عموما خوابگردی مشکل جدی در سلامت به وجود نمی آورد ، با این حال در صورتی که به طور مکرر اتفاق بیافتد ، نشان دهنده ی اختلال اساسی در خواب است و می تواند سلامت روان فرد را در طول روز تحت تأثیر قرار دهد.
فاطمه زمانی ، خبرگزاری دانا ، گروه سلامت ؛ به نشستن ، ایستادن یا راه رفتن در طول خواب ، خوابگردی گفته می شود. نوعی اختلال خواب که در کودکان و جوانان شیوع بیشتری دارد و معمولا در سال های نوجوانی بروز می کند.
عموما خوابگردی مشکل جدی در سلامت به وجود نمی آورد ، با این حال در صورتی که به طور مکرر اتفاق بیافتد ، نشان دهنده ی اختلال اساسی در خواب است و می تواند سلامت روان فرد را در طول روز تحت تأثیر قرار دهد.
علائم خوابگردی
بارز ترین علائم خوابگردی، بلند شدن از رختخواب و راه رفتن است. خیره شدن ، حرف زدن در خواب ، اختلال در بیدار شدن ، عدم برقراری ارتباط با اطرافیان و پاسخ دادن به محرک های بیرونی و انجام حرکات تکراری ، پایین آمدن از راه پله ها یا پریدن از پنجره ها ، انجام فعالیت های روزمره در هنگام خواب و احساس سردرگمی خشونت آمیز پس از بیدار شدن از جمله علائمی است که در افراد خوابگرد دیده می شود.
علل
خوابگردی می تواند نتیجه ی مجموعه ای از عوامل ایجاد شود و معمولا علت واحدی ندارد. استرس ، تب ، آپنه یا اختلال انسداد تنفس در خواب ، مصرف برخی داروهای روانپزشکی ، مصرف مواد مخدر و ابتلا به سندرم پای بی قرار دلایلی هستند که می توانند در ایجاد خوابگردی نقش داشته باشند.
عوارض خوابگردی
خوابگردی به خودی خود نگران کننده نیست ، اما شما در حالت خوابگردی احتمال دارد ، خواب دیگران را مختل کنید و به خودتان آسیب بزنید.خوابگردی باعث ایجاد احساس خجالت و بروز مشکلات در روابط اجتماعی شما می گردد و روند زندگی روزمره شما را با اختلال مواجه می کند.
عوامل خطرساز
ژنتیک
به نظر می رسد خوابگردی در خانواده ها ژنتیکی و ارثی باشد. بنابراین اگر والدین شما سابقه ی خوابگردی داشته باشند ، احتمال وقوع خوابگردی در شما بیشتر خواهد بود.
سن
خوابگردی بیشتر در کودکان و نوجوانان رخ می دهد ، اما اگر خوابگردی در بزرگسالی برای اولین بار رخ دهد ، به احتمال زیاد با بیماری های زمینه ای ارتباط دارد و در این صورت باید برای درمان به پزشک مراجعه شود.
چگونه از اختلال خوابگردی جلوگیری کنیم ؟
شب ها زود به رختخواب بروید تا خواب کافی در طول شبانه روز داشته باشید.
سعی کنید ساعات مشخصی از شب را برای خوابیدن انتخاب کنید.
میزان استرس تان را کاهش دهید.
در ساعات پایانی شب از خوردن مواد کافئین دار مثل قهوه و نسکافه خودداری کنید.
میزان مصرف آب و مایعات را در پایان شب برای کودکان کاهش دهید.
اطمینان حاصل کنید که اتاق خواب کودک شما ساکت، آرام و به اندازه کافی تاریک است.
مواردی که باعث استرس می شوند و راه های مقابله با استرس را شناسایی کنید.
