دعوا کردن در مقابل دیگران، به ویژه در حضور کودکان، تأثیرات منفی و دائمی بر روابط و رشد شخصیتی کودکان داشته باشد. در ادامه توضیح داده میشود که چرا این عمل توصیه نمیشود:
1. ایجاد استرس و ناامنی: دعواها و نزاعها در حضور کودکان میتواند برای آنها منبع استرس و ناامنی شود. کودکان به عنوان شاهدان این نوع تعارضات، احساس ناراحتی و نگرانی میکنند و ممکن است خود را مسئول این اختلافات ببینند. این موضوع میتواند باعث کاهش اعتماد به نفس و ایجاد اضطراب در کودکان شود.
2. تأثیر بر روابط خانوادگی: دعواها و نزاعها در حضور کودکان ممکن است باعث تضعیف روابط خانوادگی شود. کودکان به عنوان شاهدان این تعارضات، ممکن است با احساس تنش و ناهماهنگی در خانواده مواجه شوند. این موضوع میتواند تأثیرات منفی بر روابط خانوادگی و احساس امنیت کودکان داشته باشد.
3. انتقال الگوهای ناخوشایند: دعوا کردن در مقابل کودکان ممکن است باعث انتقال الگوهای ناخوشایند و ناسالم ارتباطی شود. کودکان به عنوان مشاهدهگران این رفتارها، این الگوها را به عنوان راه حلهای قابل قبول در برقراری ارتباط با دیگران در نظر میگیرند. این میتواند به شکلگیری رفتارهای عدوانی و ناسازگار در روابط آینده آنها منجر شود.
4. کاهش اعتماد و ارتباط با والدین: دعواها و نزاعها ممکن است باعث کاهش اعتماد کودکان به والدین شود. وقتی کودکان شاهد دعواها و نبردهای مداوم بین والدین هستند، ممکن است احساس کنند که والدینشان قادر به حل مشکلات و تأمین نیازهایشان نیستند. این موضوع ممکن است باعث کاهش ارتباط عمیق و نزدیکی کودک با والدین شود.
بنابراین، به جای دعوا کردن در مقابل دیگران، توصیه میشود روی راهکارهای سازنده تمرکز کنید و به کودکتان روشهایی را برای حل و فصل اختلافات و درک بهتر مسائل آموزش دهید. در ادامه چند راهنمایی برای مدیریت اختلافات در حضور کودکان آورده شده است:
1. نشان دادن مثالهای سازنده: به جای دعوا کردن، نشان دهید که چگونه اختلافات را به صورت سازنده حل کنید. با نشان دادن احترام به نظرات دیگران، گوش دادن به دیگران و جستجوی راهحلهای مشترک، به کودکان آموزش میدهید که اختلافات را به صورت سازنده حل کنند.
2. مهارتهای ارتباطی را تقویت کنید: به کودکان کمک کنید تا مهارتهای ارتباطی خود را تقویت کنند. بیان احساسات، ارتباط واضح و صریح، گوش دادن به دیگران و درک موقعیتهای دیگران، مهارتهایی هستند که کودکان باید یاد بگیرند.
3. تشویق به همکاری و تیمکاری: تشویق کودکان به همکاری و تیمکاری میتواند به حل و فصل اختلافات کمک کند. به کودکان آموزش دهید که همکاری و تلاش برای رسیدن به توافقات مشترک میتواند بهترین راه برای حل مسائل باشد.
4. آموزش مهارتهای حل مسئله: به کودکان مهارتهای حل مسئله را آموزش دهید. آنها را یاد بگیرند که چگونه مسئله را تحلیل کنند، گزینههای مختلف را بررسی کنند و تصمیمگیریهای بهتری بگیرند.
5. ایجاد فضای صمیمی و با احترام: ایجاد فضایی صمیمی و با احترام در خانه، کودکان را تشویق میکند تا به آزادی بیان نظرات و احساسات خود بپردازند. احترام به نظرات دیگران و قوانین خانوادگی مشخص، باید در این فضا حفظ شود.
6. مثالهای خوب را تقلید کنید: به عنوان والدین، مثال خوبی برای کودکان خود باشید. نشان دهید که چگونه از هم صمیمیت بیشتری برخوردار شوید و اختلافات را به صورت سازنده حل و فصل میکنید.