به گزارش خبرگزاری دانا به نقل از فارس، خبر از تغییر و تحولات جدید در آموزش و پرورش شنیده می‌شود و گفته می‌شود معاون آموزش ابتدایی وزارتخانه تغییر کرده است.
هنوز خبر رسمی از انتصاب اعلام نشده است اما گفته می‌شود معصومه نجفی پازوکی جایگزین رضوان حکیم‌زاده شده است.
در نامه خداحافظی رضوان حکیم‌زاده آمده است: به نام خداوند دانایی ها و زیبایی‌ها
همکاران و همراهان همیشگی، آموزگاران، فرهنگیان و فرهیختگان آینده ساز، اعضای خانواده بزرگ و پرافتخار دوره بنیادین ابتدایی
سلام و تحیت، اینک و در پایان مسؤولیت آموزش ابتدایی کشور که با عنایت حق تعالی افتخار داشتم به همراه شما عزیزان در بهترین و مهم‌ترین دوره تربیتی در خدمت کودکان عزیز میهنم باشم، بر خود لازم می‌دانم از تلاش‌های ارزشمند یکان یکان شما گرامیان قدردانی نمایم. این نوشتار فرصتی است تا ضمن مروری کوتاه بر رویکردها و اصول مورد توجه در این دوران مسؤولیت، از شما خوبان و همراهان همدل به پاس تلاش های ارزشمندتان در این مدت سپاسگزاری نمایم. بیش از پنج سال پر از فراز و نشیب که شاهد تغییرات متعدد مدیریتی در رأس وزارتخانه و چالش‌های گوناگون بودیم که مهم‌ترین آنها شیوع همه‌گیری کرونا و تعطیلی آموزش حضوری در مدارس و تداوم آموزش در بستر‌های متعدد مجازی، تلویزیونی و از راه دور بودیم.
اما خوشبختانه هیچ کدام از این فرازو فرودها ما را مجبور به نادیده گرفتن و عقب نشینی از باورهایمان نکرد و همواره سه اصل بنیادی حفظ کرامت همه کودکان و پرهیز از رقابت و مقایسه و تشویق رفاقت و کارگروهی ، آموزش متناسب با اقتضائات دوره کودکی برای حرکت از حافظه محوری به مهارت پروری و نقش الگویی و تربیتی معلم با نگاه علمی به امر تعلیم و تربیت بر اساس مبانی قرآنی و معارف اسلامی روشنابخش مسیر ما بودند و سه هدف اساسی ارتقای کیفیت یادگیری، ارتقای عدالت آموزشی و توانمندسازی نیروی انسانی بر اساس مشارکت خود آنها، جهت‌های اصلی کلیه برنامه‌های ما در این دوره پنج سال و نیمه بودند.
ما تعلیم و تربیت را علم می‌دانیم و بر اساس سند تحول بنیادین آموزش و پرورش که نقشه راه تحول در نظام آموزشی است تربیت را مهم‌ترین رکن و دوره ابتدایی شامل پیش دبستانی و دبستان را تخصصی ترین و مهم‌ترین دوره تربیتی قلمداد می‌کنیم و بر این باور بوده و هستیم که اگر به دنبال عدالت آموزشی واقعی هستیم باید و لاجرم از تربیت اوان کودکی شروع کنیم و ایجاد فرصت های برابر یادگیری در بدو ورود به دبستان را از طریق فراهم کردن فرصت دسترسی و افزایش پوشش پیش دبستانی رایگان برای خانواده‌های کم تر برخوردار در مناطق شهری و کودکان مناطق محروم و کم‌تر برخوردار دنبال کنیم.
من امروز اینجا اعتراف می‌کنم که یادگیری‌های من از تجارب معلمان عزیز و فرهنگیان گرانقدر سراسر کشور بسیار فراتر از آن بوده که در ابتدای ورودم به این مسؤولیت انتظار داشتم.
من از همه شما عزیزان بسیار آموختم. من این فرصت بی بدیل را داشتم که به تمام استان‌های کشور و همه مناطق مرزی سفر کنم در جاجای این سرزمین جاویدان من معلمانی را دیدم که در کلاسهای چند پایه، کلاسهای کانکسی و چادرهای عشایری شکوه معلمی را معنا می‌بخشیدند. من راهبران آموزشی را دیدم که با هزینه شخصی و با تحمل سختی ها ی فراوان در مناطق صعب العبور حضور می یابند و برای ارتقای کیفیت کلاسهای چندپایه و توانمندسازی معلمان مناطق روستایی و عشایری از جان مایه می گذارند. من یاد گرفتم که واقعیت‌های عمل در کلاس های مدرسه خیلی متفاوت از آموخته های کتاب های علمی دانشگاهی است.
من یادگرفتم که برای فهم درست عمل آموزشی باید در متن واقعه حضور پیدا کرد. چشم ها را باید شست جور دیگر باید دید.
باید در کوه های زاگرس به کانکس چند پایه برویم تا بفهمیم چطور معلم می‌تواند با کمترین امکانات تربیت تمام ساحتی را عملا ً پیاده کند.
علاوه بر آن، این سفرها درس های مردم شناسی زیادی برای من داشت.به راستی کشور ما رنگین کمان زیبایی از تنوع و تکثر اقوام مختلف است که فرهنگ هرکدام از آن ها حاوی آموزه های بسیار گرانبهایی است و در عین حال تعلق و وابستگی به هویت مشترک و سرزمین عزیزی که نامش ایران است همه تنوع ها را وحدت می بخشد.من از همه فرهنگ ها نکات ارزشمندی برداشت کردم. من سخاوت و شجاعت و عطا را در کنار قناعت پیشگی در زندگی مردمان عشایر کشورم دیدم. من میراث ماندگار مردان بزرگ سرزمینم را در بنیان‌گذاری آموزش عشایر کشور دیدم.
من حسرت خوردم که چرا ما سال ها قبل از بوم عشایر و از بین دانش‌آموزان عشایر معلم تربیت می‌کردیم و اکنون معلمانی غیر آشنا به این چادرها می‌فرستیم. من یاد گرفتم که الفبا آغاز سفر دانایی است. در هر سفر به مناطق عشایری، من فرهیختگان متخصص از جنس عشایر دیدم که از همان تک چادر سفید در میان سیاه چادرهای عشایر سفر خرد ورزی و خدمت خود را آغاز کرده بودند.
من یاد گرفتم که اگر به توان مدیران و معلمان باور داشته باشیم و اگر به آنها مجال خلاقیت بدهیم بسیار بیشتر از ان چه تصور می‌کنیم می‌درخشند. ما اوج این ظرفیت‌های بالقوه را در هجوم کرونا مشاهده کردیم.
من از جوشش، کوشش و خلاقیت همکارانم در سراسر ایران بسیار آموختم. من از مدیران خوب و پرتوان مدارس دولتی آموختم که چطور می توان با جلب مشارکت و اعتماد مردم از هیچ همه چیز ساخت. هر چقدر که از مناطق بزرگ و شهرهای بزرگ به نقاط دورتر سفر کردم انگیزه های بیشتر ، مناعت طبع و دغدغه افزون‌تری را برای دانش آموزان لمس کردم.
من این فرصت مغتنم را داشتم که با مجموعه‌ای از بهترین و با انگیزه ترین و پر تلاش ترین تیم ممکن در ستاد و در سراسر کشور کارکنم. مجموعه ای از یاران و همکاران همدل و همراه ، بادغدغه و با انگیزه، کسانی که همیشه ایده های جدیدی برای ارتقای یادگیری دانش آموزان داشتند.تیم معاونان آموزش ابتدایی سراسر کشور، روسای ادارات اول و دوم ،روسای ادارات تکنولوژی، راهبران آموزشی و کارشناسان در مراکز استان ها و مناطق آموزشی سراسر کشور بدون شک بزرگترین سرمایه نیروی انسانی ارزش گرا، عملگرا، خلاق و باانگیزه آموزش و پرورش کشور هستند.
همچنین جا دارد از اعتماد و عنایت همه وزرا و سرپرستان محترمی که به من مجال و فرصت خدمت در دوره بسیار مهم ابتدایی را دادند، تشکر نمایم و برای این بزرگواران و وزیر محترم آموزش و پرورش و تیم جدید وزارتخانه آرزوی توفیق روزافزون دارم.
امیدها و آرزوها
و اما ختام این سخن با تکرارامیدها و آرزوهاست،
امید به احترام به همه کودکان سرزمینم در روش های تربیتی و پاسداشت کودکی؛ امید به فراهم شدن فرصت های برابردسترسی به آموزش و فرصت های یادگیری با کیفیت برای همه کودکان و تحقق عدالت واقعی آموزشی؛ امید به درک اعتبار و منزلت معلمان عزیز و توجه به نقش بی بدیل معلمان و مدیران مدارس در راهبری جریان تربیت در مدرسه و به تبع آن راهبری جریان توسعه همه جانبه در کشور؛ و امید به فردایی روشن،بالنده و شکوفا برای سرزمینم.
«باآرزوی سلامتی، سعادتمندی و سرافرازی برای همه همکاران عزیزم در سراسر کشور».
انتهای پیام/
