به گزارش خبرگزاری دانا، گروه سلامت؛ شاید شما هم اسم بیماری قارچ پوستی را شنیده باشید و یا حتی در بین اطرافیان خود کسانی را سراغ داشته باشید که به بدنشان قارچ می زند؛ این اتفاق اغلب در فصل تابستان و گرما برای افرادی که کمتر بدن خود را شست و شو می دهند و با رعایت نکردن بهداشت فردی روی می دهد، جایی مانند گردن، زیر بغل، کشاله ی ران و هرجایی که بیشتر در معرض گرما و تعریق باشد بهترین مکان برای رشد قارچ های پوستی است.
قارچ پوستی میتواند روی سطح پوست، یا به شکل درون جلدی ظاهر بشود.
هر قسمتی از بدن که در معرض رطوبت و گرما باشد، ظرفیت ابتلا به قارچ پوستی و خارش و عوارض ناشی از آن را دارد.
قارچ پوست یک عفونت بسیار مسری است که می تواند با تماس فرد دیگری منتقل شود. درمان این بیماری بسیار مهم است زیرا ممکن است در تمام بدن گسترش یابد و منجر به عوارض دیگری شود. انواع مختلفی از قارچ پوستی یا عفونت های پوستی مانند عفونت قارچی، غذاهای ورزشکاران، خارش جک و غیره وجود دارد ؛ قارچ پوستی یک عفونت پوستی انسانی است که توسط یک قارچ که مواد مرده را مصرف می کند، به انسان منتقل می شود.
در انسان، لایه بیرونی پوست از سلول های مرده تشکیل شده است که یک مانع از محیط بیرونی است این مانع میتواند سلامتی شما را حفظ کند، اما اگر آسیب ببیند، میتواند در معرض انواع عفونت ها باشد. برخی از انواع قارچها – درماتوفیت ها و مخمرها وجود دارند که می توانند به سرعت به سطح پوست نفوذ کنند.
علل ابتلا :
قارچ پوست محیط گرم و مرطوب را دوست دارد ؛ برای پای ورزشکاران، قارچ باعث ایجاد این وضعیت در جوراب و کفش هایی که تمیز نیست می شود – عادت معمول بسیاری از ورزشکاران است.
کفش ها پر از عرق، خاک و باکتری هستند و در نتیجه باعث عفونت می شوند.
عفونت های قارچی نیز می توانند توسط قارچ های میکروسکوپی که بر روی بافت های مرده پوست، مو و ناخن های پا وارد می شوند ایجاد شوند.
مناطق عمومی مانند اتاق کمد در ورزشگاه ها، دوش های عمومی یا استخرهای شنا، شایع ترین مکان برای رشد قارچ پوست است. ؛ بدون توجه به علل ابتلا به قارچ پوستی، شناخته شده که مسری است فقط تماس می تواند باعث قارچ پوستی شود پس مهم است که این عفونت را درمان کنید تا به افراد دیگر گسترش پیدا نکند.
قارچ پوستی نیز در قسمت های مختلف بدن پخش می شود. داشتن قارچ پوستی خطرناک نیست، اما می تواند درد آور باشد بنابراین تا وقتی قابل کنترل است، درمانش کنید.
توصیههایی برای جلوگیری از ابتلا
-سعی کنید از لباسهای نخی یا جنسهایی استفاده کنید که کمتر موجب تعریق در بدن و ایجاد رطوبت در پوستتان میشود؛
-سعی کنید کشالهی ران، زیر بغل و سایر قسمتها را خشک و تمیز نگه دارید
-اگر اضافه وزن دارید، آن نواحی از بدن را که بین لایههای گوشت قرار میگیرند، تمیز نگه دارید؛
-لباس زیر و جورابتان را تمیز نگه دارید.
درمان های خانگی برای قارچ های پوستی :
سرکه سیب
-دو قاشق غذاخوری سرکهی سیب را در یک فنجان آب گرم بریزید و دوبار در طول روز میل بفرمایید.
-سرکهی سیب را با مقدار مساوی آب گرم رقیق کنید و به صورت خارجی استعمال کنید. یعنی ناحیهی عفونت را به مدت ۳۰ دقیقه درون محلول بگذارید یا آن را ۳۰ دقیقه روی ناحیهی عفونت بمالید و بعد از ۳۰ دقیقه ناحیه را با حوله خشک و تمیز کنید.
ماست
-پنبه را آغشته به ماست کنید و آن را به مدت ۳۰ دقیقه روی ناحیهی عفونت بگذارید، سپس ماست را از روی پوست با آب گرم و حوله تمیز کنید. این کار را دو بار در روز تکرار کنید تا بهبودی کامل حاصل بشود.
-اگر به عفونت واژنی مبتلا هستید، تامپون را آغشته به ماست کرده و به مدت دو ساعت در محل قرار بدهید.
سیر
-دو حبه سیر را بکوبید و چند قطره زیتون به آن اضافه کنید تا مادهای خمیری بدست بیاید. سپس به مدت ۳۰ دقیقه خمیر را روی محل عفونت قرار بدهید. سپس ناحیه را با آب گرم شستوشو بدهید و خشک کنید. این روش را روزی دو بار تکرار کنید تا بهبودی کامل حاصل شود.
-میتوانید با گنجاندن سیر در رژیم غذایی خود، روند درمانتان را تسریع کنید. البته بهتر است قبل از آن با پزشک خود مشورت کنید.
چای
-چند چای کیسهای را به مدت ۱۰ دقیقه در آب گرم بگذارید. آنها را از آب بیرون بیاورید و به مدت ۳۰ دقیقه در یخچال بگذارید. سپس چای کیسهای را روی ناحیهی قارچ پوستی گذاشته و درمان را سه مرتبه در طول روز تکرار کنید.
-برای قارچ پوستیِ نواحی بین انگشتان پا، ۵ چای کیسهای را به مدت ۵ دقیقه در ۴ فنجان آب جوش قرار بدهید. بعد از اینکه آب سرد شد به مدت ۳۰ دقیقه ناحیه عفونی را در آن قرار بدهید و دو با در روز این کار را تکرار کنیدو در عرض ۵ تا ۶ هفته به بهبودی کامل برسید.
زردچوبه
-عصارهی ریشهی زردچوبهی خام را روی ناحیهی قارچ قرار بدهید. دوبار در روز به مدت ۲ تا ۳ ساعت این کار را تکرار کنید.
-یک فنجان شیر را با یک قاشق چایخوری زردچوبه بجوشانید. کمی عسل به آن اضافه کنید و میل بفرمایید.
روغن نارگیل
-روغن نارگیل خالص را بهآرامی روی ناحیهی عفونت بگذارید و اجازه بدهید تا خودش خشک شود. روزانه دو تا سه مرتبه این کار را تکرار کنید.
-مقدار مساوی از روغن نارگیل و روغن دارچین را ترکیب کنید و برای جلوگیری از تکثیر قارچ پوستی در نواحی دیگر، آن را روی محل قرار بدهید.این کار را نیز ۲ تا ۳ مرتبه در روز تکرار کنید.
حرف آخر
برای پیشگیری از ابتلا به عفونت قارچی بعد از حمام کردن، پوستتان را خوب خشک کنید. لباسهای گشاد و نخی بپوشید. جورابهای نخی بپوشید. پودر بچه را درون جورابها و کفشهایتان بریزید. پاهایتان را بعد از شستن، به خوبی خشک کنید.حوله، شانه و برس مخصوص به خود داشته باشید.
هنگامی که عفونت قارچی از بین رفت، ملحفه و لباسهایتان را بشویید. اگر فردی در خانوادهتان مبتلا به عفونت قارچی پوست سر بود، بالش، کلاه، شانه و قیچی موی سر او را ضدعفونی کرده و یا دور بیاندازید. در استخرهای شنا، دمپایی پلاستیکی بپوشید.هر 2 تا 3 روز یکبار کفشهای خود را عوض کنید (برای جلوگیری از عفونت قارچی پای ورزشکار).
در هنگام ورزش، لباس نخی بپوشید، زیرا عرق بدن را خشک میکند. اگر به بیماری دیابت مبتلا هستید، مقدار قند خونتان را کنترل کنید.