بحث چالش برانگیز تجمیع دانشگاه های غیرانتفاعی/ قانون به هیات موسس اجازه سرمایه گذاری نمی دهد

به گزارش خبرگزاری دانا (دانا خبر)، علی آهون‌منش در گفت‌و‌گو با ایسنا، با بیان اینکه سرانه دانشجویی برای غیرانتفاعی‌ها در دو بخش شهریه دانشجویان و سرمایه‌های خصوصی دانشگاه‌ها قابل بحث است، اظهارکرد: هزینه‌های آموزشی و جاری دانشگاه از محل شهریه‌های دانشجویان تامین می‌شود که به هیچ وجه پاسخگوی فضای فیزیکی و تجهیزات آزمایشگاهی نیست.

وی افزود: بنابراین موسساتی که فقط با شهریه دانشجویی خود را اداره می‌کنند، در بهترین شرایط می‌توانند فعالیت آموزشی خود را در حد معمولی نگه دارند، اما اگر بخواهند پیشرفت تحصیلی داشته باشند و یا به دانشگاه ارتقا یابند، نیازمند این است که هیات موسس سرمایه‌های شخصی خود را وارد مجموعه کند.

دبیر اتحادیه دانشگاه‌های غیرانتفاعی با اشاره به بندی از اساسنامه دانشگاه‌های غیرانتفاعی، خاطرنشان کرد: بر اساس این بند اگر یکی از اعضای هیات موسس دانشگاه فوت کند و یا به هر دلیلی بخواهد از سرمایه‌گذاری خارج شود، تمامی سرمایه‌هایی که به صورت شخصی وارد مجموعه کرده متعلق به وزارت علوم خواهد بود، به همین دلیل بسیاری از اعضای هیات موسس در این موسسات سرمایه‌گذاری نمی‌کنند.

آهون منش با بیان اینکه وزیر علوم قول حذف این بند از اساسنامه را داده بود، گفت: در دولت‌های نهم و دهم یک سونامی صدور مجوز برای دانشگاه‌های غیرانتفاعی راه افتاد که وزیر علوم از ابتدا قول حذف این بند را داده بود، اما نه تنها تاکنون این ماده حذف نشده، بلکه اصلاح هم نشده است، بنابراین افرادی که تاکنون سرمایه‌گذاری کرده‌اند، با پذیرش این ریسک و به امید اصلاح این بند، اقدام به این کار کرده‌اند که اگر این موضوع اصلاح شود، سرمایه‌های بسیار سرگردانی که هم اکنون به هدر می‌رود، وارد آموزش عالی کشور می‌شود.

وی با بیان اینکه تجمیع دانشگاه‌های غیرانتفاعی نیازمند ضابطه و مشوق است، اظهارکرد: تجمیع دانشگاه‌ها یا نیازمند این است که از لحاظ موقعیت فیزیکی همه دانشگاه‌ها در جوار همدیگر باشند که معمولا امکان پذیر نیست و یا اینکه سرمایه‌های هر دانشگاه به ارزش‌گذاری ریالی شود و پس از فروش در یک منطقه اقدام به خرید زمین و ایجاد یک دانشگاه بزرگتر کنند که در این صورت باید اموال موسسه قابل فروش و تبدیل به نقدینگی شود که باز هم با توجه به بند مذکور اساسنامه این امر ممکن نیست.

دبیر اتحادیه دانشگاه‌های غیرانتفاعی، خاطرنشان کرد: از سوی دیگر باید مشوق‌هایی در این زمینه در نظر گرفته شود، برای مثال برای تجمیع به دانشگاه‌ها وام تعلق گیرد، از سویی دیگر اگر دانشگاه‌ها بخواهند سرمایه‌های جدیدی را وارد مجموعه کنند ریسک زیادی دارد، چراکه ممکن است تمامی کارها انجام شود و پس از آن موسسه مجوز نگیرد یا وزارت علوم موافقت نکند، بنابراین تا زمانی که ضابطه مشخصی برای تجمیع موسسات و دانشگاه‌های غیرانتفاعی نداشته باشیم انجام این امر ممکن به نظر نمی‌رسد.