والدین باید توجه داشته باشند که در مقابل چشم کودکان خود اقدام به رفتارهایی کنند که قصد دارند در دراز مدت این عادات و رفتار را در فرزندان خود تثبیت کنند.
1. بکار بردن الفاظ نامناسب در حضور کودک
گاهی والدین در حین رانندگی، در خانه و یا محل کار ممکن است بر اثر فشارهای روحی کنترل خود را از دست داده و از الفاظ نامناسب استفاده کنند، اما باید توجه کرد که از بکاربردن این الفاظ در مقابل کودکان کار به شدت اشتباهی است.
2. بی‌احترامی به دیگران
والدین کودکان باید از هر گونه رفتار، کلامی یا غیر کلامی (رفتاری) که نوعی بی‌احترامی به دیگران محسوب می‌شود، خودداری کنند.
3. پرهیز از ایجاد تنش و درگیری با اطرافیان
والدین باید در مقابل کودکانشان از هر گونه اعمالی که سبب ایجاد تنش و ناآرامی می‌شود، پرهیز کنند و تا حد امکان آرامش خود را حفظ کنند.
4. نداشتن انعطاف در روابط بین فردی
والدین باید توجه داشته باشند که در روابط بین فردی، به خصوص در حضور کودکانشان با برخورد با اطرافیان انعطاف‌پذیر بوده و سازگار باشند.
5. بکارگیری الفاظ رکیک
والدین باید توجه کنند که به هیچ‌عنوان حتی در صورت استفاده دیگران از الفاظ رکیک، آنها را بکار نبرند، چرا که کودکان سریعا آنها را به خاطر سپرده و از آنها استفاده می‌کنند.
6. قدردانی نکردن از دیگران
هنگامی که والدین در مقابل خدمتی که دیگران به آنها می‌کنند، قدردانی نمی‌کنند، کودکان نیز از رفتار آنها الگو می‌گیرند و همواره اقداماتی که دیگران برای آنها انجام می‌دهند را وظیفه آنها می‌دانند.
7. بی اعتنایی به معنویات و واجبات دینی
بی‌توجهی والدین به امور و وظایف دینی و شرعی همچون نماز و غیره سبب بی‌اعتنایی کودکانشان به این امور و دوری از معنویات در آنها می‌شود.
8. عدم ابراز علاقه به درس و مطالعه
اگر والدین به مطالعه و ادامه تحصیل علاقه و اهمیت نشان ندهند، کودکان آنها نیز برای علم‌اندوزی و کسب دانش ارزشی قائل نمی‌شوند و در نتیجه کودکان آنها نیز برای ادامه تحصیل بی‌انگیزه خواهند شد، بنابراین والدین باید با مطالعه روزانه و تشویق فرزندان خود برای ادامه تحصیل، این علاقه را در آنها ایجاد کنند.
9. شرکت نکردن در فعالیت‌های داوطلبانه و انسان دوستانه
شرکت نکردن والدین در امور اجتماعی و فعالیت‌های خیرخواهانه (درختکاری، کمک به سالمندان، کمک به نیازمندان و غیره) سبب انزوا و اجتماع گریزی کودکان آنها می‌شود و سبب عدم رشد و بلوغ اجتماعی آنها می‌شود و در آینده اجتماعی آنها مشکلات متعددی ایجاد خواهد کرد.
10. عدم مدیریت و برنامه‌ریزی در امور روزانه
بی‌نظمی و عدم مدیریت والدین در امور روزانه، نوعی بی‌نظمی و بی برنامگی را در شخصیت کودکان آنها نهادینه می‌کند بنابراین والدین باید در امور روزانه خود مدیریت و برنامه ریزی صحیحی داشته باشند تا کودکان از عادات صحیح آنها الگوبرداری کنند.
11. نشان دادن ضعف در روابط با کودک
والدین هنگام برخورد و مکالمه با کودکان خود باید از کارهایی که ضعف و عجز آنها را نشان می‌دهد همچون گریه کردن، اظهار عجز و لابه کردن و غیره اکیدا خودداری کنند چرا که با این رفتارها سبب از بین رفتن اعتماد به نفس در کودکان خود می‌شوند به طوری که فرزندانشان در آینده قدرت برخورد با مشکلات را از دست می‌دهند.
آنچه که اهمیت دارد این است که والدین باید بدانند کودکان بسیار باهوش و تاثیرپذیر بوده و با انجام هر کدام از 11 رفتار یاد شده الگوهای رفتاری کودکان خود را شکل می‌دهند، بنابراین والدین باید در رفتارها و برخوردهای خود در مقابل کودکانشان دقت زیادی به خرج دهند.
منبع: eghtesadonline.com
گاهی والدین در حین رانندگی، در خانه و یا محل کار ممکن است بر اثر فشارهای روحی کنترل خود را از دست داده و از الفاظ نامناسب استفاده کنند، اما باید توجه کرد که از بکاربردن این الفاظ در مقابل کودکان کار به شدت اشتباهی است.
2. بی‌احترامی به دیگران
والدین کودکان باید از هر گونه رفتار، کلامی یا غیر کلامی (رفتاری) که نوعی بی‌احترامی به دیگران محسوب می‌شود، خودداری کنند.
3. پرهیز از ایجاد تنش و درگیری با اطرافیان
والدین باید در مقابل کودکانشان از هر گونه اعمالی که سبب ایجاد تنش و ناآرامی می‌شود، پرهیز کنند و تا حد امکان آرامش خود را حفظ کنند.
4. نداشتن انعطاف در روابط بین فردی
والدین باید توجه داشته باشند که در روابط بین فردی، به خصوص در حضور کودکانشان با برخورد با اطرافیان انعطاف‌پذیر بوده و سازگار باشند.
5. بکارگیری الفاظ رکیک
والدین باید توجه کنند که به هیچ‌عنوان حتی در صورت استفاده دیگران از الفاظ رکیک، آنها را بکار نبرند، چرا که کودکان سریعا آنها را به خاطر سپرده و از آنها استفاده می‌کنند.
6. قدردانی نکردن از دیگران
هنگامی که والدین در مقابل خدمتی که دیگران به آنها می‌کنند، قدردانی نمی‌کنند، کودکان نیز از رفتار آنها الگو می‌گیرند و همواره اقداماتی که دیگران برای آنها انجام می‌دهند را وظیفه آنها می‌دانند.
7. بی اعتنایی به معنویات و واجبات دینی
بی‌توجهی والدین به امور و وظایف دینی و شرعی همچون نماز و غیره سبب بی‌اعتنایی کودکانشان به این امور و دوری از معنویات در آنها می‌شود.
8. عدم ابراز علاقه به درس و مطالعه
اگر والدین به مطالعه و ادامه تحصیل علاقه و اهمیت نشان ندهند، کودکان آنها نیز برای علم‌اندوزی و کسب دانش ارزشی قائل نمی‌شوند و در نتیجه کودکان آنها نیز برای ادامه تحصیل بی‌انگیزه خواهند شد، بنابراین والدین باید با مطالعه روزانه و تشویق فرزندان خود برای ادامه تحصیل، این علاقه را در آنها ایجاد کنند.
9. شرکت نکردن در فعالیت‌های داوطلبانه و انسان دوستانه
شرکت نکردن والدین در امور اجتماعی و فعالیت‌های خیرخواهانه (درختکاری، کمک به سالمندان، کمک به نیازمندان و غیره) سبب انزوا و اجتماع گریزی کودکان آنها می‌شود و سبب عدم رشد و بلوغ اجتماعی آنها می‌شود و در آینده اجتماعی آنها مشکلات متعددی ایجاد خواهد کرد.
10. عدم مدیریت و برنامه‌ریزی در امور روزانه
بی‌نظمی و عدم مدیریت والدین در امور روزانه، نوعی بی‌نظمی و بی برنامگی را در شخصیت کودکان آنها نهادینه می‌کند بنابراین والدین باید در امور روزانه خود مدیریت و برنامه ریزی صحیحی داشته باشند تا کودکان از عادات صحیح آنها الگوبرداری کنند.
11. نشان دادن ضعف در روابط با کودک
والدین هنگام برخورد و مکالمه با کودکان خود باید از کارهایی که ضعف و عجز آنها را نشان می‌دهد همچون گریه کردن، اظهار عجز و لابه کردن و غیره اکیدا خودداری کنند چرا که با این رفتارها سبب از بین رفتن اعتماد به نفس در کودکان خود می‌شوند به طوری که فرزندانشان در آینده قدرت برخورد با مشکلات را از دست می‌دهند.
آنچه که اهمیت دارد این است که والدین باید بدانند کودکان بسیار باهوش و تاثیرپذیر بوده و با انجام هر کدام از 11 رفتار یاد شده الگوهای رفتاری کودکان خود را شکل می‌دهند، بنابراین والدین باید در رفتارها و برخوردهای خود در مقابل کودکانشان دقت زیادی به خرج دهند.
منبع: eghtesadonline.com
