7 درصد ژن های بدن یک فضانورد پس از گذراندن یک سال در فضا تغییر کرده است.
به گزارش خبرگزاری دانا به نقل از نیوزویک، نتایج تحقیق ناسا نشان می دهد دی ان ای اسکات کلی، در فضا تغییر کرده است. طبق نتایج تحقیقات، ۷ درصد از ژن های او پس از فرود به زمین به حالت اولیه برنگشتند.
اسکات کلی و برادرش (مارک کلی که او نیز فضانورد است) تحت پژوهشی قرار داشتند تا مشخص شود پس از گذراندن یک سال در فضا، برای بدن انسان چه اتفاقی می افتد.
اسکات از مارس ۲۰۱۵ تا مارس ۲۰۱۶ در ایستگاه فضایی بین المللی ماند و از سوی دیگر برادر او تمام این مدت در زمین بود. این آخرین ماموریت او بود. اسکات در کل دوران کاری خود ۵۲۰ را در فضا گذراند.
محققان وضعیت اسکات را از لحاظ روانی و بدنی در فضا مورد بررسی قرار دادند و نتایج آن را با وضعیت برادرش در زمین مقایسه کردند.
آنها پروتئین های مختلف را در بدن دو برادر اندازه گیری کردند.
نتایج اولیه این تحقیقات در ۲۰۱۷ ارائه شد. اما آخرین نتایج که در 2018 Investigators' Workshop عرضه شد یافته های قبلی را تایید کرد و همچنین اطلاعاتی جدید از اسکات پس از بازگشت به زمین را نیز دربر داشت.
محققان سفر فضایی را دلیل کاهش اکسیژن در زمان اضطراب، افزایش التهاب و تغییر مواد مغذی تاثیرگذار روی فعالیت ژن ها اعلام کردند. برخی از این تغییرات پس از بازگشت به زمین برطرف شد. اما اسکات ۶ ماه پس از بازگشت هنوز تحت تاثیر تغییرات زندگی در فضا بود.
به هرحال پس از بازگشت به زمین ۹۳ درصد ژن اسکات کلی به وضعیت نرمال بازگشت اما ۷ درصد آن همچنان تغییر یافته باقی ماند. این امر نشان دهنده تغییر بلند مدت در ژن های مربوط به سیستم ایمنی، ترمیم دی ان ای، شبکه تشکیل استخوان، کاهش اکسیژن و افزایش سطح دی اکسید کربن است.
درهمین راستا ناسا اعلام کرده نتایج ماموریت یک ساله اسکات کلی در فضا مانعی برای اجرای ماموریت سه ساله به مریخ به شمار می رود. در حال حاضر فضانوردان فقط ۶ ماه در ایستگاه فضایی بین المللی زندگی می کنند.
اسکات کلی و برادرش (مارک کلی که او نیز فضانورد است) تحت پژوهشی قرار داشتند تا مشخص شود پس از گذراندن یک سال در فضا، برای بدن انسان چه اتفاقی می افتد.
اسکات از مارس ۲۰۱۵ تا مارس ۲۰۱۶ در ایستگاه فضایی بین المللی ماند و از سوی دیگر برادر او تمام این مدت در زمین بود. این آخرین ماموریت او بود. اسکات در کل دوران کاری خود ۵۲۰ را در فضا گذراند.
محققان وضعیت اسکات را از لحاظ روانی و بدنی در فضا مورد بررسی قرار دادند و نتایج آن را با وضعیت برادرش در زمین مقایسه کردند.
آنها پروتئین های مختلف را در بدن دو برادر اندازه گیری کردند.
نتایج اولیه این تحقیقات در ۲۰۱۷ ارائه شد. اما آخرین نتایج که در 2018 Investigators' Workshop عرضه شد یافته های قبلی را تایید کرد و همچنین اطلاعاتی جدید از اسکات پس از بازگشت به زمین را نیز دربر داشت.
محققان سفر فضایی را دلیل کاهش اکسیژن در زمان اضطراب، افزایش التهاب و تغییر مواد مغذی تاثیرگذار روی فعالیت ژن ها اعلام کردند. برخی از این تغییرات پس از بازگشت به زمین برطرف شد. اما اسکات ۶ ماه پس از بازگشت هنوز تحت تاثیر تغییرات زندگی در فضا بود.
به هرحال پس از بازگشت به زمین ۹۳ درصد ژن اسکات کلی به وضعیت نرمال بازگشت اما ۷ درصد آن همچنان تغییر یافته باقی ماند. این امر نشان دهنده تغییر بلند مدت در ژن های مربوط به سیستم ایمنی، ترمیم دی ان ای، شبکه تشکیل استخوان، کاهش اکسیژن و افزایش سطح دی اکسید کربن است.
درهمین راستا ناسا اعلام کرده نتایج ماموریت یک ساله اسکات کلی در فضا مانعی برای اجرای ماموریت سه ساله به مریخ به شمار می رود. در حال حاضر فضانوردان فقط ۶ ماه در ایستگاه فضایی بین المللی زندگی می کنند.
