استفاده مداوم از مواد شوینده شیمیایی،یکی از رفتارهای نادرست و خطر آفرینی است که افراد را درگیر مسمومیت و انواع بیماری ها می کند و آثار جبران ناپذیری رابر سلامت جسم و روح افراد برجای می گذارد.
مسمومیت های استنشاقی که بیشترین درصد از میزان مسمومیت هارا به خود اختصاص می دهند به علت استفاده در فضای بسته ایجاد می شوند و با تحریک راه های هوایی موجب بروز مسمومیت در فرد می شوند.
والدین به محض مشاهده علائم مسمومیت در فرزندانشان، باید آن هارا وادار به استفراغ کنند.در غیر این صورت دستگاه گوارش به شدت آسیب می بیند.و زمینه ابتلا به بیماری های گوارشی را در فرد فراهم می کند.
بیماری های تنفسی،مشکلات بلع غذا،دردهای شدید گلو،بینی و سوزش مری،تهوع و استفراغ از جمله عوارض استفاده از مواد شوینده شیمیایی است.
آسیب های مواد شوینده بر مجاری تنفسی
پژوهش ها نشان میدهد استفاده از سفید کننده هاو پاک کننده ها،انواع محلول هاو مواد ضدعفونی کننده بویژه درمحیط های سربسته و کوچک میتواند آسیب های جدی به ریه و مجاری تنفسی وارد کند.
این درحالی است که،بسیاری ازمواد ضد عفونی کننده به راحتی از ماسک عبور میکنند و می توانند به ریه آسیب برسانند.
بنابراین،تهویه مناسب درمحل و استفاده نکردن از محلول های غلیظ می تواند به پیشگیری از این مشکلات کمک کند.
هم چنین تماس مواد شیمیایی با پوست ،چربی پوست را ازبین می برد و به دنبال آن،خارش،سوزش و زخم چرکی ایجاد می شود.
آسیب های مواد شوینده بر چشم
بخار مواد شیمیایی، با تأثیر گذاری روی مخاط چشم،التهاب چشم را به دنبال دارد.
مواد شیمیایی در صورت تماس با چشم،قرنیه را به سرعت زخم می کند و حتی در موارد شدید، به سوراخ شدن کره چشم منجر می شود.
به،استفاده از مواد شوینده شیمیایی،چسبندگی های کره چشم و پلک را به همراه داشته و درموارد شدیدتر بینایی فرد به طور کامل از بین می رود.
گاهی استفاده از مخلوط وایتکس و ترکیبات اسیدی بسیار قوی چون جوهر نمک،موجب آزاد شدن گاز کلر و تشدید علائم مسمومیت می شود و در صورت بالا بودن سن و داشتن زمینه بیماری های قلبی و ریوی مرگ افراد را در پی دارد.
ناگفته نماند،ترکیبات شیمیایی به علت خاصیت سوزانندگی خفیفی که دارند منجر به التهاب و سوختگی دستگاه گوارش شوند و عمل بلع را با مشکل مواجه کنند.