اعتیاد به بازی های آنلاین یکی از اختلالات روانی شناخته شده در سطح جهان است که تقریبا 70 میلیون جمعیت را درگیر خود کرده است.
روان پزشکان ، خستگی، درد فیزیکی،کم خوابی،کم اشتهایی،درگیری باخانواده و دوستان و ازدست دادن شغل و تحصیل را ازجمله پیامد های منفی حاصل از این ناهنجاری میدانند.
مطالعات تصویر برداری، کاهش فعالیت های مغزی و اختلال در عملکرد ماده خاکستری مغز را از مضرات حاصل از این اختلال می دانند.
نقش بازی های آنلاین بر خودشیفتگی کودکان
یکی از نتایج حاصل از این اعتیاد را می توان در اختلالی به نام خودشیفتگی مشاهده کرد. خود شیفتگی، نوعی ناهنجاری رفتاری که با ویژگی هایی چون؛ تخیلات افراطی،خود بزرگ بینی و احساس بی نظیر بودن خودرا نشان می دهد.
سبک تربیتی والدین بر اعتیاد به بازی های آنلاین
متخصصان رفتار درمانی، بهبود روابط فرزندان باوالدین را در پیشگیری ودرمان
این اختلال اثربخش و کارگشا می دانند.
ابراز صمیمیت توأم با اقتدار در والدین ،محرکی برای رشد استقلال و عزت نفس کودکان و جلوگیری از وابستگی های مضر خواهد بود.
نوجوانانی که بازی های آنلاین را ابزاری برای فرار از مشکلات زندگی تصور می کنند،آمادگی بیشتری برای اعتیاد به بازی ها از خود نشان می دهند.
عوامل ایجاد علاقه بازی های آنلاین در کودکان
صرف نظر از محیط جذاب و تعامل با افراد مختلف،انتظارات نابجا،روابط سرد و طرد کننده،فقدان حق انتخاب و کمبود عاطفه و محبت همه از جمله مشکلاتی است که کودکان را به سمت بازی های آنلاین سوق می دهد.