خوشه ستاره‌ای مجموعه‌ای از ستارگان است که با نیروی گرانشی دو جانبه به یکدیگر پیوسته‌اند. ستارگان هر خوشه، همزمان و از یک ابر غبار و گاز زاده شده‌اند و بنابراین سن و ترکیب‌شان مشابه است، ولی نوع این ستارگان متفاوت است، چون جرم‌های متفاوتی دارند.
آنها زندگی کوتاهی داشته و زمانی که جوان هستند از بین می‌روند و زندگی خود را با انفجارهای ابرنواختری به پایان می‌رسانند.
این سحابی که "ان جی سی ۳۶۰۳"(NGC ۳۶۰۳) نام دارد در سال ۱۸۳۴ توسط "سر جان هرشل"(Sir John Herschel) کشف شد و بزرگترین سحابی در نور مرئی است که در کهکشان راه شیری دیده می‌شود.
پر جرم‌ترین ستاره‌های گیتی، زندگی خود را با انفجاری عظیم به نام ابر نو اختر به پایان می‌برند. یک ابر نو اختر زمانی رخ می‌دهد که یک ستاره در حال مرگ، شروع به خاموش شدن میکند. آن گاه به‌طور ناگهانی منفجر شده و مقدار بسیار زیادی نور تولید میکند.
تلسکوپ فضایی هابل پروژه‌ی مشترک ناسا و آژانس فضایی اروپا و کانادا است و بیش از سه دهه به رصد فضا پرداخته است. این تلسکوپ بیش از ۱.۵ میلیون رصد انجام داده و بیش از ۱۸ هزار مقاله علمی براساس داده‌های آن منتشر شده است. هابل با سرعت ۲۷ هزار و ۳۰۰ کیلومتر بر ساعت مدار زمین را دور می‌زند و در فاصله‌ی ۵۴۷ کیلومتری زمین قرار دارد. این تلسکوپ در ماه آوریل سال ۱۹۹۰ از پایگاه فضایی کندی در فلوریدا به فضا ارسال شد.
