تغییرات سریع جامعه بشری که بیشتر بر فناوری بنا شده و با گذر از ۳G و ۴G و ۵G اکنون به متاورس می‌رسد نشان می‌دهد که به‌زودی باید به دنیای پسا متاورس هم فکر کنیم. آنچه در ۴ دهه قبل تنها در تخیل و تصویرگرایی وجود داشت. امروز به واقعیت پیوسته و این سرعت شگفت‌آور مدعای دنیای پسامتاورسی را قریب به ذهن می‌کند.
به گزارش خبرگزاری دانا به نقل از روابط‌عمومی شرکت ملی پست، محمد رحیمی، معاون دفتر ارتباطات شرکت پست در یادداشتی که به مناسبت فرارسیدن هفته ارتباطات و روابط‌عمومی به ارتباط میان کد‌ها و رفتار‌ها در دنیای ارتباطات نوین پرداخته است.
متن یادداشت وی به شرح زیر است:
در دنیایی که سرعت تغییرات بسیار زیاد و گسترده است، اصول اجتماعی نیز نیازمند همسان‌سازی پرشتاب برای پاسخگویی به نیازهاست. گسترش شگرف فناوری و کوچ مردم به دنیای مجازی، فضایی کاملاً متفاوت را پیش پای جامعه گذارده است. فضایی که با وجود مزایا و ابزار و امکاناتش به‌شدت باید مراقبت شود و از پاندمی آسیب‌های اجتماعی دور بماند.
در این میان ارتباطات اجتماعی با رویکردی نوین مسئولیتی سنگین برعهده دارد و ضمن ورود اثربخش به این دنیای جدید باید حمایتگر، ایده‌پرداز و رشددهنده باشد. دنیای جدید مجازی که بیشتر به تفکر مارشال مک لوهان نزدیک شده است وحدت اجتماعی در عین کثرت را نشان می‌دهد و قواعد آن بسیار ساختارشکن و ... منتظره است. در واقع ما با رویداد‌های آوانگارد مواجه هستیم که می‌طلبد اصول خردمندانه ارتباطات به توازن و تعادل اجتماعی این دنیای نوین کمک کند هرچند به نظر تالکوت پارسونز (Talcott parsons) جامعه‌شناس آمریکایی دگرگونی در تعادل پدیده‌ای است عادی و دائمی که در حیات سیستم اجتماعی وجود دارد.
در دنیای مجازی جدید همه ویژگی‌های دنیای فیزیکی همچون اقتصاد، فرهنگ، کسب‌وکار، آموزش، هنر و ... وجود دارد.
همچنین ویژگی‌های دیگری همچون قدرت‌طلبی، اغواگری، کلاهبرداری و دیگر آسیب‌های اجتماعی نیز به‌وفور دیده می‌شود. پس کوچ به این دنیای نوین بی شک از یک دوره تحول خواهد گذشت و هرچند سیستم اجتماعی با خودکنترلی می‌تواند تعادل نسبی را ایجاد کند، اما وظایف هر بخش از جمله ارتباطات این است که هم روشنگری کند و هم خود را با فضای پدیدآمده همسان نماید.
تغییرات سریع جامعه بشری که بیشتر بر فناوری بنا شده و با گذر از ۳G و G۴ و ۵G اکنون به متاورس می‌رسد نشان می‌دهد که به‌زودی باید به دنیای پسا متاورس هم فکر کنیم. آنچه در ۴ دهه قبل تنها در تخیل و تصویرگرایی وجود داشت. امروز به واقعیت پیوسته و این سرعت شگفت‌آور مدعای دنیای پسامتاورسی را قریب به ذهن می‌کند.
اکنون در کنار همین زندگی معمولی ما انسان‌ها اتفاقات عجیبی در حال شکل گرفتن است. کرونا به ما آموخت که می‌توانیم همه امور زندگی را در دنیای مجازی انجام دهیم بی‌آنکه خیلی با هم باشیم. بی‌ربط نیست که ادعا کنیم موج‌سواری برخی از غول‌های اقتصادی و فناوری روی ویروس کرونا باهدف واردکردن مراکز و افراد به دنیای مجازی در دو سال گذشته شکل گرفت. اکثر جلسات به‌صورت ویدئوکنفرانسی برگزار شد، خرید‌ها از فروشگاه‌های الکترونیکی صورت گرفت و حتی آموزش‌ها و کنسرت‌ها و ... هم اولین مراکز در شهرک جدید مجازی را تشکیل دادند. شهری که در حال شکل گرفتن است دارای خیابان‌ها و گذرگاه‌ها است و پر از مغازه و فروشگاه و مراکز تجاری و هنری است و عده بسیاری اکنون به دنبال این هستند که در این شهر مجازی کسب‌وکار انجام دهند. آدم‌ها در این شهر مجازی به میهمانی خواهند رفت و حتی از عطر زدن یکدیگر مطلع می‌شوند.
دنیای جدید مجازی نظریه مُثُل افلاطون را بیشتر تفسیر می‌کند. سایه‌ای که واقعیت آن در جایی دیگر است و تنها ما نمادی از آن واقعیت را می‌بینیم و با همان نماد مجازی ارتباط برقرار می‌کنیم. دنیای مجازی با تعداد بی‌شمار کد و رمز اداره می‌شود. این کد‌ها و رمز‌ها هستند که همه خرید و جلسه و فعالیت آموزشی و هنری را راهبری می‌کنند و انسان به این کد‌ها و رمز‌ها روابطی نوین خواهد بخشید.
رویکرد علوم ارتباطات اکنون این است که بین کد‌ها و عواطف انسانی و مراودات اجتماعی روابط علمی و عقلایی ایجاد کند و همچون گذشته مهم‌ترین مأموریت اجتماعی جامعه بشری را ایفا نماید.
