در جریان ارتباط صحیح با فرزندان، صداقت همراه با صمیمیت خود را نشان می دهد، و الا گاهی اوقات صداقت به آسیب تبدیل می شود. ما پدر و مادرها گاهی اوقات رک بودن را با صادق بودن اشتباه می گیریم؛ لازم است در مواجهه با کاستی های فرزندمان صادق باشیم و با صمیمت به او کمک کنیم.
محمد شیزاده، پایگاه خبری دانا، سرویس سبک زندگی؛ بزرگان می گویند کودکان ما آن‌گونه می‌شوند که ما هستیم، نه آن‌گونه که دلمان می‌خواهد بشوند.
این جمله نشان می‌دهد که کودکان ما به ویژه در سنین کودکی که ذهنی تحلیل‌گر ندارند چه میزان بر دیدنی‌های خود استوارند و به چه مقدار آنچه را که می‌بینند ثبت و ضبط می‌کنند.
در این روزهای جامعه کنونی و با بالارفتن سطح آگاهی و روانشناختی جامعه، بیشتر پدر و مادرها می‌دانند که امنیت روحی و عاطفی کودک نقشی تعیین کننده در شخصیت و رشد او دارد.
نکته مهم این است که ارتباط پدر و مادر با هم، گرمی و احترام و عشقی که به این روابط حکم‌فرماست، اصلی‌ترین محور تأمین‌کننده سلامت روانی کودک است.
باید بدانید که عدم تفاهم و دعواهای شبانه‌روزی به چه میزان کودکان را گوشه‌گیر، افسرده، پرخاشگر می‌کند و اعتماد به نفس را از آنها می‌گیرد و تأثیر این روابط تشنج‌آمیز گاه از طلاق بیشتر است و در عوض، روابط عاشقانه و احترام بین والدین چقدر می‌تواند کودک را مهربان و قدرشناس بار آورد.
به این دلیل که خانواده کانون مودّت و رحمت و آسایش معرفی شده و همه‌ی اعضای خانواده در سایه‌ی انس و الفت و محبت، می‌توانند زندگی سعادتمندانه‌ای را داشته باشند، عدم سازش و مدارای زن و شوهر، درست برخلاف هدف ازدواج و تشکیل خانواده و رشد و تکامل فرزندان می‌باشد که این مسأله آثار خوشایندی را در پی نخواهد داشت.
متخصصان می گویند افرادی که در اجتماع از نظر شخصیتی دچار مشکل هستند و مدام دچار تشویش، نگرانی و اضطراب می‌باشند به‌طوری که این اختلال بر زندگی آینده آنان تأثیر گذاشته و در حیات زناشویی خود موفق نیستند، ریشه این عوامل را باید در خانواده آنان جستجو کرد. خانواده به دلیل نقش وراثتی و محیطی می‌تواند تأثیرات سالم یا مخرّب بر رشد و تکامل فرزندان از جمله رشد و تکامل شخصیت آنان داشته باشد.
زمانی که دانستیم ناسازگاری والدین چه تأثیراتی بر نحوه‌ی تربیت و رشد و تکامل فرزندان و شکل‌گیری شخصیت آنان خواهد داشت، می‌توان به جستجوی عوامل اختلافات والدین پرداخته و سپس با ارائه‌ی راهکار از تأثیرات ناسالم آن جلوگیری کرد. چنان‌چه بتوانیم به این هدف دست یابیم، گامی در جهت سلامت خانواده‌ها و تحکیم هر چه بیشتر آن و سلامت جامعه برداشته‌ایم.
نقش مهم صداقت و سلامت روانی والدین در تربیت فرزندان
سلامت روانی والدین به شدت در رشد فرزندان پ و آینده آن ها تاثیر گذار بوده و مسئله ای بسیار حیاتی می باشد. بنابراین زمانی می توانیم بگوییم که زوجی آمادگی بچه دار شدن هستند که از سلامت روان برخوردار باشند.
نکته بعدی اینکه پدر و مادر در ایجاد یک محیط امن برای بیان احساساتشان نقش مهمی را بر عهده دارند. آن ها می توانند محیطی را خلق کنند که کودک و نوجوان آزادانه احساسات خود را بروز دهند و یا فضایی را بیافرینند که درست عکس این قضیه در آن صدق کند. راه و روش تربیت فرزندان در این زمینه از اهمیت بالایی برخوردار می باشد و بر روی این امر که آیا فرزندان در آینده می توانند افراد صادقی در زندگی باشند یا خیر تاثیر به سزایی خواهد گذاشت.
نخستین راه برای ایجاد صداقت در احساسات، تصدیق و ارزش قائل شدن برای عواطف فردی می باشد. زمانی که از نظر احساسی مورد پذیرش قرار بگیریم و احساساتمان را به رسمیت بشناسند، آن وقت دیگر هیچ ترسی نخواهیم داشت که مورد پذیرش قرار نگرفته و یا به خاطر بیان احساسات و افکارمان تنبیه شده و یا با عدم پذیرش روبرو شویم.
والدین باید ا کودکشان دوست باشند
باید دقت کنید که یکی از مهم ترین مسائل برای کودکان مورد پذیرش و محبت والدین و دیگران واقع شدن است، به طوری که هرچه درگیری های اجتماعی در زندگی کودک بیشتر باشد نزدیکی و صمیمیت در خانواده اهمیت ویژه ای پیدا می کند و دنیای غنی تری برای فرزندان می سازد.
پدر و مادر باید آگاه باشند که تربیت فرزندان بدون صرف وقت برای آن ها ممکن نیست، بر اساس گفته روانشناسان کودکانی که در کنار والدین وعده های غذایی خود را میل می کنند، کمتر دچار اختلالاتی مثل: افسردگی، بد رفتاری، رفتار های جنسی و... می شوند؛ همچنین کودکانی که کانون گرم خانواده را دارند از توانایی مغزی بهتری برخوردار هستند.
توجه کنید که این صمیمیت به معنای قبول کردن همه ی خواسته های کودک نیست، بعضی اوقات گفتن با قاطعیت کلمه «نه» به رابطه صمیمی والد- کودک لطمه ای وارد نمی کند، بلکه پیوند میان آن ها را مستحکم تر می کند.
چگونه صمیمیت را در خانواده افزایش دهیم؟
اولین راه ایجاد صمیمیت در خانواده داشتن صداقت در رفتار و گفتار می باشد، زیرا گفتگو سر آغاز بیان احساسات، باور ها، ترس ها، امیدها و... است پس هر یک از اعضای خانواده باید سعی کنند زمانی را برای صحبت کردن با هم اختصاص دهند و در مورد موضوعات مهم با هم به بحث و گفتگو بپردازند، که این امر موجب افزایش صمیمیت و مهربانی درون آن ها می شود.
روش دیگری که موجب صمیمیت در خانواده می شود، مشورت کردن اعضای خانواده با یک دیگر است زیرا با این کار اعضای خانواده یک دیگر را به خوبی و بهتر درک می کنند و می توان از آن به عنوان شاهراه رسیدن به صمیمیت نام برد.
