز ۱۱ تا پایان کار دولت یازدهم به بهره برداری برسند.
بیژن زنگنه، وزیر نفت 21 تیرماه امسال در مجلس شورای اسلامی گفت:«یک سال تاخیر در اجرای یک طرح پارس جنوبی می تواند پنج میلیارد دلار خسارت به کشور وارد کند، تاکنون در تاخیرهای طرح‌های پارس جنوبی حدود ۲۲ میلیارد دلار به کشور زیان وارد شده است، این زیان‌ها از جیب بنده نبوده بلکه از جیب مردم رفته که این به معنای افزایش فقر و بیکاری در کشور است.»
نگاهی به آخرین وضعیت این پروژه نشان می‌دهد عقب ماندگی‌های جدی در تکمیل این فاز وجود دارد. بر این اساس، طبق برنامه ریزی‌های صورت گرفته در شرکت نفت و گاز پارس، پایه سکوی A باید تا شهریور ۹۶ نصب شده و چاه‌های آسیب دیده موقعیت A تا خرداد ۹۷ راه اندازی شوند در حالی که طبق برنامه زمان بندی شده این مهم باید در خرداد ۹۶ عملی می‌شد که حالا یک سال به تعویق افتاده است.
از سوی دیگر تاخیر در واردات لوله‌های CRA موجب شده است تا چاه‌های موقعیت B بسته بمانند که این چاه‌ها در اواخر سال ۹۵ تکمیل شده بود. همچنین چاه‌های موقعیت D هم با ۳ ماه تاخیر در خرداد امسال تکمیل شد که به دلیل نرسیدن لوله‌های CRA بسته باقی مانده است.
همچنین قرار است چاه‌های واقع در موقعیت C هم تا پایان مهر ماه به پایان برسد که پیش بینی می‌شود با تاخیر همراه باشد. وضعیت حفاری چاه‌های فاز ۱۳ نشان می‌دهد تاخیر در کنار عدم هماهنگی برای واردات لوله‌های CRA سرعت این پروژه را بسیار کند کرده است. این در حالی است که مقرر شده بود ۱۵ آبان ۹۶ تولید یک میلیارد مترمکعب گاز غنی از فاز ۱۳ آغاز شود که با چنین شرایطی این مهم با یکسال تاخیر همراه خواهد بود.
اما در بخش عرشه؛ طبق برنامه ریزی انجام شده قرار بود سکوی D و B در اردیبهشت ۹۶ بارگیری شود که این مهم برای دی و بهمن ماه سال جاری در نظر گرفته شده است. یعنی اگر بارگیری در همین تاریخ هم انجام شود تاخیری ۸ ماه در فاز ۱۳ رخ داده است. این در حالی است که تعهد شده بود سکوی B در آبان ۹۵ راه اندازی شود که این موضوع به آبان ۹۶ موکول شد اما طبق برنامه ریزی‌های جدید مرحله نصب این سکو به دی ماه ۹۶ منتقل شده است!
طبق اسناد موجود درباره سکوی A مقرر شده بود این سکو در آذر ۹۶ راه اندازی شود که اطلاعات دقیقی از آخرین وضعیت این سکو در دست نیست. همچنین درباره سکوی C قرار بود این سکو هم در آذر ۹۶ راه اندازی شود که گویا قرار است این مهم در اوائل اسفند ۹۶ محقق شود که البته مشخص نیست باز به تاخیر بیانجامد یا خیر. در بخش خط لوله قرار بود مرداد ۹۶ خط لوله آماده بهره برداری باشد که این تاریخ هم به اسفند ۹۶ موکول شده است. یعنی حداقل ۶ ماه تاخیر. به این ترتیب با ناقص بودن بخش دریایی فاز ۱۳ و تاخیرهای پرشمار شرکت نفت و گاز پارس، اما قرار است در آذر ماه واحد یوتیلیتی این فاز با گازهای ترش فارهای ۶، ۷ و ۸ در آذرماه راه اندازی شود و به فاصله یک ماه بعد ردیف دوم پالایشگاه فاز ۱۳ به مدار بیاید. راهکاری که در پروژه‌های دیگر هم شاهد آن بودیم.
فاز ۱۳ و عقب ماندگی‌های شدید این پروژه شاید سنگ محک مناسبی برای بررسی عملکرد وزارت نفت در پارس جنوبی باشد که این پروژه را با پیشرفت ۶۴ درصدی تحویل گرفت. در گزارش‌های بعدی به آخرین وضعیت سایر فازهای پارس جنوبی نیز نگاهی خواهیم انداخت.
بیژن زنگنه، وزیر نفت 21 تیرماه امسال در مجلس شورای اسلامی گفت:«یک سال تاخیر در اجرای یک طرح پارس جنوبی می تواند پنج میلیارد دلار خسارت به کشور وارد کند، تاکنون در تاخیرهای طرح‌های پارس جنوبی حدود ۲۲ میلیارد دلار به کشور زیان وارد شده است، این زیان‌ها از جیب بنده نبوده بلکه از جیب مردم رفته که این به معنای افزایش فقر و بیکاری در کشور است.»
نگاهی به آخرین وضعیت این پروژه نشان می‌دهد عقب ماندگی‌های جدی در تکمیل این فاز وجود دارد. بر این اساس، طبق برنامه ریزی‌های صورت گرفته در شرکت نفت و گاز پارس، پایه سکوی A باید تا شهریور ۹۶ نصب شده و چاه‌های آسیب دیده موقعیت A تا خرداد ۹۷ راه اندازی شوند در حالی که طبق برنامه زمان بندی شده این مهم باید در خرداد ۹۶ عملی می‌شد که حالا یک سال به تعویق افتاده است.
از سوی دیگر تاخیر در واردات لوله‌های CRA موجب شده است تا چاه‌های موقعیت B بسته بمانند که این چاه‌ها در اواخر سال ۹۵ تکمیل شده بود. همچنین چاه‌های موقعیت D هم با ۳ ماه تاخیر در خرداد امسال تکمیل شد که به دلیل نرسیدن لوله‌های CRA بسته باقی مانده است.
همچنین قرار است چاه‌های واقع در موقعیت C هم تا پایان مهر ماه به پایان برسد که پیش بینی می‌شود با تاخیر همراه باشد. وضعیت حفاری چاه‌های فاز ۱۳ نشان می‌دهد تاخیر در کنار عدم هماهنگی برای واردات لوله‌های CRA سرعت این پروژه را بسیار کند کرده است. این در حالی است که مقرر شده بود ۱۵ آبان ۹۶ تولید یک میلیارد مترمکعب گاز غنی از فاز ۱۳ آغاز شود که با چنین شرایطی این مهم با یکسال تاخیر همراه خواهد بود.
اما در بخش عرشه؛ طبق برنامه ریزی انجام شده قرار بود سکوی D و B در اردیبهشت ۹۶ بارگیری شود که این مهم برای دی و بهمن ماه سال جاری در نظر گرفته شده است. یعنی اگر بارگیری در همین تاریخ هم انجام شود تاخیری ۸ ماه در فاز ۱۳ رخ داده است. این در حالی است که تعهد شده بود سکوی B در آبان ۹۵ راه اندازی شود که این موضوع به آبان ۹۶ موکول شد اما طبق برنامه ریزی‌های جدید مرحله نصب این سکو به دی ماه ۹۶ منتقل شده است!
طبق اسناد موجود درباره سکوی A مقرر شده بود این سکو در آذر ۹۶ راه اندازی شود که اطلاعات دقیقی از آخرین وضعیت این سکو در دست نیست. همچنین درباره سکوی C قرار بود این سکو هم در آذر ۹۶ راه اندازی شود که گویا قرار است این مهم در اوائل اسفند ۹۶ محقق شود که البته مشخص نیست باز به تاخیر بیانجامد یا خیر. در بخش خط لوله قرار بود مرداد ۹۶ خط لوله آماده بهره برداری باشد که این تاریخ هم به اسفند ۹۶ موکول شده است. یعنی حداقل ۶ ماه تاخیر. به این ترتیب با ناقص بودن بخش دریایی فاز ۱۳ و تاخیرهای پرشمار شرکت نفت و گاز پارس، اما قرار است در آذر ماه واحد یوتیلیتی این فاز با گازهای ترش فارهای ۶، ۷ و ۸ در آذرماه راه اندازی شود و به فاصله یک ماه بعد ردیف دوم پالایشگاه فاز ۱۳ به مدار بیاید. راهکاری که در پروژه‌های دیگر هم شاهد آن بودیم.
فاز ۱۳ و عقب ماندگی‌های شدید این پروژه شاید سنگ محک مناسبی برای بررسی عملکرد وزارت نفت در پارس جنوبی باشد که این پروژه را با پیشرفت ۶۴ درصدی تحویل گرفت. در گزارش‌های بعدی به آخرین وضعیت سایر فازهای پارس جنوبی نیز نگاهی خواهیم انداخت.
