عوامل تأثیرگذار در حرف زدن کودک
فاطمه ترکاشوند-کارشناس ارشد مشاوره- خبرگزاری دانا(گروه سبک زندگی)؛عموماً کودکان باید بتوانند تا یکسالگی برخی کلمات را به زبان بیاورند. اما 2تا3 ماه پیش و پس از یکسالگی هم زمان نرمالی محسوب می شود کودکان به طور میانگین تا 18 ماهگی دامنه لغاتی به اندازه 50 کلمه دارند و تا 2 سالگی می توانند کلمات و عبارات دو کلمه ای را بیان کنند . در فاصله 2تا 3 سالگی والدین شاهد پیشرفت های زیادی در صحبت کردن فرزندان از جمله توانایی جمله بندی هستند . اما به طور کلی بایدگفت که برخی کودکان بدون نقص و مشکل حتی تا سن 3 سالگی نیز صحبت نمی کنند.اصلی ترین علل تاخیر در گفتار در 5 گروه زیر قرار می گیرند:1-محیط و اشتباهات والدین: مثلاً استفاده همزمان از دو زبان در گفتگو یا کودک، صحبت نکردن با کودک یا استفاده زیاد از کلمات دشوار و سطح بالا، پرخاشگری نسبت به کودک، عجله و زمان ندادن به کودک برای رساندن منظور، استفاده بیش از حد از تلویزیون و گوشی، زمان نگذاشتن برای تعامل با کودک2-مشکل در آناتومی گفتار: معیوب بودن سیستم تکلم کودک، مثلاً کوتاهی بند زیر زبان ممکن است باعث مشکل تلفظ شود.برخی کودکان نیز با شکاف در سقف دهان و یا لب شکری مشکلات گفتاری دارند.3- مشکل در مغز: برخی از کودکانی که تاخیر کلامی دارند ممکن است مشکلاتی در مغز داشته باشند به طوری که ارتباط کافی در مغز برای تولید صحیح کلام وجود نداشته باشد. این کودکان در استفاده صحیح از لب ها، زبان و فک و... برای تولید آوا مشکل دارند.عقب ماندگی ذهنی نیز می تواند دلیل حرف نزدن کودک باشد.4-مشکلات شنوایی:اگر کودکی دچار مشکل گفتاری است حتماً باید از نظر شنیداری آزمایش شود چنین کودکانی احتمالاً در فهم، تقلید و گفتار مشکل دارند، البته این بدان معنی نیست که علل تمام تاخیر در حرف زدن، کم شنوایی است. عفونت گوش، خصوصاً عفونتهای مزمن می تواند روی قدرت شنیداری تاثیر بگذارد. باید به عفونت های ساده گوش اهمیت داد. اگر چه شاید تاثیری روی گفتار نداشته باشد. دلیل حرف نزدن کودک می تواند کم شنوایی هم باشد.5-برخی اختلالات پزشکی:اوتیسم، کم شنوایی،فلج مغزی،عقب ماندگی ذهنی،آپراکسی دوران کودکی، شکاف کام و لب و.. از علتهای تاخیر در گفتار و زبان هستند اگر کودکتان یک اختلال پزشکی دارد و همچنین دارای تاخیر در گفتار و زبان است حتماً به آسیب شناس گفتار و زبان مراجعه کنید.
اگر مایل هستید فرزندتان زبان مادری شما و یا یک زبان خارجی را نیز یاد بگیرید، در ابتدا تا باز کردن زبان فقط با یک زبان با او صحبت کنید یا زبان فارسی یا زبان مادری و یا زبان خارجی؛ به مرور زبان می توانید آموزش زبان دوم را نیز آغاز کنید.در منزل با فرزند خود در حد فهم او صحبت کنید و شعر و کتاب کودکانه بخوانید.زمان باز کردن زبان در کودکان مختلف متفاوت است بنابراین آنها را با یکدیگر مقایسه نکنید.آرامش را در محیط خانه و در برخورد با فرزند دلبندتان حفظ کنید. به کودک اعتماد به نفس داده و هنگام صحبت کردنش صبوری به خرج دهید.با استفاده از بازی های کلامی مهارتهای او را تقویت کنید. به درمان های خانگی و سنتی اکتفا نکنید.به منظور بررسی سلامت کودک از جنبه های ذکر شده ، به پژشک مراجعه کنید. در صورت تشخیص پژشک از گفتار درمانگر استفاده کنید.