حمیدرضا آیت اللهی نوشت این متن در نهج البلاغه آمده است. همانگونه که می دانیم محدودیتهای نشر معارف در زمان مولا بسیار بود ولذا برای ماندگار شدنِ آن دستورالعمل های زندگی سعی می شد که در مختصر ترین کلام، مقصود خود را بگویند تا اندیشمندان بتوانند با حافظه خود در حفظ آنها توفیق یابند. اما در حال حاضر که امکانات نشر معارف فراوان گردیده است، ضرورت داشت که این توصیه ها در قالبی متناسب با ادبیات روز و کمی بدور از اختصار و قابل فهم تر برای جوانانمان تهیه گردد. ذیلا این نصیحت های مبتنی بر چکیده زندگی مولایمان در قالب بیان زمانه مان تقدیم می گردد.
........... و باز هم بدان
اگر بر فرض محال مالک مدبر تو شریکی می داشت
پیامبرانی نیز از جانب او برای تو می آمد
و نشانه هایی از فرمانروایی و چیرگی او می دیدی
و به کارها و آثار او و ویژگی های او معرفت پیدا می کردی.
معلوم است که اینگونه نیست
پس او همانگونه که خود را به ما شناسانده است تنها معبود است.
هیچکس معارض او در سلطه و فرمانروایی نیست.
هرگز زوال در او راه ندارد
و او همواره پیش از هر چیز بوده است
و بدون آن که آغازی داشته باشد اول تر از هر چیز بوده است
و بدون آن که پایانی داشته باشد آخر تر از هر چیز بوده است.
ربوبیت او بزرگتر از آن است که هیچ دل و قلبی یا دیده ای بتواند بر آن احاطه یابد.
حال که توانستی چنین معرفتهایی از او را به دست آوری
پس آن گونه رفتار کن که کسی مثل تو شایسته است رفتارش را بر آن اساس قرار دهد،
کسی مثل تو که ارزش بالایی ندارد
و قدرت اندک دارد و ناتوانی بسیار،
کسی که به شدت نیازمند پروردگارش است تا فرمانبرداری او را بدست آورد
و از کیفر او در ترس و نگرانی باشد
و از خشم او بیمناک باشد.
چرا که او تو را جز به نیکی فرمان نداده است
و جز از زشتی باز نداشته است.
