تقی حسن زاده، پایگاه خبری دانا، سرویس دانش و فناوری؛ با مدرنسازی کسبوکار، بسیار رایج است که نیاز به امضای الکترونیکی یک سند داشته باشید. با وجود آنکه این پروسه راحت است، اما بسیاری از مردم همچنان نگران پیامدهای امنیتی احتمالی تغییر روش از امضای کاغذی به امضای الکترونیکی هستند. در این مقاله، ما مزایای اصلی امنیتی استفاده از امضای دیجیتال را بررسی خواهیم کرد و دقیقاً دلیل استفاده از این ابزار مفید را با توجه به استانداردهای صنعتی در سراسر جهان روشن می کنیم.
امضای دیجیتال چیست؟
امضای دیجیتال نسخه الکترونیکی امضای فیزیکی شخص است و برای اسناد به صورت آنلاین استفاده میشود. امضاهای دیجیتال معمولاً مبتنی بر رمزنگاری هستند، با دو کلید - یکی خصوصی و دیگری عمومی – که تولید و به امضا تخصیص مییابد. این دو کلید از نظر ریاضی به هم مرتبط هستند و بین کلیدهای خصوصی و عمومی ارتباط برقرار می گردد.
هنگامی که کاربر یک سند الکترونیکی را امضا می کند، کلید خصوصی خود را به صفحه اختصاص می دهد و گیرنده را به عنوان دارنده کلید عمومی تعیین می کند. این بدان معنی است که اگر شخص ثالثی با مخاطب مواجه شود، کلید عمومی را نخواهد داشت، یعنی نمی تواند به سند یا امضاهای داخل آن دسترسی داشته باشد. فقط گیرنده مورد نظر با کلید عمومی قادر است سند را بیابد و تمام محتویات آن را مشاهده کند.
این روش رمزگذاری دو لایه بر اساس تکنیکهای ریاضی میباشد و تضمین میکند که امضا معتبر است و برای هیچکس قابل دسترسی نیست. اگرچه بسیاری از مردم در مورد دیجیتالی کردن امضاها محتاط هستند، اما این لایه های خدمات حفاظتی آنها را بسیار ایمن تر از امضاهای فیزیکی می کند.
ایجاد امضای دیجیتال نیز فوقالعاده آسان است و کاربران فقط باید از یک پلتفرم تولید امضای آنلاین استفاده کنند. پلتفرم مربوطه کارهای اساسی را انجام می دهد و نمونه دست خط شما را به یک امضای دیجیتال زنده، رمزگذاری شده و کاملا کاربردی تبدیل می کنند.
چرا امضاهای دیجیتال ایمن تر از امضاهای فیزیکی هستند؟
اگرچه اکثر مردم بر راحتی ذاتی امضاهای دیجیتال توجه دارند، زیرا ایجاد آنها به این صورت است که مشاغل می توانند تنها با یک کلیک اسناد را امضا کنند و در کسری از ثانیه آنها را از طریق ایمیل ارسال کنند، اما این تنها مزیت امضاهای دیجیتال نیست.
امضاهای فیزیکی امکان دزدیده شدن و استفاده در فعالیت های متقلبانه را دارند. از کلاهبرداری مالی گرفته تا جعل هویت، امضاهای فیزیکی به راحتی به دست می آیند و به راحتی کپی می شوند. بنابراین امضاهای فیزیکی از نظر امنیتی در سطح پایینی قرار دارند.
از سوی دیگر، امضای دیجیتال چندین مزیت اصلی برای امنیت دارد:
• قابلیت ردیابی
• محافظت در برابر تقلب
• مهر و موم شواهد دستکاری
• تایید دوگانه معتبر
بیایید اینها را بیشتر روشن کنیم.
حفاظت از تقلب
کلاهبرداری یکی از رایج ترین شیوه های مرتبط با امضای فیزیکی است. حتی بدون اشاره به جعل مستقیم، یافتن قراردادهای قدیمی که شامل نام کامل افراد، اطلاعات شغل، آدرس و امضای آنها می شود، فرصت ارزشمندی را برای افرادی که مقاصد پلید دارند، فراهم می کند.
به دلیل سهولت جعل امضا، بسیاری از افراد در ارائه امضای فیزیکی خود مردد هستند. این یکی از نکات اصلی است که چرا امضای الکترونیکی بسیار محبوب شده است.
اگرچه افراد ممکن است فکر کنند امضاهای الکترونیکی میتوانند به راحتی کپی و پیست شوند یا از سندی به سند دیگر منتقل گردند، اما این دور از واقعیت است.
امضاهای الکترونیکی دارای چندین لایه امنیتی هستند که آنها را ایمن نگه می دارد:
• CRC - هر زمان که تغییری در یک فایل شناسایی شود، اسکن دورهای وجود هرگونه خطا را در آن تشخیص میدهد. با این کار، هر سند ایمن بدون خطا باقی می ماند و نفوذ به آن بسیار دشوار است.
• CA – سامانه «اعتبار صلاحیت مرجع گواهینامه (CAV)» جایی است که فقط برخی از طرفین مجاز به صدور و نگهداری گواهی دیجیتال هستند. استفاده گسترده از GA تضمین میکند که ایجاد گواهیهای دیجیتال جعلی تقریبا غیرممکن است. هر سند که برای ارسال نیاز به امضای الکترونیک دارد، باید با مهر تأیید GA که در ذیل آن پیوست شده است، ارسال گردد.
• TSP – شرکت هایی که اسناد دیجیتالی را برای امضا با فرکانس ارائه می کنند، باید با یک ارائه دهنده خدمات قابل اعتماد شریک شوند. شریک TSP همه گواهینامه های آنها را تأیید می کند و اقدامات امنیتی بیشتری را روی آنها اعمال می کند.
همه این ویژگیهای امنیتی و تأییدیههای اضافی با قراردادهای کاغذی در دسترس نیستند، و اسناد الکترونیکی را به میزان قابل توجهی ایمنتر میکنند.
تایید دوگانه معتبر
هنگام استفاده از امضای الکترونیکی، شرکتها اغلب یک استراتژی تأیید دوگانه را برای اطمینان از اینکه شخصی که از امضای دیجیتالی استفاده میکند همان کسی است که میگوید، در نظر میگیرند. به جای اینکه فقط بتوانید امضا را روی یک سند یا پرونده حقوقی آپلود کنید، معمولاً مرحله دوم تأیید وجود دارد. ممکن است چندین شکل مختلف تأیید وجود داشته باشد سایت از شخص درخواست میکند تا امضای الکترونیکی خود را در آن آپلود کند:
• تأیید ایمیل - وب سایت یک ایمیل با یک کد تأیید به ایمیل کاربر ارسال می کند. با وارد کردن این کد در سایت، آنها می توانند امضای الکترونیکی خود را اضافه کنند.
• تأیید پیامک - وب سایت یک پیامک با یک کد تأیید به تلفن همراه کاربر ارسال می کند. با وارد کردن این کد در سایت، آنها می توانند امضای الکترونیکی خود را اضافه کنند.
• تأیید شناسه – گستردهترین شکل تأیید، تأیید شناسه است. این یک استراتژی بصری است که در آن کاربران باید از خود عکس سلفی بگیرند تا شناسایی شوند.
• تأیید مبتنی بر دانش - کاربران می توانند یک سؤال امنیتی را تنظیم کنند که به امضای آنها متصل است. این می تواند اطلاعات خاصی باشد که فقط آنها پاسخ آن را می دانند. با وارد کردن صحیح این پاسخ با توجه به اطلاعات شخصی که دارند هویت خود را تایید می کنند.
اگرچه اینها تعدادی از متداولترین روشهایی هستند که از طریق آن هویت دیجیتال تأیید میشود، اما به دور از انحصار هستند. با توجه به این روش تأیید دو مرحلهای، امضای دیجیتال حتی از امنیت بیشتری برخوردار است زیرا هر کسی که از امضا استفاده میکند باید حداقل طی دو مرحله اثبات کند که همان کسی است که ادعا میکند. اگرچه ممکن است یک شماره تلفن یا ایمیل فیشینگ شود، اما بعید است که یک مهاجم بتواند به چندین شکل تأیید هویت دسترسی پیدا کند، به این معنی که امضاهای دیجیتالی به طور قابل توجهی امن تر است.
مهر و موم شواهد دستکاری
هنگامی که یک قرارداد الکترونیکی بین دو طرف (شرکت) امضا می شود، با استفاده از آنچه به عنوان زیرساخت کلید عمومی (PKI) شناخته می شود، مهر و موم می شود. این یک شکل استاندارد صنعتی رمزنگاری است که سند برای همیشه مهر و موم شده است. اگر شخصی به فایل دسترسی پیدا کند یا سعی کند آن را پس از تاریخی که هر دو طرف آن را مهر و موم کرده اند تغییر دهد، PKI (زیرساخت کلید عمومی) خراب می شود. پس از شکسته شدن رمز، سند ردیابی می شود و هرگونه تغییر یا ردیابی به طور فعال نظارت می شود. این کمک می کند تا اطمینان حاصل شود که هیچ کس پس از امضای سند، آن را دستکاری نمی کند، و به افراد کمک می کند تا مطمئن شوند که به طور تصادفی قراردادهایی را امضا نمی کنند که قرار باشد بعد از امضا اصلاح شوند.
قابلیت ردیابی
یکی از مزایای اصلی امضای دیجیتال این واقعیت است که کاملا قابل ردیابی است. علاوه بر این، از طریق سیستم PKI، ردیابی آنها نیز فوق العاده آسان است. امضای دیجیتال در درجه اول به دلایل امنیتی مورد استفاده قرار گیرد. همچنین در این روش اسناد به سختی گم میشوند.
اگر هریک از طرفین نیاز به یافتن یا بررسی قرارداد داشته باشند، می توانند از جستجوهای سریع الکترونیکی استفاده کنند. به همین ترتیب، با ذخیرهسازی الکترونیکی، جستجوی قراردادهای دیجیتالی که با امضای دیجیتال مشروعیت مییابند بسیار آسان است. سوابق الکترونیکی را می توان به طور دائم بدون اشغال فضای زیادی ذخیره کرد در حالی که انبار کردن و نگهداری قراردادهای کاغذی در طول زمان دشوار است.
هنگامی که فردی نگران ذخیره و حفظ و نگهداری قراردادهای خود است، سهولت امضای دیجیتال به این معنی است که این رسانه به یک نکته مثبت بزرگ تبدیل می شود.
نتیجه گیری
امضای دیجیتال، اگرچه یک فناوری نسبتاً جدید است، اما در سراسر جهان در حال گسترش است و در طیف وسیعی از صنایع مختلف مورد استفاده قرار می گیرد. با سهولت و کاربرد گسترده آن در طیف وسیعی از شرایط مختلف، به یکی از مؤثرترین روشها برای امضای سریع قراردادها بین طرفین تبدیل شده اند.
در کنار سهولت، سرعت و راحتی امضاهای دیجیتال، امنیت آنها نیز یک مزیت بزرگ است. برخلاف امضاهای فیزیکی، شبیه سازی های دیجیتال به دلیل قوانین و پروتکل های ایجاد شده حول آنها، سرقت را برای مجرمان بسیار سخت تر کرده است.
اگرچه امضاهای دیجیتال در حال حاضر بسیار قدرتمند و پذیرفته شده هستند، اما با محبوبیت بیشتر در سراسر جهان، احتمالاً شاهد پیشرفتهای بیشتری در این صنعت خواهیم بود.