با احساس بد فرزندمان چه کنیم؟

فاطمه ترکاشوند- کارشناس ارشد مشاوره-پایگاه خبری دانا(گروه سلامت و سبک زندگی) : اگر متوجه افزایش ترس ، استرس و نگرانی در کودک خود شده اید ، ممکن است که آیا آنها با یک اختلال اضطراب روبرو هستند، اگر کودکتان جملاتی مانند ” هیچکس مرا دوست ندارد ” یا ” من بی ارزشم ” را به کار برد، باید نگران شوید. با وجود استرس کارهای مدرسه، قهر با دوستان، عملکرد در ورزش و دیگر موارد، این طبیعی است که گاهی فرزندتان احساس بی حالی کند. اما اگر کارهایی که استرس او را رفع می کنند، دیگر نتوانند شادش کنند باید نگران شوید. ناراحتی در افراد بالغ از نشانه های افسردگی است اما در کودکان ممکن است رفتار پرخاشگرایانه باشد، به همین خاطر تشخیصش سخت است. ممکن است یک کودک بعد از مدرسه کمی بهم ریخته باشد اما بعد از مدتی دوباره حالش خوب شود. در این مورد با یک تغییر خلق و خوی ساده روبرویید و اما راهکار: فرزندتان را به خاطر حال بد و احساس بد تنبیه نکنید وقتی حال فرزندتان بد است در حقیقت بیشترین احتیاج را به شما دارد در این مواقع صبور باشید.مرتبا سعی نکنید حال فرزندتان را خوب کنید . اجازه بدهید در حالی که کنارش هستید گاهی هم ناراحت باشد گاهی کافی است بگذاریم احساس ناراحتی کند و بداند هیچ اشکالی ندارد. برای فرزندتان الگوی خوبی باشید به او نشان بدهید وقتی حال خوبی ندارید چگونه به خودتان کمک می کنید آیا وقتی حالتان خوب نیست با دیگران دعوامی کنید؟ یا روش معقولی برای بهتر شدن سراغ دارید؟ به فرزندتان یاد بدهید با احساسات منفی خود چه کند . این اولین اصل هوش هیجانی است اینکه بدانم چه احساسی دارم چرا این احساس دارم و چگونه آن را مدیریت کنم. کلام آخر: احساس ناراحتی داشتن طبیعی است. مخصوصا بعد از یک اتفاق ناراحت کننده. اما افراد عادی دوست دارند در دوران سختی که می گذرانند حمایت شوند. یک کودک ناراحت ممکن است با در آغوش گرفته شدن، از خودش ناراحتی نشان دهد چون می داند این کار غصه هایش را از بین نمی برد. در آغوش گرفتن افراد ناراحت و دلداری دادنشان با پاسخ متشکرم همراه است ،به او اطمینان دهید که شما در کنارش هستید و همه در کنار هم از این شرایط عبور خواهید کرد.