ما در حالت جمود و بی حرکتی و سکوت در حوزه علوم انسانی قرار داریم

به گزارش گروه دانش خبرگزاری دانا به نقل از مهر، دکتر "سید یحیی یثربی" درمورد دستاوردهای جدید علوم انسانی در سالی که گذشت گفت: اگر بخواهیم همه ساله چشم انتظار دستاوردهای جدید باشیم باید مبانی فکری مان تا حدودی تحول پیدا کند. یعنی ما بر این باور نباشیم که همه چیز داریم باید چنین فکر کنیم که خیلی چیزها نداریم. این فکر مال دنیای جدید است. این فکر در جامعه بدون مقدمه پیدا نمی شود.

وی افزود: اساس این فکر نقد است باید موجودی ما، آنچه داریم نقد بشود تا ببینیم چه داریم چه نداریم. وقتی رسیدیم به اینجا که چیزهایی نداریم آن نداشته هایمان را یعنی مجهولات و بن بست هایمان را پس از این نقد شناسایی می کنیم و به عنوان مسئله و مشکل جامعه مطرح می کنیم. بعد از آن پژوهشگران را دعوت می کنیم که در جستجوی راه حل این مشکلها و پاسخ این مسئله ها باشند.

این استاد بازنشسته فلسفه و عرفان اسلامی دانشگاه علامه طباطبایی ادامه داد: همه ساله می توانیم به جامعه اطلاع رسانی کنیم که کدام مسئله ها پاسخ یافته و کدام مشکلهای ما به وسیله پژوهشگران حل شدند. اما در جامعه ما این پروسه و مراحل انجام نگرفته است. ما در حالت جمود و بی حرکتی و سکوت در حوزه علوم انسانی قرار داریم. بنابراین نمی شود گفت در این سال یا حتی ده سال گذشته چیزی به نام کسی ثبت شده است و دستاورد جدیدی را می شود معرفی کرد.

این محقق و پژوهشگر حوزه علوم اسلامی و تفسیر قرآن اظهار داشت: اما در این سالها ده ها نفر به عنوان افرادی که کارهای برجسته کردند تشویق شدند این تشویق ها هم بی مبنا است زیرا وقتی مسئله نباشد تحقیق معنی ندارد، تحقیق به عنوان یک بازی است. وقتی نقد نباشد مسئله وجود نخواهد داشت. ما همه مشکلات در عرصه علوم انسانی را باید به حساب مدیریت ضعیف علوم انسانی جامعه مان بگذاریم.

یثربی یادآورشد: در فوتبال اگر کسی گلی می زند به نام او ثبت می شود و همه جا اعلام می شود و در مطبوعات و رسانه ها منعکس می شود. ولی در نظام اسلامی که اساسش بر آگاهی و معرفت انسان است بازتابی از تلاش ها و کارهای انجام شده در حوزه علوم انسانی را در رسانه ها نمی بینیم. همه انعکاسها تکرار مکررات است و مسائل نامفهوم گذشته را تکرار کردن است؛ برای مثال اتحاد عاقل و معقول چیست یا ملاصدرا گفته فلان یا ابن سینا گفته فلان.

این نویسنده و مفسر قرآن تصریح کرد: برای ما ابن سینا و ملاصدرا عزیزند اما نباید برای همیشه ما باشند اینها به تاریخ ما تعلق دارند ما باید متفکران روز و روزگارمان را داشته باشیم. برای اینکه این حالت پدید نیامده است نمی شود گفت در علوم انسانی چه کسانی چه مشکلاتی را حل کردند بله می شود گفت چه کسانی جایزه گرفتند. زیرا مشکل فرزند نقد است و تحقیق هم فرزند مشکل است. تا نقد نداشته باشیم مشکل و مسئله نخواهیم داشت و تا مشکل و مسئله نداشته باشیم دستاورد جدید نخواهیم داشت.

وی در مورد اینکه در پایان 91  چه نیاز فرهنگی فکری احساس می شود که باید به آن پرداخته شود افزود: در پایان 91 باید دید کجاها قابل قبول هستیم. ما در شیوه و چگونگی آموزش و پرورش و در مدارس ابتدایی مان بگیرید تا دانشگاه ها و پژوهشگاه هایمان همه جا احتیاج به تحول داریم اما سرگرم چیزهای دیگری هستیم./پایان پیام