به گزارش گروه فناوری خبرگزاری دانا، در اواخر سال 1384 بحث شبکه ملی اینترنت در کشور مطرح و مهمترین دلیل پیاده سازی این شبکه درآن سال کاهش وابستگی به شبکه جهانی اینترنت اعلام شد.
در اسفند سال 1384، بر اساس تصمیم هیات دولت مقرر شد شبکه ملی طی سه سال به بهره برداری برسد و طراحی های کلی شبکه نیز انجام شود.
در سال 1385 قرار شد پروژه اینترنت ملی درمرکز تحقیقات مخابرات ایران انجام شود.
در سال 1386 نیز همین موضوع تکرار شد و این بار برنامه های عملیاتی راه اندازی و بهره برداری اینترنت ملی در سال‌های 86 تا 88 در هیات وزیران تصویب شد. با توجه به الزامات سند چشم انداز بیست ساله در سال 1389 موضوع شبکه ملی اینترنت با نام جدید شبکه ملی اطلاعات به صورت جدی تر مطرح شد به طوری که کلیات موضوع در ماده ۴۶ برنامه پنجم توسعه مطرح شد.
به گفته مسوولان و دست اندرکاران این پروژه، را اندازی این شبکه اهداف کمی و کیفی خاصی را به همراه دارد که از مهمترین آنها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- معماری قابل ارتقا برای شبکه ملی اطلاعات
- بالا بردن جایگاه ایران در رتبه بندی توسعه ارتباطات
- ایجاد امنیت و مصون ماندن اطلاعات از حملات اینترنتی
- دسترسی کاربران ایرانی به پهنای باند 20 مگا بیت بر ثانیه در شبکه ملی اطلاعات
- ارایه الکترونیکی صد درصد خدمات دولت به دولت
- اتصال 60 درصد از خانوارها و کلیه کسب و کارها به شبکه ملی اطلاعات و اینترنت تا پایان برنامه پنجم
گفتنی است وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات، سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی، شرکت ارتباطات زیرساخت، سازمان فناوری اطلاعات ایران، وزارت علوم تحقیقات و فناوری، وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، وزارت آموزش و پرورش، مجلس شواری اسلامی، صدا و سیما و... از دست اندرکاران و بازیگران اصلی این پروژه هستند.
در این گزارش سعی داریم شما را با نظرات کارشناسان و صاحبنظران حوزه شبکه ملی اطلاعات آشنا کنیم.
شبکه ملی اطلاعات در شرایط کنونی نمی‌تواند هزینه‌های دسترسی کاربران را کاهش دهد
شبکه ملی اطلاعات متضمن امنیت صد در صد، جامع و کامل نخواهد بود
هدف از راه اندازی اینترنت ملی چیست؟
اینترانت ملی در آن ابعادی که سیاستگذاران راجع به آن صحبت می‌کنند غیر عملی است
