به گزارش پایگاه خبری دانا، گروه دانش و فناوری:
فناوری مالی (فین‌تک) در ایران با سرعت چشمگیری در حال رشد بوده است. استارت‌آپ‌ها توانسته‌اند خلأهای موجود در خدمات بانکی سنتی، از جمله کُندی فرآیند افتتاح حساب، بوروکراسی وام‌دهی و ناکارآمدی خدمات پرداخت را پر کنند.
زمینه‌های اصلی رقابت و همکاری:
پرداخت و پرداخت‌یاری:
شرکت‌های پرداخت یار توانسته‌اند با ارائه درگاه‌های پرداخت یکپارچه و موبایلی، سهم بازار را از سامانه‌های قدیمی‌تر بانکی بگیرند. بانک‌ها می‌توانند با ادغام این خدمات به جای رقابت مستقیم، تجربه مشتری را بهبود بخشند.
لندتک (LendTech - وام‌دهی):
پلتفرم‌های فین‌تک با استفاده از الگوریتم‌های اعتبارسنجی جایگزین (Alternative Credit Scoring) و تحلیل داده‌های دیجیتال، می‌توانند وام‌های خرد را به سرعت‌تری به کسب‌وکارهای کوچک اعطا کنند؛ جایی که بانک‌های سنتی به دلیل سخت‌گیری‌های کلان، کند عمل می‌کنند.
بانکداری باز (Open Banking):
این مفهوم حیاتی‌ترین نقطه همکاری است. بانک‌ها باید اجازه دهند فین‌تک‌ها با رعایت کامل اصول امنیتی، به داده‌های تراکنشی مشتریان (با اجازه خود مشتری) دسترسی داشته باشند تا بتوانند خدمات نوآورانه‌تری ارائه دهند.
موانع پیش روی بلوغ فین‌تک:
تنظیم‌گری محافظه‌کارانه بانک مرکزی:
بانک مرکزی به درستی بر ثبات مالی تمرکز دارد، اما مقررات سخت‌گیرانه در مورد میزان سرمایه، نیازمندی‌های فنی و محدودیت‌های فعالیت، نوآوری فین‌تک‌ها را خفه می‌کند. نیاز به ایجاد یک «جعبه شنی نظارتی» (Regulatory Sandbox) برای تست ایده‌های جدید ضروری است.
چالش‌های زیرساخت شبکه:
اگرچه پرداخت‌ها رایج شده‌اند، اما زیرساخت‌های ارتباطی (اینترنت) و سیستم‌های تسویه حساب داخلی همچنان در زمان اوج مصرف دچار کندی می‌شوند که این امر تجربه کاربری ضعیف‌تری نسبت به سیستم‌های جهانی ایجاد می‌کند.
امنیت داده‌های متمرکز:
تمرکز داده‌های حساس مشتریان در چند نقطه تحت نظارت دولت، نگرانی‌های شهروندان در خصوص حریم خصوصی را افزایش می‌دهد.
در نهایت، آینده خدمات مالی در ایران به نحوه مدیریت این دوگانگی بستگی دارد: آیا بانک‌های سنتی از نقش حاکمیتی خود برای حفظ انحصار استفاده می‌کنند، یا به عنوان تأمین‌کنندگان زیرساخت مطمئن، زمینه را برای رشد نوآوری‌های چابک فین‌تک فراهم می‌سازند؟
