دکتر سمیعی نسب:
دکتر مصطفی سمیعی نسب عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق (ع) گفت: سیاست های صندوق بین المللی پول برای کشورهایی که دارای زیرساخت لازم هستند کاملاً قابل اجرا و دارای منفعت است اما وقتی جهت گیری جمهوری اسلامی در راستای سیاست های آن ها نیست بهره مندی حداقلی خواهیم داشت.
به گزارش خبرگزاری دانا؛ برنامه "گفت و گوی اقتصادی" با موضوع رد پای صندوق بین المللی پول در سیاست های اقتصادی کشور و با حضور دکتر مصطفی سمیعی نسب عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق علیه السلام و کارشناس اقتصادی از آنتن رادیو گفت و گو پخش شد.
سمیعی نسب در آغاز اظهار داشت: نهادهای بین المللی به عنوان متولی تنظیم گری و حکمرانی اقتصاد دنیا توصیه های سیاستی و ظرفیت ها و ابزارهای خود را مبتنی بر عقبه و نظام فکری خاصی تعریف می کنند و لذا حتی با آگاهی و شناخت از سیاست های صندوق هم چیزی نصیب ما نمی شود.
عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق علیه السلام با اشاره به استقبال خوب کشورهای آمریکای لاتین و آسیای جنوب شرقی و پیاده سازی بسیاری از توصیه های صندوق بین المللی پول گفت: اکثر این تجربه ها موفقیت آمیز نبوده و با شکست مواجه شدند.
وی تصریح کرد: طراحی این سازمان های بین المللی به گونه ای است که ما عملاً نمی توانیم عضو آن ها شویم، یعنی سیاست های این سازمان ها در ظاهر مثبت است اما باید توجه داشت که بستر رشد و توسعه برای این کشورها فراهم است اما ما بدون زیرساخت وارد مسائلی مانند خصوصی سازی و غیره می شویم و هیمن نبود زیرساخت منجر به فساد مالی در شرکت های خصولتی و دیگر بخش ها می شود.
این کارشناس اقتصادی در ادامه اظهارات خود گفت: سیاست های صندوق بین المللی پول برای کشورهایی که دارای زیرساخت لازم هستند کاملاً قابل اجرا و دارای منفعت است اما وقتی جهت گیری جمهوری اسلامی در راستای سیاست های آن ها نیست قاعدتاً در تخصیص منابع مالی و وام های آن هم دچار مشکل می شود و در نتیجه بهره مندی حداقلی خواهیم داشت.
سمیعی نسب با اذعان به ناکامی نمایندگان ایرانی در تعامل با نهادهای بین المللی بیان کرد: به اذعان یکی از اساتید برجسته این حوزه، استفاده ما از ظرفیت نمایندگی هایمان در این نهادهای بین المللی در پایین ترین سطح ممکن است بنابراین نمایندگان ما عملاً نقش فعالی در تعریف قاعده ها و ابزار ندارند.
وی در ادامه اظهارات خود یادآور شد: ما در حوزه سیاسی، موفق به طراحی نظام مردم سالاری دینی شدیم که با تمام معیارهای اخلاقی و منطقی برای اداره حکمرانی مطابقت دارد اما متاسفانه در حوزه اقتصادی، هیچ وقت پیگیر سیاست های خاص خودمان در حوزه بین المللی نبودیم.
عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق علیه السلام با بیان اینکه توصیه های این سازمانها صرفاً در حد مشاوره است گفت: مهم ترین ضعف ما در تعامل با موسسات بین المللی و نهادهای حکمرانی اقتصادی در دنیا عدم خود آگاهی نسبت به سیاست و عقبه فکری این سازمانهاست و متاسفانه تئوری و نظریات اقتصادی در دانشکده های اقتصاد ما مربوط به ۳۰ سال قبل است.
سمیعی نسب در پایان این برنامه، ابراز داشت: ما پس از ۴۰ سال به این بلوغ رسیدیم که نخبگان و بدنه کارشناسان اقتصادی الگویی برآمده از ظرفیت های درونی ارائه کنند اما بدنه تصمیم ساز و تصمیم گیر و نظارتی آنگونه که باید همت نکرده اند.
انتهای پیام/
