12 آذر؛ سالروز تصویب قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
در تاریخ انقلاب های جهان هیچ انقلابی را نمی توان یافت که به فاصله کمتر از دو ماه از پیروزی انقلاب و سقوط رژیم سابق، شکل نظام سیاسی جدید با همه پرسی ملت آن هم با رای قاطع 2/ 98 درصدی رسمیت یابد.
به گزاش خبرگزاری دانا، در دوازدهم آذر ماه 1358 نخستین قانون اساسی
نظام بر پایه پیوند دین و سیاست در جمهوری اسلامی به تصویب ملت ایران رسید.
در تاریخ
انقلاب های جهان هیچ انقلابی را نمی توان یافت که به فاصله کمتر از دو ماه از پیروزی
انقلاب و سقوط رژیم سابق، شکل نظام سیاسی جدید با همه پرسی ملت آنهم با رای قاطع
2/ 98 درصدی رسمیت یابد.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، بلافاصله انتخابات تعیین خبرگان قانون اساسی برگزار شد و جمعی
از دانشمندان، حقوق دانان و اسلام شناسان ایران از مرداد سال 58 نگارش و تصویب قانون اساسی را آغاز کردند.
حتی تصویب این قانون مصوب نمایندگان ملت
هم باعث نشد که برای تایید بیشتر مردمی بودن این قانون به همه پرسی ملت گذارده نشود
و چنین بود که در 12 آذر ماه 58 ملت ایران به قانون اساسی مصوب نمایندگان خود، مهر
تایید زدند.
قانون اساسی بزرگترین ثمره جمهوری اسلامی است که هم اصول و مبانی نظری و فکری و
ایدئولوژی انقلاب را مشخص کرد، هم نوع نظام سیاسی و روابط میان قوای اداره کننده کشور
را، هم حقوق و تکالیف متقابل ملت و مسئولان در ابعاد سیاسی، اقتصادی و اجتماعی را روشن
کرد، هم اولویت ها و اهداف کشور را. هم جایگاه و منزلت جمهوریت نظام را عینیت بخشید
هم سازوکارهای اسلامیت و حفظ روح و محتوای جمهوری اسلامی را و از این نظر در تاریخ
معاصر نه کم نظیر که بی نظیر است. نگاهی به تجربه ناموفق مبارزان مصری (که پیشگام مبارزه
با استبداد در تاریخ معاصر بودند و اخوان المسلمین عملا قدیمی ترین سازمان مبارزات
انقلابی در جهان اسلام و عرب بوده اما در تدوین و اجرای قانون اساسی خود ناکامی بزرگی
را رقم زدند) کافی است تا نشان دهد اهمیت و عظمت قانون اساسی جمهوری اسلامی با هدایت
و رهبری حضرت امام خمینی و مدیریت موفق شخصیتی چون شهید بهشتی تا چه میزان از اهمیت
و اعتبار برخوردار است.
