همایش سیاست، حکمرانی، دوستی/2
باید از نگاه یونان‌زدگی، شرق‌زدگی و غرب‌زدگی خارج شده و به سمت جهان وطنی حرکت کنیم و در این راستا زیستاری نشویم و در راه تحقق صلح مشفقانه تلاش کنیم.
پنجشنبه 26 اردیبهشت، اندیشمندان و اساتید برجسته علوم سیاسی به هبانه هفتمین همایش انجمن علوم سیاسی کشور دو هم جمع شدند تا در محور مهمی تحت عنوان سیاست، حکمرانی و دوستی گفتگو کنند. نظر به اهمیت ایده های مطرح شده درباره گفتمان دوستی و نیز عدم پوشش مطلوب این همایش در رسانه ها، گروه راهبرد خبرگزاری دانا بر آن شد، سخنرانی‌های این همایش را بصورت جداگانه منتشر کند.
دکتر حسین سیف‌زاده سخنران کلیدی این همایش بود که تحت عنوان "واشکافی و تبارشناسی دوستی، نیاز ایران به زیستار های دوستانه " سخنرانی کرد. این استاد بازنشسته روابط بین الملل دانشگاه تهران، پژوهش خود را با واشکافی روایتهای شعری ایران از ابتدا تا کنون انجام داده بود.
وی با ارائه نمونه هایی از قابوسنامه، ابوالفضل بیهقی، فردوسی، واشکافی روایتهای شعری قرن پنجم وششم، سعدی، حافظ و جریان شعری دوران معاصر مثل بهار، فروغ، ابوالقاسم حالت تلاش کرد که نشان دهد مفهوم دوستی تا چه حد در ادبیات ما ریشه دار است و تا چه اندازه مورد توجه شاعران ما قرار گرفته است.
نگارنده ی کتاب " مبانی علم سیاست در نظم نوین حقوق بشری " ریشه ی نگاه زیستاری در ایران را از اهورامزدا دانست.
وی رسوبات ذهنی را به دو دسته تقسیم کرد. دسته ی اول را نگاه طبیعی تشکیل می دهد که در نتیجه آن انسان شرطی می شود و نگاه دوم را نگاه غریزی ذکر کرد که به دنبال آن حب و بغض در انسانها شکل می گیرد و بنیاد گرایی را حب و بغضی کردن سیاست دانست.
مدرس رشته علوم سیاسی و روابط بین الملل در کالج مونتگمری راکویل آمریکا از میان گفتمان‌های که انسانیت در آن حاکم است به گفتمان حقوق بشر روایت عرفانی یعنی جهان‌وطنی و صلح مشفقانه اشاره کرد و در ادامه اظهار داشت: باید از نگاه یونان‌زدگی، شرق‌زدگی و غرب‌زدگی خارج شده و به سمت جهان وطنی حرکت کنیم و در این راستا زیستاری نشویم و در راه تحقق صلح مشفقانه تلاش کنیم.
وی راه اینکه دوستی بر عرصه های زندگی ما حاکم شود در این دانست که تلاشمان بر این باشد که به یک مصالحه مشفقانه برسیم و به دنبال تحلیل زیستی مشفقانه باشیم.
