فاطمه زمانی ، خبرگزاری دانا ، گروه سلامت ؛ تحقیقات نشان می دهد شوره ی سر نشان دهنده ی وجود قارچ مخصوصی بر روی پوست است.
این قارچ که پزشکان آن را التهاب سبوره ای پوست می نامند، در همه جا وجود دارد و در 20% افراد پوست سر را تحریک کرده و باعث پوسته ریزی بیش از حد آن می گردد.
پوسته های ریخته شده به تدریج بر روی شانه ها می نشینند و ما آن را به عنوان شوره ی سر می شناسیم.
آنچه این قارچ ضعیف را تبدیل به عامل بیماری پوستی می کند ، کاهش قدرت دستگاه ایمنی بدن در برابر آن است که باعث مسلط شدن قارچ بر روی سر می شود.
برخی دیگر می گویند که شوره ی سر واکنش ایمنی پوست است که ناگهان تکثیر باکتری ها و قارچ هارا بر آن امکان پذیر می کند و موجب شوره ی سر می شود.
هم چنین بیماری های پوستی مثل پسوریازیس نیز می توانند باعث نوعی شوره ی سر شوند. در این حالت شوره ی سر باید درمان شود.
درمان
لااقل روزی یکبار سر را با شامپوی معمولی بشویید.
از شامپو های مخصوص شوره که حاوی سولفید سلنیوم هستند ، استفاده کنید.( این شامپو ظرف دو تا سه هفته شوره را از بین می برند.)
آرامش داشته باشید. تنش های روانی یکی از شایع ترین علل تشدید این بیماری به شمار می آیند.
استفاده مداوم از یک شامپو پوست را به آن عادت داده و تأثیر شامپو نیز کم می شود. پس بهتر است به طور متناوب از شامپو های ضد شوره ی مختلف استفاده کنید.
آفتاب بگیرید. اگر موهای سرتان کم است و شوره دارید ، قرار گرفتن در معرض نور خورشید قارچ ها را ضعیف می کند.
روغن بمالید. کمی روغن روی پوست سر باعث حل شدن شوره ها می شود . اما زیاد آن ممکن است به ساقه موها آسیب رسانده و آن ها را بشکند.
بهتر است چند قطره روغن زیتون هنگام شب و بعد از شستن سر بر روی آن بمالید و روی آن را با کلاه حمام بپوشانید و صبح دوباره سر را شامپو بزنید.
از محلول هیدروکورتیزن استفاده کنید.
محلول بدون نسخه یک درصد هیدرو کورتیزن التهاب پوست را تسکین داده و شوره ی سر را برطرف می کند.
دقت نمایید که هیدروکورتیزن ممکن است عفونت قارچ را مخفی و عدد آن را تشدید کند.
شامپوی ضد قارچ استفاده کنید. شامپو های ضد قارچ در درمان شوره ی سر بسیار مؤثر اند. اما باید زیر نظر پزشک تجویز شوند.
