فاطمه ترکاشوند کارشناس ارشد مشاوره؛ خبرگزاری دانا؛ممکن است برای شما به کرات اتفاق افتاده باشد که تصمیمی برای انجام کاری بگیرید و سپس به خاطر سخت بودن آن کار و بیحوصلگی آن را نیمه راه رها کنید و این شما را از داشتن یک زندگی بهتر محروم کند. این مانع بزرگ که تنبلی نام دارد به دلیل عقب ماندگیهای شدیدی که ایجاد میکند، باعث میشود از موفقیت دور بمانید. در اینجا چند دلیل و راهکار ساده برای غلبه بر این غارت درونی ارائه شده است:
1- در مواقعی که سردرگم هستید: و نمی دانید چه کاری باید انجام دهید طبیعی است و برای همه اتفاق می افتد در این مواقع به درون خود رجوع کنید اگر باز هم سردرگم هستید این حس را بپذیرید و به خودتان اجازه بدهید که در آن غرق شوید. این سردرگمی به زودی تمام خواهد شد و شفافیت جای آن را خواهد گرفت.
2-وقتی ترس عصبی دارید و جمله مایوس کننده«من نمی توانم!» را با خود تکرار می کنید احتمالاً در حال تجربه کردن بدترین نوع تنبلی هستید چون این نوع تنبلی کاملا شما را ناتوان و فلج می کند در این مواقع ترس خود را بپذیرید و سپس قدم بردارید. برای مثال اگر به دلیل ترس از شکست کاری را انجام نمی دهید به این فکر کنید که اگر این کار را انجام ندهم از قبل شکست خورده ام پس بهتر است که تلاش کنم.
3-وقتی در حالت ذهنیت ثابت قرار دارید:« از اینکه شکست بخورم یا احمق به نظر برسم می ترسم».در این شرایط شما از عمد برای انجام کارهای کمتر از حد توانایی تان برنامه می ریزید چون نمی توانید با عواقب اجتماعی کارهایتان کنار بیایید و این شما را دچار نگرانی می کندکه هیچ وقت از محدوده امن تان خارج نشوید و رشد نکنید در این حالت بهتر است بدانید وقتی کاری را شروع می کنید چه آن را درست انجام دهید چه اشتباه کنید ، در هر صورت رشد می کنید و این مهم است.
4- ذهن شما هم مثل بدن تان گاهی کم می آورد:« من خسته ام و انرژی لازم را ندارم». بهترین راه این است که به جای سرکوب و فرار از آن، رخوت و خستگی را بپذیرید،به دور از استرس به خودتان استراحت بدهید ورزش کنید که اینها می توانند به افزایش انرژی شما کمک کنند.
5-در منطقه بی تفاوتی قرار گرفته اید: «هیچ چیز برایم مهم نیست». این می تواند به دلیل آشفتگی ذهن و بی حوصلگی یا نشانه ای از به خطر افتادن سلامت روان شما باشد در این مواقع اهداف و ارزش های خود را مرور کنید و به خودتان یادآوری کنید که چه چیزهایی برایتان اهمیت دارد. و یادتان باشد که نباید خودتان را با کسی مقایسه کنید، بلکه فقط حق مقایسه خود با خودتان را دارید.
6-جمله به اشتباه معروف «دیگر برای شروع کردن خیلی دیر است». هیچ وقت برای شروع یک کار دیر شده واقعیت ندارد و صرفاً باور شما یا بهانه ای برای تلاش نکردن است. اگر الان کاری را که می خواهید انجام ندهید در آینده احساس پشیمانی بیشتری خواهید کرد پس بدون در نظر گرفتن سن و زمان تلاش کنید.
7-از لحاظ شخصیتی:« من آدم تنبلی هستم» .شما تنبل نیستید شما هم مثل بقیه آدم های دیگر یک کودک تنبل دارید و بعضی وقت ها این کودک روی شما تسلط پیدا می کند و این کاملاً طبیعی است. موفق ترین آدم ها هم زمان های تنبلی داشته اند.در این مواقع این بخش از وجود خود را بپذیرید ، تنبلی گاهی اوقات خودش را نشان می دهد اما هیچ وقت تعریف کننده شخصیت شما نیست.
8-شرمندگی از تنبلی:«من نباید تنبل باشم». این امر طبیعی است و برای همه اتفاق می افتد شما تنها نیستید، شرم و خجالت از تنبلی و سرزنش کردن خود باعث می شود تنبلی بیشتر بروز کند و کنترل شما را به دست بگیرید، با خود مهربان باشید . مهربانی با خود و دلسوزی کمک می کند که بتوانید مسئولیت خود را بپذیرید و رفتارهایتان را تغییر دهید.
در پایان برای درمان تنبلی فعال باشید و کارهایی را انجام دهید،این را بدانید که همه چیز از یک نقطه صفر شروع میشود،زمان خود را مدیریت کنید و کارهای خود را به مراحل کوچک تقسیم کنید تا راحت تر بتوانید به اتمام برسانید.
"شما تنها مربی و معلم خودتان هستید"