به گزارش پایگاه خبری دانا جلسه گفت و گو شاهنامه و زبان پارسی با حضور استاد میرجلال الدین کزازی در خانه اندیشمندان علوم انسانیسالن حافظ در تاریخ ۱۱ تیرماه ۱۴۰۲ برگزار شد. این همایش به با استقبال گسترده مردمی همراه بود به طوری جمعیت بسیاری در پشت درب ایستاده بودند و جا برای نشست در داخل نبود به طوری که از اسقبال کم نظیر این مراسم برخی روی زمین نشسته بودند.
فرایند جلسه به صورت پرسش و پاسخ جلو رفت به طوری که مجری سوالاتی را که از قبل آماده کرده بود و آن ها را از استاد می‌پرسید.
در ابتدا ورود استاد به سالن ایشان سخنان خویش را با صحبت درباره زبان و ادبیات فارسی و این که چرا اسم این ماه تیر است آغاز کردند. استاد کزازی اضافه کردند این ماه همان ماهی است که اجداد ما در آن جشن تیرگان می گرفتند و در آن به شادی و سرور می پرداختند بدین سان این ماه را تیر می نامند. برخی فکر می کنند جشن تیرگان بدین باب است که چون آرش تیری را پرتاب کرد و آن تیر مرز ایران را مشخص نمود ایرانیان به یاد آن جشن می گیرند ولی در واقع این نیست و در حال حاضر برای این جشن می گیرند و مشکلی هم ندارد.
یکی از سوالاتی که از ایشان پرسیده شد این بود که به نظر شما وجود شاهنامه در زبان و ادبیات فارسی چه تاثیری دارد؟ ایشان پاسخ دادند: خیلی ها قبل از من به این سوال پاسخ دادند این اتفاق را می توان به سه علت دانست یکی این که اگر شاهنامه نبود ما اکنون به زبان فارسی سخن نمی گفتیم و زبان ما عربی بود دوم این که این امر موجب نجات زبان پارسی شد و سبب پایداری و استحکام آن در طول تاریخ شد و سوم آن که حتی من می توانم بگویم اگر شاهنامه نبود و فردوسی آن را نمی سرود حتی ایرانی هم با تفاسیری که حال حاضر هست با زمرها مشخص و حکومتی واحد وجود نداشت حتی می شود گفت کلا نامی از ایران و ایرانی باقی نمی ماند فردوسی با این کار لشکری را بکار انداخت لشکری که در نهان هر ایرانی موجود است و هر ایرانی خود لشکری در درون خود دارد پس انجام این کار موجب به راه افتادن لشکری بی شمار شد که نتیجه و حاصل آن سبب ایجاد موجی عظیم برای حفظ و پاسداری از زبان پارسی شد.
