بدون سلامت روان هیچ وجه فردی نمی تواند تعامل خوبی با دیگران داشته باشد و یا کمک به همنوعان کند و در مواقعی از دیگران کمک بگیرد و برای اینکه جامعه‌ای مولد و بدور از استرس با افرادی کارآمد در امور اجتماعی داشته باشیم باید به مسایل بهداشتی و سلامت روان افراد آن اهمیت فوق العاده‌ای بدهیم.
نرگس درودیان، خبرگزاری دانا، سرویس سلامت؛ بهداشت روان یا سلامت روان به معنی سلامت هیجانی و روانشناختی است، به شکلی که فرد بتواند از تفکر و توانایی های خود استفاده کند، در جامعه عملکرد داشته باشد و نیازهای معمول زندگی روزمره را برآورده سازد. فردی که می تواند به فشارهای معمول زندگی روزمره غلبه کند و یک زندگی مستقل داشته باشد را می توان به عنوان یک فرد دارای سلامت روان معرفی کرد.
بی شک نشاط اجتماعی یکی از مؤلفه های اصلی رفاه و مهمترین شاخص های توسعه در کشورها به شمار می رود و نقش بسیار مهمی در سلامت و پویایی اجتماعی ایفا می کند که می بایست این مقوله از طرف مردم، مسئولین مورد توجه بسیار قرار گیرد تا بتوانیم با افزایش سطح نشاط اجتماعی و فردی موجبات سلامت روان هموطنان و همشهریانمان را بیش از پیش فراهم نماییم.
استرس و مشکلات روحی و روانی از جمله موارد آزار دهنده سلامت روان جامعه به شمار می رود که متاسفانه با توجه به توسعه کشورها رو به افزایش است و به نوعی در این برهه می توان از اختلالات عاطفی، اعتیاد، طلاق، ناسازگاری‌های فردی و اجتماعی و این اواخر شیوع کرونا و پیامدهای روانی آن که روزبه‌روز درحال گسترش است، از جمله موارد تهدید کننده سلامت روان جامعه نام برد.
براساس تحقیقاتی که اخیراً در ایران انجام شده، ۲۰ تا ۲۵ درصد مردم دچار اختلالات عصبی و روانی هستند و نیاز به مشاوره و درمان‌های فوری روانشناسی دارند. بر همین اساس به نظر می‌رسد موضوع سلامت روان از اهمیت بسزایی برخوردار باشد زیرا سلامت روان اثر مستقیمی بر سلامت جسم دارد، به طوری که جسم و روح مانند تار و پود یک پارچه به هم تنیده شده‌اند و اگر یکی از این دو آسیب ببیند، دیگری نیز آسیب خواهد دید.
سمیرا یزدانی یک روانپزشکمی گوید اشتغالزایی، ایجاد محیط های امن و بهداشتی، توسعه مراکز فرهنگی و ورزشی، ترویج فرهنگ مطالعه و از همه مهمتر درگیر نکردن ذهن به مسایل منفی و دادن روحیه امید به آینده، می تواند در کاهش میزان استرس و افسردگی و افزایش بهداشت و سلامت روان افراد جامعه تاثیرگذار باشد.
وی پرخاشگری، زورگویی و از کوره در رفتن، عصبانی شدن، اشتباهات خود را بر گردن دیگری افکندن، عدم انتقاد پذیری، گسترش فساد و نا امنی، ایجاد مزاحمت و قانون شکنی، تکرار اشتباه، ترویج دروغ و دروغگویی، عدم اعتماد و اطمینان به هم نوع و از همه مهمتر آمار بالای طلاق را از جمله رفتارهای دانست که در نبود بهداشت روانی سالم در جامعه بروز می یابند.
