به گفته محققان، این یک گام بزرگ رو به جلو برای ساخت مردان سایبری مانند شخصیت های تخیلی فیلم های ترمیناتور خواهد بود که ترکیبی از سلول های زنده و مدارهای الکترونیکی بودند.
در کل چالش های مکانیکی و حرارتی زیادی در ارتباط دادن مواد الکترونیکی با مواد زیستی وجود دارد. پیش از این محققان راهکارهایی را برای مناسب‌سازی ابزارهای الکترونیکی پیشنهاد کرده بودند تا این ادغام شکل مناسبتری داشته باشد. برای مثال در تلاشهای قبلی از یک ورق الکترونیک دو بعدی و یک بافت سطحی استفاده شده بود. اما کار این دانشمندان نشانگر یک رویکرد جدید برای هم افزایی زیست‌شناسی با الکترونیک در قالب درهم‌تنیده سه بعدی بوده است.
اگرچه کار و آزمایشات بیشتری لازم است تا بتوان از این دستاورد در بیماران استفاده کرد اما به گفته محققان، این گوش در اصل می‌تواند برای بازیابی یا ارتقای شنوایی انسان مورد استفاده قرار بگیرد.
به گفته آنها، علائم الکتریکی تولید شده توسط گوش می‌توان مشابه یک سمعک به پایانه‌های عصبی بیمار مرتبط شود.
سیستم کنونی قادر به دریافت امواج رادیویی است اما این دانشمندان قصد دارند مواد دیگر مانند حسگرهای الکترونیکی حساس به فشار را در این گوش وارد کنند تا بتواند صداهای آکوستیک را نیز شناسایی کند.
این پژوهش در مجله Nano Letters منتشر شده است. /پایان پیام
