
به گزارش پایگاه خبری دانا، گروه دانش و فناوری:
تحول در صنعت حملونقل، یکی از بزرگترین چالشها و فرصتهای پیش روی جوامع برای دستیابی به توسعه پایدار و کاهش انتشار گازهای گلخانهای است. بخش حملونقل، به ویژه حملونقل جادهای، سهم قابل توجهی در مصرف سوختهای فسیلی و آلودگی هوا دارد. از این رو، حرکت به سمت "حملونقل پایدار" که بر کاهش اثرات زیستمحیطی، افزایش بهرهوری انرژی و بهبود دسترسی تمرکز دارد، امری حیاتی است. این تحول، شامل طیف وسیعی از نوآوریها، از خودروهای برقی و هوشمند گرفته تا توسعه حملونقل عمومی کارآمد و پاک میشود.
خودروهای برقی (EVs) در خط مقدم این انقلاب قرار دارند. با پیشرفت چشمگیر در فناوری باتریها، برد حرکتی خودروهای برقی افزایش یافته، زمان شارژ کاهش یافته و هزینهها نیز به تدریج مقرونبهصرفهتر شده است. خودروهای برقی هیچگونه آلایندگی مستقیمی از اگزوز ندارند و در صورت استفاده از برق تولید شده از منابع تجدیدپذیر، میتوانند ردپای کربن را به طور کامل حذف کنند. گسترش زیرساختهای شارژ، چه در منازل، محل کار و چه در فضاهای عمومی، نقش کلیدی در پذیرش گستردهتر خودروهای برقی دارد. فناوریهای جدید مانند شارژ سریع و شارژ بیسیم، تجربه استفاده از خودروهای برقی را بهبود میبخشند.
اما حملونقل پایدار تنها به خودروهای برقی محدود نمیشود. توسعه حملونقل عمومی پاک و کارآمد، از جمله اتوبوسهای برقی و هیدروژنی، و سیستمهای حملونقل ریلی پیشرفته، نقشی اساسی در کاهش ترافیک و آلودگی در شهرها ایفا میکند. قطارهای پرسرعت، با قابلیت جابجایی تعداد زیادی مسافر در مسافتهای طولانی با مصرف انرژی کمتر نسبت به هواپیما، گزینه پایدارتری برای سفرهای بینشهری محسوب میشوند. سرمایهگذاری در توسعه خطوط ریلی، بهبود سیستمهای حملونقل ریلی شهری (مانند مترو و تراموا) و ترویج استفاده از دوچرخه و پیادهروی در فواصل کوتاه، همگی بخشی از استراتژی حملونقل پایدار هستند.
فراتر از نوع وسیله نقلیه، "حملونقل هوشمند" نیز با بهرهگیری از فناوریهای دیجیتال، مانند اینترنت اشیا (IoT)، هوش مصنوعی و تحلیل دادهها، به بهینهسازی جریان ترافیک، کاهش مصرف سوخت و افزایش ایمنی کمک میکند. سیستمهای مدیریت ترافیک هوشمند میتوانند چراغهای راهنمایی را بر اساس حجم ترافیک تنظیم کنند، اپلیکیشنهای مسیریابی اطلاعات لحظهای ترافیک را ارائه دهند و خودروهای خودران، پتانسیل کاهش خطای انسانی و بهبود ایمنی را دارند. همچنین، مدلهای اشتراکگذاری خودرو و دوچرخه، دسترسی به حملونقل را آسانتر کرده و نیاز به مالکیت فردی را کاهش میدهند.
چالشهای پیش رو در مسیر تحقق حملونقل پایدار شامل هزینه اولیه بالای خودروهای برقی و زیرساختهای شارژ، نیاز به تولید پاک برق، و تغییر الگوهای رفتاری مصرفکنندگان است. با این حال، مزایای بلندمدت آن، از جمله بهبود کیفیت هوا، کاهش انتشار گازهای گلخانهای، کاهش وابستگی به سوختهای فسیلی و ایجاد شهرهای سالمتر و قابل سکونتتر، این تلاشها را ارزشمند میسازد. دولتها، صنایع و شهروندان باید با همکاری یکدیگر، مسیری را برای آیندهای رقم بزنند که در آن جابجایی افراد و کالاها، نه تنها کارآمد، بلکه برای سیاره و ساکنان آن نیز ایمن و پایدار باشد.