برآمدگی خورشیدی ساکن، ابری از گاز داغ است که در بالای سطح خورشید توسط میدان مغناطیسی آن نگه داشته شده است. این برجستگی خورشیدی بسیار بزرگ بود؛ با طولی که با قطر خود خورشید برابری می‌کند. این امکان وجود دارد که برآمدگی‌های خورشیدی به طور غیرقابل پیش‌بینی فوران کنند و گاز داغ را از طریق خروج جرم تاجی (CME) به خارج از منظومه شمسی بفرستند. هنگامی که یک جریان خروج جرم تاجی با زمین و مگنتوسفر آن برخورد می‌کند، ممکن است شفق‌های درخشانی پدید بیایند.
 
با اینکه این برجستگی باعث ایجاد جریان خروج جرم تاجی شد؛ اما به خوبی هداشت شد تا دور از زمین قرار داشته باشد. مکانیسم انرژی که برجستگی خورشیدی را ایجاد و حفظ می‌کند، اگرچه مطمئناً به تغییر میدان مغناطیسی خورشید مربوط است، اما همچنان موضوع پژوهش‌های علمی است.