در این مطالعه، محققان عنوان نمی کنند که افزایش بارش باران، دما و رطوبت ارتباط مستقیمی با سرطان دارد. بلکه آنها توضیح می دهند که چگونه این نوع آب و هوا موجب افزایش ریسک قرارگیری در معرض فاکتورهای سرطان زا می شود.
بدین منظور، محققان داده های مربوط به سرطان های سینه، تخمدان، ریه، کلورکتال و پروستات را جمع آوری کردند. همچنین آنها به داده های مربوط به وقوع سرطان، آب و هوا و اطلاعات جمعیتی مناطق گوناگون آمریکا دسترسی داشتند.
آنها بعد از مقایسه اطلاعات مشاهده کردند نرخ وقوع سرطان در مناطق بسیار سرد در مقایسه با مناطق خشک و گرم به مراتب بیشتر بود.
با این حال محققان برای توضیح وجود این رابطه، چند نظریه دارند. به عنوان مثال بارندگی موجب تخلیه عناصر قلیایی مانند منیزیم و پتاسیم از خاک می شود و بدین ترتیب خاک اسیدی تر می شود. در خاک های اسیدی و همچنین در آب و هوای سردتر، وجود باکتری های اکسیدکننده آمونیاک بسیار شایع است.
این باکتری ها موجب تبدیل آمونیاک به نیترات می شوند. در شرایط اسیدی تر، نیترات ها به اسید نیتروژن تبدیل شده و در جو پخش می شوند. کارشناسان، اسید نیتروژن را یک عامل سرطان زا می دانند.
فرضیه دیگر محققان در مورد وجود این رابطه، ویتامین D است. پوست در واکنش به اشعه UV خورشید، ویتامین D تولید می کند.
برخی محققان معتقدند کمبود ویتامین D موجب افزایش ریسک ابتلا به برخی سرطان ها می شود. از آنجائیکه در مناطق پربارش، نور خورشید کمتر است، این موضوع هم می تواند نقش داشته باشد.
نظریه دیگر این است که در مناطق سردتر، بدن در تلاش برای حفظ دمای بدن، تحت فشار متابولیکی قرار می گیرد و فرآیند متابولیسم بیش از حد فعالیت دارد. به گفته محققان، همین روند موجب افزایش ریسک سرطان می شود.
از آنجائیکه این اولین مطالعه در این زمینه است از اینرو انجام تحقیقات بیشتر در پشتیبانی از این نتایج ضروری است.
