نشانه های زودرنجی در روابط
حساسیت و زود رنجی که در روانشناسی تحت عنوان تحریک پذیری زیاد نیز شناخته می شود به معنای این است که فرد بیش از سایرین تحت تاثیر رویدادها و جریانات زندگی قرار می گیرد و دچار هیجانات منفی می شود. عوامل مختلفی می توانند دست به دست هم دهند تا برخی افراد نسبت به دیگران از آسیب پذیری و حساسیت بیشتری برخوردار باشند.
فاطمه ترکاشوند،کارشناس ارشد مشاوره،پایگاه خبری دانا(گروه سلامت و سبک زندگی): حساسیت و زود رنجی که در روانشناسی تحت عنوان تحریک پذیری زیاد نیز شناخته می شود به معنای این است که فرد بیش از سایرین تحت تاثیر رویدادها و جریانات زندگی قرار می گیرد و دچار هیجانات منفی می شود. عوامل مختلفی می توانند دست به دست هم دهند تا برخی افراد نسبت به دیگران از آسیب پذیری و حساسیت بیشتری برخوردار باشند. از جمله مهم ترین عوامل می توان به ویژگی های زیستی،شخصیتی،محیطی که فرد در آن رشد کرده و نحوه تربیت خانوادگی اشاره کرد. معمولا یک عامل به تنهایی منجر به زود رنجی فرد نمی شود بلکه مجموعه ای از این عوامل در کنار هم منجر به بروز این ویژگی می شوند. درمان حساسیت و زودرنجی تا حد زیادی به یادگیری مهارت تنظیم هیجانی و کنترل احساسات بستگی دارد برای اینکه بتوانید زودرنجی خود را درمان کنید و این مهارتها را بیاموزید لازم است که به یک روانشناس مراجعه کنید. برای اینکه از زودرنجی جلوگیری کنیم در ابتدا باید سعی کنیم : فرزندان خود را درست تربیت کنیم یعنی والدین باید طوری با فرزندان خود برخورد نمایند که در نوجوانی ، جوانی،و بزرگسالی با کوچکترین مشکل و برخورد نامناسب شکننده نباشند. بعد ازهر جر و بحث به ان فکر نکنیم. با اینکه رفتارمان را کنترل می کنیم ولی دیگران را از لحاظ شرایط روحی خود مطلع کنیم. مثلا بگوییم که این رفتار شما باعث ناراحتی من شده است. برای کنار آمدن با احساس شدید ناراحتی خود با خودتان مهربان باشید. وقتی از چیزی می رنجید چند دقیقه تامل کنید و به چیزهایی بیندیشید که از وجود آنها در زندگیتان سپاسگزار هستید. مثبت اندیشی را تمرین کنید. زمانی برای آرامش و تنهایی در برنامه روزانه آنان بگنجانید. اما ازنشانه های زود رنجی:در کارها و فعالیت های گروهی احساس نا آرامی می کنند و احساس می کنند نقش سازنده ای در گروه ندارند .در محیط های شلوغ احساس نا امنی و ناراحتی می کنند .در مواجهه با ترافیک و سایر اتفاقات نا خوشاین هیجانات منفی بیشتری را ابراز میکنند.به نظرات اطرافیان در مورد خود بسیار اهمیت می دهند و تابع دستوراتشان هستند .زمانی که از اطرافیان خود برنجند آنها را ترک می کنند .در مقابل اصالحات و تغییرات جبهه می گیرند .در روابط احساسی و عاشقانه بیش حد نگران قضاوت قرار گرفتن از سوی همسرشان می باشند .هنگام گوش دادن اخبار منفی نسبت به دیگران احساس ناراحتی بیشتری دارند.در جمع اغلب احساس خوبی ندارند .اغلب احساس می کنند که مورد قضاوت دیگران قرار گرفتند.انتقادات نسبت به خود را پذیرا نمی باشند حتی اگر منطقی باشد.
