محققان دانشگاهی شکل جدیدی از نور را ساخته اند که به کمک آن می توان اطلاعات کوانتومی را توزیع کرد.
به گزارش خبرگزاری دانا به نقل از نیواطلس، محققان دانشگاه MIT و هاروارد شکل جدیدی از نور ساخته اند. آنها توانستند فعل و انفعالی میان گروه هایی از فوتون ها بوجود بیاورند و به تدریج حجم شان بیشتر شود.
این تحقیق با توحه به تحقیق پیشین گروه درباره ایجاد مولکول های فوتونیک و مربوط به جفت کردن دو فوتون بود تا به این وسیله با یکدیگر تعامل کنند.
آنها در پی بررسی آن بودند که اگر تعاملی غیر منتظره میان دو فوتون انجام شود، آیا امکان حدوث آن میان سه یا چهار فوتون نیز وجود دارد یا خیر.
ولادان وولتیک محقق ارشد این پژوهش می گوید: به عنوان مثال می توان مولکول های اکسیژن را با ترکیب و O۲ و O۳ (ازن) بوجود آورد. اما امکان تولید O۴ وجود ندارد. بنابراین ما از خود پرسیدیم؛ آیا می توان فوتون های بیشتری به یک مولکول اضافه کرد و مواد بزرگتری ساخت؟
برای این منظور گروه ابری از اتم های روبیدیم را به شدت سرد کردند به طوریکه دمای آن به حدود صفر درجه سانتیگراد رسید. سپس اشعه بسیار خفیفی از لیزر را به اتم های ثابت در این ابر تاباندند. این اشعه در هر مرحله فقط چند فوتون ارسال می کرد. دانشمندان این فوتون ها را پس از ظهور در ابر اندازه گیری کردند.
به طور معمول رشته از فوتون ها در فواصل زمانی مختلف از ابر خارج می شود. اما در این آزمایش فوتون ها به شکل گروه های دو و سه تایی از ابر خارج می شدند. نه تنها فوتون ها خاصیت جذب را از خود نشان دادند، بلکه حجمشان نیز افزوده شد. با افزایش حجم از سرعت حرکت آنها کاسته شد. به طوریکه این فوتون ها ۱۰۰ هزار بار کندتر از سرعت معمول نور حرکت می کردند.
در همین راستا وولتیک می گوید: فوتون ها مسافت های طولانی را سریع طی می کنند. به همین دلیل دانشمندان با استفاده از نور اطلاعات را ارسال می کردند (مانند ارسال اطلاعات با فیبر نوری). اگر فوتون ها روی یکدیگر تاثیر بگذارند، می توان آنها را در هم تنید و برای توزیع اطلاعات کوانتومی به کار برد.
این تحقیق با توحه به تحقیق پیشین گروه درباره ایجاد مولکول های فوتونیک و مربوط به جفت کردن دو فوتون بود تا به این وسیله با یکدیگر تعامل کنند.
آنها در پی بررسی آن بودند که اگر تعاملی غیر منتظره میان دو فوتون انجام شود، آیا امکان حدوث آن میان سه یا چهار فوتون نیز وجود دارد یا خیر.
ولادان وولتیک محقق ارشد این پژوهش می گوید: به عنوان مثال می توان مولکول های اکسیژن را با ترکیب و O۲ و O۳ (ازن) بوجود آورد. اما امکان تولید O۴ وجود ندارد. بنابراین ما از خود پرسیدیم؛ آیا می توان فوتون های بیشتری به یک مولکول اضافه کرد و مواد بزرگتری ساخت؟
برای این منظور گروه ابری از اتم های روبیدیم را به شدت سرد کردند به طوریکه دمای آن به حدود صفر درجه سانتیگراد رسید. سپس اشعه بسیار خفیفی از لیزر را به اتم های ثابت در این ابر تاباندند. این اشعه در هر مرحله فقط چند فوتون ارسال می کرد. دانشمندان این فوتون ها را پس از ظهور در ابر اندازه گیری کردند.
به طور معمول رشته از فوتون ها در فواصل زمانی مختلف از ابر خارج می شود. اما در این آزمایش فوتون ها به شکل گروه های دو و سه تایی از ابر خارج می شدند. نه تنها فوتون ها خاصیت جذب را از خود نشان دادند، بلکه حجمشان نیز افزوده شد. با افزایش حجم از سرعت حرکت آنها کاسته شد. به طوریکه این فوتون ها ۱۰۰ هزار بار کندتر از سرعت معمول نور حرکت می کردند.
در همین راستا وولتیک می گوید: فوتون ها مسافت های طولانی را سریع طی می کنند. به همین دلیل دانشمندان با استفاده از نور اطلاعات را ارسال می کردند (مانند ارسال اطلاعات با فیبر نوری). اگر فوتون ها روی یکدیگر تاثیر بگذارند، می توان آنها را در هم تنید و برای توزیع اطلاعات کوانتومی به کار برد.
