آموزش بخشندگی به کودک

فاطمه ترکاشوند- کارشناس ارشد مشاوره-پایگاه خبری دانا(گروه سلامت و سبک زندگی): برای اغلب والدین این قابل درک است که کودکان زمانی که دوستشان کار نادرستی انجام می‌دهد احساس خشم، ناراحتی و بی‌قراری کنند. سعی کنید از سنین کودکی بخشیدن را به فرزندتان آموزش دهید. این رفتار را باید در شخصیت و روحیه وی نهادینه کنید و باعث ماندگاری آن شوید. کودکانی که بخشیدن را یاد نمی‌گیرند، در بزرگسالی به افرادی عبوس و تندمزاج تبدیل می‌شوند. از طریق بخشیدن، کودکان ارزش همدردی را نیز درون خود رشد می‌دهند. بخشش راهی برای کنترل احساسات منفی، افکار نادرست و تسلط بر خود و روابط است. این یک مهارت ضروری است تا روابط افراد به ویژه روابط دوستی پایدار بمانند.سخاوت یک خصلت انسانی پسندیده است و همچنین  کودک باید  یاد بگیرد که بعضی وسایل برای استفاده مشترک هستند و خودش مالک همه وسایل منزل نیست. اغلب کودکان از حدود سه سالگی احساسی از همدلی و مهربانی از خود نشان می‌دهند و طی آن به دلجویی از کودکان و افراد دیگر خانواده هنگام ناراحتی می‌پردازند. در این زمان است که می‌توان بخشندگی را به کودک آموخت. دست و دلبازی می تواند زمینه ساز خیلی صفات نیک  دیگر در شخصیت فرزندمان باشد. کودک یاد می گیرد که در زندگی اهمیت شاد کردن آدمها بیشتر از داشتن مادیات هست.مطالعات نشان دادند که اجبار فقط در کوتاه مدت کارساز است و افرادی که در کودکی مجبور به بخشش بودن در بزرگسالی تمایل کمتری به این کار دارند.با رفتار خود الگوی عملی بخشندگی باشید. گاهی زمینه ای ایجاد کنید تا کودک در موقعیت بخششش قرار بگیرد. وقتی کود کچیزی حتی کوچک را با کسی به اشتراک می گذارد او را تشویق کنید . به کودک بیامموزید که تعارف کردن خوراکی جزء آداب است.اما کارهایی  برای آموختن بخشش: قرض دادن کتاب، تقسیم خوراکی، شرکت در جشن های خیریه،بازی های دونفره با توپ،نقاشی با مدادهای مشترک، استفاده نوبتی از اسباب بازی.

کلام اخر: برای فرزندتان یک الگو بخشنده باشید؛ اگر والدین به آن چه می گویند، عمل کنند، کودک احساس می کند که درجمع افراد صادق و متعهد زیست می کند. از این رو، از همان دوران کودکی، روح گذشت و ایثار در فرزند تقویت می یابد. یک الگوی خوب بهترین راه برای آموزش بچه ها است